ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΙ ΑΙΓΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΑΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤO PROTIONLINE.GR
Μια από τις πιο δραματικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, που με την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών πήρε τεράστιες διαστάσεις, ήταν και η μαζική μετανάστευση. Σχεδόν σε κάθε ελληνική οικογένεια ή στο στενό περιβάλλον της, υπάρχει έστω και ένα μέλος της το οποίο αναγκάστηκε να αναζητήσει εργασία στο εξωτερικό. Το μεταναστευτικό ρεύμα σαφώς δεν άφησε ανεπηρέαστη και την Αιγιάλεια, αφού και η περιοχή μετρά απώλειες νέων ανθρώπων που αναζήτησαν τη τύχη τους κάπου αλλού…
Ειδικά δε, από τη στιγμή που κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Αιγιάλεια έκλεισαν και οι τελευταίες μεγάλες επιχειρήσεις, ήταν επόμενο οι εργασιακές θέσεις να μειωθούν δραματικά και οι νέοι να πάρουν τον δρόμο της μετανάστευσης. Η φυγή καταρτισμένων ανθρώπων αποτελεί ήττα για την περιοχή και αποτυπώνει τη «χρεοκοπία» της χώρας. Αυτός άλλωστε είναι και ο σοβαρότερος λόγος απαισιοδοξίας για το μέλλον. Εντύπωση πάντως προκαλούν τα αποτελέσματα έρευνας που θέλει την έλλειψη εργασίας να μην είναι ο κυριότερος λόγος μετανάστευσης. Σύμφωνα με αυτήν, το οικονομικό, το βιοποριστικό και οι προοπτικές σταδιοδρομίας δεν αποτέλεσαν τους κύριους λόγους για τους οποίους μορφωμένοι-εξειδικευμένοι Έλληνες επέλεξαν να φύγουν.
Ή τουλάχιστον αυτοί δεν ήταν οι μοναδικοί λόγοι. Αντιθέτως, η επιλογή τους αυτή, σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας, υπήρξε ταυτόχρονα μια μορφή διαμαρτυρίας ενάντια στις χρόνιες δυσλειτουργίες της ελληνικής κοινωνίας, οι οποίες οξύνθηκαν κατά τη διάρκεια της ύφεσης, όπως αυτές αντικατοπτρίζονται στους καταρρέοντες κοινωνικοπολιτικούς θεσμούς και στην αδικία που κυριαρχεί στον κοινωνικό και επαγγελματικό στίβο. Μάλιστα, όπως προέκυψε από έρευνα του protionline.gr, υπάρχουν και αυτοί που αυτά που αναζητούν είναι ο σεβασμός των κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συνθήκες δικαιοσύνης και αξιοπρεπούς εργασίας, καθώς και την επιβεβαίωση ότι αναγνωρίζονται η αξία τους και η συμβολή τους τόσο στον χώρο εργασίας όσο και στην κοινωνία.
Δέσποινα Χριστοπούλου:«Στον Καναδά αναγνωρίζεται η επαγγελματική αξία»
Η Δέσποινα Χριστοπούλου γεννήθηκε στο Αίγιο και πριν από λίγο καιρό μετανάστευσε με τον σύζυγό της Γρηγόρη Αθανασίου στο Μόντρεαλ του Καναδά, μαζί με τα τρία ανήλικα παιδιά τους. Όπως η ίδια αναφέρει στo protionline.gr, «οι λόγοι που μας οδήγησαν στην απόφαση να μεταναστεύσουμε είναι κυρίως οικονομικοί, γιατί παρόλο που δουλεύαμε και οι δύο, τα καθημερινά μας έξοδα ήταν περισσότερα από τα έσοδα. Και πώς να μην είναι άλλωστε όταν στην Ελλάδα δουλεύεις για 30€ την ημέρα (χωρίς πολλές φορές να τηρούνται όλα τα εργατικά δικαιώματα) ενώ αντίθετα στον Καναδά απασχολείται κανείς για το ελάχιστο 15 δολάρια την ώρα… Επίσης, βασικός λόγος είναι η ποιότητα ζωής στην περιοχή όσον αφορά την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση των παιδιών αλλά και ευρύτερα η ανασφάλεια που επικρατεί στην χώρα». Να σημειωθεί πως η Δέσποινα Χριστοπούλου ασχολείται με την κομμωτική.
