background img
banner
banner

Το Μάταιο της προσπάθειας Διάψευσης της Πραγματικότητας

Πράγματι θα μπορούσε κανείς να αμφιβάλλει για την παραπάνω νομοτέλεια και αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη, ως εκ τούτου ο προβληματισμός για την αξιωματική αυτή ρήση έχει πεδίο καλλιέργειας υπό τους όρους και της προϋποθέσεις που θέτουν οι προβληματιζόμενοι.

Η Κοινωνική-Πολιτική πραγματικότητα σε οποιοδήποτε κοινωνικό σύνολο-κράτος, επιδέχεται πολλών ενίοτε ερμηνειών που συνδέουν άμεσα τους ερμηνεύοντες με την κοινωνική τάξη που εκπροσωπούν και τα συμφέροντά της. Επί του προκειμένου η πολιτική – κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα μας, από τη μεταπολίτευση έως το 2015 ακολούθησε συγκεκριμένη πορεία παρακμής και οδήγησε σε συγκεκριμένα πραγματικά αναντίρρητα αποτελέσματα τα οποία παραπέμπουν σε εμπόλεμες, κατοχικές καταστάσεις αναδεικνύοντας:
α) Πολιτική κρίση, κρίση Δημοκρατίας με δοτές κυβερνήσεις (Τραπεζίτες Πρωθυπουργοί).
β) Ανθρωπιστική κρίση λόγω σκόπιμης και μελετημένης κατάρρευσης του Κοινωνικού Κράτους που στεκόταν απέναντι στην ιδεολογική και κοινωνική πορεία του νεοφιλελευθερισμού τύπου “far west”.
γ) Απαξίωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας στα μάτια του λαού και καλλιέργεια κλίματος ζόφου, ως επιθανάτιο δέος απέναντι στο άγνωστο. Στόχος η αποδοχή κάθε λογής εθνοσωτήρων επί παντός τιμήματος ως και νεκρανάσταση του νεοναζισμού ως προμετωπίδα απέναντι στην αριστερά που ερχόταν κατόπιν λαϊκής εντολής δημιουργώντας εμφυλιοπολεμικό κλίμα με αποκορύφωμα την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
δ) Ανάδειξη μιας νέας κάστας ανέγγιχτων χρυσοδάκτυλων, με την ανοχή της “τυφλής δικαιοσύνης”.
Εδώ επιβεβαιώθηκε η σοφία και η διορατικότητα του γνήσιου αριστερού λαϊκού αγωνιστή Ηλία Ηλιού που στην μεταπολίτευση τον ρώτησαν για την πολιτική πορεία μετά την χούντα και αυτός απήντησε ότι πράγματι απαλλαχτήκαμε από μια στρατιωτική χούντα αλλά έρχονται οσονούπω δυο χούντες μια των τραπεζών και μια των δικαστών.
Ντελάληδες της καταστροφής, αντάμα πολιτικοί ιδιοκτησιακής αντίληψης ελέω θεού, προβοκατόρικος και παρασιτικά σιτιζόμενος τύπος, διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί, εθνικοί εργολάβοι, μερίδα της “ανεξάρτητης δικαιοσύνης” αλλά και επαναστάτες του σχοινιού και του παλουκιού σε έναν πλειοδοτικό διαγωνισμό ανοησίας μιλούν για τέταρτο μνημόνιο, αύξηση φόρων και εισφορών, κόψιμο συντάξεων, αύξηση ανεργίας, πισωγύρισμα της ανάπτυξης, σεισμούς, λοιμούς, και ίδρυση της διεφθαρμένης κρατικής οντότητας πριν 3,5 χρόνια, καθιστώντας εαυτούς ρεντίκολο, ακόμα και στους ομοϊδεάτες ευρωπαίους εταίρους τους, προσκρούουν καθημερινά στην νέα διαμορφούμενη πραγματικότητα και την προοπτική της δίχως πολιτική πυξίδα, ψοφοδεής, μοιραίοι και άβουλοι έρμαιοι της ανατριχιαστικής εμφυλιοπολεμικής γραμμής Βορίδη “χρειάζονται νέοι θεσμοί και μεταρρυθμίσεις για να αποκλειστεί διαπαντός η αριστερά από την διεκδίκηση της εξουσίας”, πιστεύοντας μάταια στους πρώην χρήσιμους ηλίθιους που έσκυβαν το κεφάλι στα ψεύτικα διλλήματα και στους εκβιασμούς, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η ανταπόκριση σε αυτού του είδους την απεύθυνση πλέον πνέει τα λοίσθια.

