– Του Ηλία Ασπρούκου, Περιβαλλοντολόγου –
Πριν μερικές ώρες σκεπτόμουν την Ελλάδα μια άλλης δεκαετίας, τότε που ως έφηβος φοιτητής και εργαζόμενος περιδιάβαινα τα σοκάκια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας… σε κάποιες γωνιές χαρακτηριζόμενες ως κακόφημες ή επικίνδυνες υπήρχε ένας σχεδόν γεράκος, αποστεωμένος, λίγο κουτσαβάκη- μαγκάκι μαζί με δύο αβανταδόρους- τσιλιαδόρους κατά το κοινώς λεγόμενο που ψάρευαν πελάτες και παράλληλα κοιτούσαν μην σκάσει μύτη όπως έλεγαν κανένας αστυνόμος και τους μπαγλαρώσει. Εκεί λοιπόν με το γνωστή ατάκα λίγα βάζεις πολλά παίρνεις προσκαλούσαν τους περαστικούς να βρουν τον παπά… Τρία φύλλα της τράπουλας ξεθωριασμένα έτοιμα να σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να μπεις στην διαδικασία να βρεις τον παπά που ποτέ δεν έβρισκες μιας και τα τραπουλόχαρτα εκτός από ξεθωριασμένα ήταν και σημαδεμένα.
Ανακαλώντας αυτό το περιστατικό στη μνήμη μου σκέφθηκα το πανηγύρι των τοπικών εκλογών πολλοί οι υποψήφιοι και ακόμα περισσότερες οι υποσχέσεις… «λίγα βάζετε πολλά παίρνετε». «Τα λίγα» είναι τα ψηφαλάκια το μόνο όπλο που έχει ο ψηφοφόρος και το πολυτιμότερο αγαθό της Δημοκρατίας… όσο για το τι θα πάρουμε μετά την απομάκρυνση από την κάλπη … θα το βιώσουμε όλοι μαζί.
Αλλά ας δούμε τα πράγματα από την αρχή. Με την απλή αναλογική δύσκολα μπορεί να κυβερνήσει κάποιος εκ προοιμίου
Εδώ έχουμε δει πολλές φορές Δήμαρχος να μην μπορεί να κάνει κουμάντο στους δικούς του συμβούλους και αντιδημάρχους, φανταστείτε τώρα με την απλή αναλογική όπου αντιδήμαρχος θα είναι από άλλο συνδυασμό… σκέτη Βαβέλ σύγχυση γλωσσών και απόψεων και κάπου εκεί έρχεται να προστεθεί και η συναλλαγή… τι μου δίνεις τι σου δίνω ; τι παίρνεις και τι αφήνω;
Μέσα σε όλο αυτό θυμήθηκα τον παπατζή, ανάμεσα σε τρία ξεθωριασμένα και σημαδεμένα τραπουλόχαρτα άντε να βρεις τον παπά… Που πάς καημένε ψηφοφόρε. Το παιχνίδι έχει κριθεί και εσύ ως θεατής το επικυρώνεις με τον ψήφο σου αυτή είναι η ουσία τίποτα άλλο.
Καθώς συζητούσα με έναν φίλο, παλιό στα δημοτικά πράγματα μου είπε «όσο και να μην θέλουμε να το δούμε, η πραγματικότητα είναι μια, πως οι παπατζήδες είναι κομμάτι δικό μας της κοινωνίας μας, της καθημερινότητάς μας, αλχημιστές μιας άλλης εποχής που με τα κόλπα τους κοιτάνε πως θα κατακτήσουν την καρέκλα της εξουσίας και πως θα κουμαντάρουν τις ζωές μας… όλα τ’ άλλα παραμύθια».
Με σημαδεμένα τραπουλόχαρτα και παιχνίδια επί χάρτου η τετραετία που έρχεται θα μας δείξει όλα όσα δεν ζήσαμε ακόμα… η παράσταση θα παιχτεί με τους όρους που άλλοι καθόρισαν πίσω από κλειστές πόρτες και το εισιτήριο του θεάτρου οφείλεις ψηφοφόρε να πληρώσεις.
Για το καλό πόλης και του τόπου Καλή Επιτυχία στους άξιους και στις αξίες !