Σε ό,τι αφορά τις συνθήκες που συνάντησαν στον Καναδά, αναφέρει: «Προς το παρόν είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι από την διαβίωσή μας στον Καναδά σε όλα τα επίπεδα. Όσον αφορά τα παιδιά, τα σχολεία είναι πλήρως οργανωμένα. Οι γονείς ενημερώνονται καθημερινά για τις επιδόσεις και την συμπεριφορά των παιδιών και επίσης παρέχονται πολλές δραστηριότητες γι’ αυτά (π.χ. ξένες γλώσσες, αθλητισμός, πάρκα κ.τ.λ). Όσον αφορά το επίπεδο ζωής, η πολιτεία είναι πλήρως οργανωμένη σε όλους τους τομείς, όπως π.χ. τα σκουπίδια ανακυκλώνονται, γίνεται εκκαθάριση δρόμων από τα χιόνια, ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας λειτουργεί αυστηρά, τα επιδόματα τέκνων και οι επιστροφές φόρων καταβάλλονται εμπρόθεσμα κ ποτέ εκπρόθεσμα».
Στο ερώτημα εάν θα επιστρέψει, τονίζει: «Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Έχουμε μάθει να εκτιμούμε την Ελλάδα γιατί εκεί γεννηθήκαμε. Έχουμε κάνει φίλους Έλληνες ομογενείς στον Καναδά και υπάρχει πολύ έντονο το ελληνικό πνεύμα… Νοσταλγούμε την Ελλάδα μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τις θάλασσές μας, τον ήλιο μας και το ωραίο μας Αίγιο αλλά όλα αυτά θα τα απολαύουμε μόνο στις διακοπές μας».
«Κρίση και ανασφάλεια μας οδήγησαν στη Γερμανία», λέει η Γεωργία Κουτσαντώνη
Άλλη μία Αιγιώτισσα, η Γεωργία Κουτσαντώνη έχει μεταναστεύσει στη Γερμανία. Ο σύζυγός της εργάζεται ως οδηγός αστικού λεωφορείου και η ίδια ως υποστήριξη πελατών σε μια διαδικτυακή πλατφόρμα εύρεσης εργασίας. Εξηγώντας τους λόγους που την οδήγησαν μαζί με τον σύζυγό της σε αυτή την απόφαση, λέει: «Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας είναι σε όλους γνωστή. Αυτό μας ώθησε κυρίως σε αυτή την κίνηση καθώς επίσης και το αίσθημα της ανασφάλειας. Θέλαμε κάτι διαφορετικό για εμάς και το παιδί μας. Εξάλλου δεν είχαμε πολλά να χάσουμε, εκτός βέβαια το ότι είμαστε μακριά από οικογένεια και φίλους. Βρέθηκε λοιπόν η ευκαιρία και δεν τη αφήσαμε ανεκμετάλλευτη».
Τι προσφέρει όμως το γερμανικό κράτος; «Αρχικά είναι σημαντικό το γεγονός ότι το γερμανικό κράτος βοηθάει στην περαιτέρω κατάρτιση των πολιτών. Έχει κανείς του δικαίωμα να ακολουθήσει το επάγγελμα που τον ενδιαφέρει αλλά το πιο ουσιαστικό είναι ότι υπάρχει μεγάλη αγορά εργασίας. Οι απολαβές είναι σίγουρες και ικανοποιητικές, αναλογιζόμενοι βέβαια και το αντίστοιχο κόστος ζωής. Είναι υποχρέωση του εργοδότη η τήρηση των όρων του συμβολαίου εργασίας αλλά και η ασφάλιση του εργαζόμενου» επισημαίνει.
Ερωτώμενη εάν θα επιστρέψει με την οικογένειά της στην Ελλάδα, τονίζει: «Προς το παρόν δεν σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να επιστρέψουμε άμεσα. Προτεραιότητά μας είναι η προσαρμογή μας εδώ στη Γερμανία, η εκμάθηση της γλώσσας και η βελτίωση της ποιότητας διαβίωσής μας. Βέβαια κάνεις δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Το καλό είναι ότι σαν Ευρωπαίοι πολίτες έχουμε την ευκαιρία να επισκεπτόμαστε συχνά και εύκολα την Ελλάδα και τους δικούς μας ανθρώπους».