Επειδή τον τελευταίο λόγο τον έχει ο λαός, αυτός ο λαός που υποτιμήθηκε αφάνταστα, καθυβρίστηκε και προπηλακίστηκε ακόμα περισσότερο, αντιμετώπισε το φάσμα της πείνας και τον θάνατο, κουράστηκε και απογοητεύτηκε από την τάξη της βίας που θέλησε να θεσπίσει το δικομματικό σύστημα ( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ) παρέα με τα λείψανα του χιτλερισμού σηκώθηκε αγέρωχος περήφανος και αντιστάθηκε γιατί η ασέλγεια σε βάρος του καθόρισε και την πνευματική του στάση, απορρίπτοντας την “μοίρα” που τόσα χρόνια τον έπειθαν ότι το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.

Αυτός ο λαός που βρήκε απάγκιο από την αρρώστια στο δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, που έπαψε να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό, που έπαψαν τα παιδιά του να λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα, που απέκτησε το δικαίωμα να σπουδάζουν τα παιδιά του με πληθώρα επιδομάτων-βοηθημάτων για τους μη-έχοντες σπουδαστές, που βρίσκει σιγά – σιγά δουλεία, που βλέπει αύξηση στον κατώτατο μισθό, που επανήλθαν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, που συμμετέχει στο ΕΣΠΑ και στα σχέδια βελτίωσης της αγροτικής παραγωγής του ή της επιχείρησης του πράγμα που φάνταζε όνειρο θερινής νυχτός πριν 3,5 χρόνια, που το νέο καινοτόμο επιστημονικό επίτευγμα του νέου επιστήμονα δεν έχει ανάγκη αποδεσμεύσεις στους κάθε λογής μαικήνες του παρελθόντος, που δημιούργησε ΚΟΙΝΣΕΠ που βλέπει την προοπτική ελάφρυνση των βαρών που άδικα επωμίστηκε, που βλέπει να οδηγούνται παρά τις αντιστάσεις και τα προσκόμματα στην δικαιοσύνη οι κάθε λογής επίορκοι χρυσοδάκτυλοι μαφιόζοι του προηγούμενου καθεστώτος, που απέκτησε φωνή και ουσιαστική συμμετοχή για ότι άμεσα τον αφορά στην καθημερινότητα του με την απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού, που γνωρίζει τις δυσκολίες και την ανηφόρα που υπάρχει γιατί για πρώτη φορά ακούει γυμνή την αλήθεια χωρίς εξωραϊσμούς και κίβδηλες υποσχέσεις, που αντιλήφθηκε με το σοφό του κριτήριο και αισθητήριο ότι το δίπολο πλέον δεν είναι κομματικό είναι δίπολο πολιτικό.

Ή η παλινόρθωση της συντήρησης με την επιστροφή στο πάρτι της φθοράς και της διαφθοράς ή με την Πρόοδο και την Δημοκρατία για δίκαιη ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη και προοπτική για τον λαό.
Από αυτόν τον λαό η προσπάθεια διάψευσης της Πραγματικότητας επιδέχεται πλέον μόνο δυο ερμηνείες:
Είτε είσαι αναίσχυντος, συκοφάντης, τυχοδιώκτης, είτε είσαι απλά ηλίθιος.

Μουρίκης Ιερόθεος
Συντονιστής Ο.Μ. Σύριζα Αιγίου


Κατηγορίες Άρθρου
ΑΠΟΨΗ

Σχετικα αρθρα


Τα σχόλια είναι κλειστά.

protionline.gr