¨Αλήθεια πώς είναι η ζωή εκεί;¨ ήταν το επόμενο ερώτημα, για να απαντήσει: «Ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο εβδομαδιαίο πρόγραμμα καθώς είμαστε και οι δύο εργαζόμενοι και ο γιος μας πηγαίνει στον παιδικό σταθμό. Κάνουμε μαθήματα για την γλώσσα, φροντίζουμε να ασχολούμαστε με διάφορες δραστηριότητες και να περνάμε χρόνο με τους φίλους μας. Επίσης η Γερμανία είναι μια όμορφη χώρα, την οποία γνωρίζουμε σιγά- σιγά σε κάθε ευκαιρία. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει πλήξη, καθώς πολλά πράγματα για εμάς είναι ακόμη νέα και ανεξερεύνητα».
Νίκος Καπράλος: Ένας Αιγιώτης μουσικός στη μακρινή Μελβούρνη
Ο Αιγιώτης Νίκος Καπράλος επισκέφθηκε τη Μελβούρνη της μακρινής Αυστραλίας για λίγο, όμως έμελλε να τον απορροφήσει. Όπως αναφέρει στo protionline.gr, «στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στην Μελβούρνη βρέθηκα για δεύτερη φορά το 2016 ως επισκέπτης. Δεν είχα σκοπό να παραμείνω πάνω από της 2 εβδομάδες που είχα ήδη προγραμματίσει για το ταξίδι. Να που όμως, μετά από 4 χρόνια βρίσκομαι ακόμα στην Μελβούρνη! Ο λόγος που παρέμεινα είναι καθαρά επαγγελματικός. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εδώ, με αγκάλιασε η ομογένεια και μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για να εξελιχθώ στον τομέα μου και να αξιοποιήσω την αγάπη μου για την μουσική». Ο Νίκος Καπράλος είναι μουσικός, τραγουδάει και παίζει κιθάρα.
¨Πώς είναι οι εργασιακές συνθήκες αλλά και η διαβίωση στην Μελβούρνη; Είναι ικανοποιητικές οι απολαβές;¨ ρωτήσαμε τον Νίκο. «Οι εργασιακές συνθήκες για αυτούς που έχουν υπηκοότητα αλλά και μία ειδικότητά είναι πολύ καλές, όπως αντίστοιχα και οι χρηματικές απολαβές. Εάν δουλέψεις σκληρά θα αμειφθείς. Το σημαντικό όμως είναι ότι δίνονται ευκαιρίες στα νέα παιδιά για να αναδειχτούν μέσα από τον τομέα τους, να “εκμεταλλευτούν” τις γνώσεις τους προς όφελός τους αλλά και για την συλλογική πρόοδο της κοινωνίας. Από την άλλη, το κόστος ζωής στην Μελβούρνη είναι υψηλό σε γενικές γραμμές και πρέπει να εργάζεσαι διαρκώς και πάρα πολύ σκληρά για να ανταπεξέλθεις στις διάφορες καθημερινές υποχρεώσεις», αναφέρει.
Τέλος, στο ερώτημα εάν σκέφτεται να επιστρέψει μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, σημειώνει: «Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έχει κάτι το μαγικό. Ο ήλιος, το ταμπεραμέντο, η φυσική ομορφιά, η αύρα… η ιστορία της, είναι κάτι το μοναδικό που σίγουρα που δεν το βρίσκεις επουδενί εδώ στην Αυστραλία. Θέλω και έχω πλάνο να επιστρέψω στην πατρίδα αργότερα, με σκοπό να προσφέρω κι εγώ με την σειρά μου. Αν οι παράγοντες, αλλά και εμείς οι ίδιοι οι πολίτες κατανοήσουμε και αντιληφθούμε την δύναμη αυτού του τόπου και δουλέψουμε συλλογικά ώστε να αξιοποιήσουμε τις προοπτικές που προσφέρει, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Όμως ας βοηθήσουν επιτέλους και οι πολιτικοί».
