ΜΙΚΡΕΣ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ… ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ
Club Méditerranée, Hotel Eliki, Poseidon Hotel, Eden Hotel… Τα χρώματα ξεθώριασαν, η λάμψη έσβησε… οι φωνές κόπασαν. Και όλα, παρέσυραν στο διάβα τους την ελπίδα της τουριστικής ανάκαμψης της Αιγιάλειας. Τα κουφάρια μόνο έμειναν εκεί, για να θυμίζουν τη χαμένη αίγλη αλλά και την “υποχρέωση” της ανάκαμψης. Γιατί η περιοχή και οι άνθρωποι το δικαιούνται…
Είναι κάποια ξενοδοχεία από τα δεκάδες που αναπτύχθηκαν τα τελευταία σαράντα χρόνια, μεγαλούργησαν, έγραψαν ιστορία και τελικά… “έσβησαν” άδοξα από τον επενδυτικό “χάρτη” της περιοχής αλλά και από κάθε τουριστικό ενδιαφέρον.
Σήμερα το protionline.gr παρουσιάζει τις εξελίξεις που υπάρχουν ή όχι, σε τέσσερα από τα πλέον εμβληματικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα που φιλοξένησε η Αιγιάλεια εδώ και δεκαετίες και που παρουσιάζουν μία εικόνα, η οποία σε άλλες περιπτώσεις φέρνει αισιοδοξία και ελπίδα για ανάπτυξη, σε άλλες πάλι, φέρνει μονάχα απελπισία και θλίψη για την σημερινή τους κατάσταση και εικόνα.
Λαμπίρι – Πρώην Club Méditerranée: Το επενδυτικό ενδιαφέρον καλά κρατεί, αλλά αργεί..
Το πάλαι ποτέ ένδοξο “Club Méditerranée” στην περιοχή της Ζήριας, τα τελευταία δύο χρόνια έχει έρθει ξανά στο… προσκήνιο των επενδυτών και της επιχειρηματικότητας. Το ξενοδοχείο, όσο λειτουργούσε, θύμιζε έναν ¨επίγειο παράδεισο¨ με μικρές αυτοσχέδιες παραθεριστικές καλύβες, απίστευτα μεγάλη προσέλευση τουριστών, αλλά και ένα ειδυλλιακό τοπίο μιας απίστευτης θέας.
Η καταστροφή του χώρου από την μεγάλης κλίμακας πυρκαγιά πέρσι το καλοκαίρι, δεν έχει αφήσει απλά τον χώρο εντελώς ανεκμετάλλευτο, αλλά… στάχτη και ερημιά. Έπειτα από τις φλόγες στο ¨Club Méditerranée¨ δεν έχει μείνει κυριολεκτικά, τίποτα όρθιο, παρ’ όλο που το τεράστιο ενδιαφέρον μιας μεγάλης κολοσσιαίας εταιρείας ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, μαίνεται για τα καλά.
Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι, ο όμιλος που είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του για να αγοράσει εξ ολοκλήρου την συνολική έκταση, διατηρεί την επιθυμία του ακόμα και θα προβεί στην αγορά μεν, αλλά όχι σύντομα. Σύμφωνα με πληροφορίες του, το protionline.gr, ο Κύπριος επιχειρηματίας διατηρεί αναμμένη τη… φλόγα για την συγκεκριμένη επένδυση, όμως έχει πάρει μία παράταση χρόνου μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο, όπου λέγεται ότι θα βρεθεί στην περιοχή με τους δικηγόρους της εταιρείας του για την ενδεχόμενη σύναψη σύμβασης και την αγοραπωλησία. Η παράταση που ζητήθηκε από τον επενδυτή, είναι εξάμηνης διάρκειας – με μήνα έναρξης τον Ιούνιο – ενώ άλλαξε την εγγυητική επιστολή του, διαφοροποιώντας το χρονικό διάστημα που θα γίνει η εξέλιξη της αγοραπωλησίας, όταν ολοκληρωθεί. Το ενδιαφέρον του μεγαλοεπιχειρηματία διατηρεί και τις ελπίδες για εξελίξεις κάθε είδους, στην ευρύτερη περιοχή.
Νικολέικα – Poseidon Beach: Η απόλυτη εγκατάλειψη
Κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον δεν υπάρχει για το εμβληματικό, ιστορικό, τριών αστέρων ξενοδοχείο “Poseidon Beach” το οποίο βρίσκεται στα Νικολέικα και συνεχίζει να… μαραζώνει χρόνο με τον χρόνο, όλο και περισσότερο. Το συγκρότημα στα καλύτερά του χρόνια, προσέφερε μια ευρεία ποικιλία ανέσεων για τον επισκέπτη, έχοντας όλες τις προϋποθέσεις της τότε εποχής, να λογίζεται ως μια ιδανική λύση για κάθε τουρίστα. Τα υπεράριθμα δωμάτιά του, ήταν ευρύχωρα και λειτουργικά και προσέφερε μία τέτοια… ποικιλία παροχών, που ο μέσος επισκέπτης το κατέτασσε άνετα για τουλάχιστον δύο δεκαετίες, στις καλύτερες λύσεις διαμονής όλου του νομού. Το ξενοδοχείο σήμερα, είναι έρμαιο του χρόνου, ενώ κανένας επενδυτής δεν έχει εμφανιστεί να σκεφτεί ή να συζητήσει το ενδεχόμενο “ανάστασής” του. Μάλιστα, έχει υποστεί βανδαλισμούς στους εσωτερικούς χώρους του, είτε από μειονοτικούς είτε από αλλοδαπούς, οι οποίοι έχουν “σηκώσει” μέχρι και μεσοτοιχίες! Οι… κληρονόμοι οι οποίοι διαχειρίζονται την έκταση και το κτίσμα φορολογικά, δεν έχουν δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον, είτε να επισκεφθούν το χώρο από τότε που εγκαταλείφθηκε πλήρως, είτε να συζητηθεί κάποια μεταπώληση σε νέο επενδυτή, ιδιωτικό όμιλο ή κάποιον άλλον μεγαλοεπιχειρηματία.
Νυχτερίδες κι αράχνες για τις εγκαταστάσεις του Hotel Eliki στα Βαλιμίτικα
Το επιβλητικό “Hotel Eliki” που μεσουρανούσε επί πολλές δεκαετίες στην περιοχή των Βαλιμιτίκων κατά τα τέλη του περασμένου αιώνα, χτυπήθηκε από την “κατάρα” του φονικού σεισμού που τη νύχτα του 1995 κατέρρευσε, παρασύροντας 10 ανθρώπους σε ακαριαίο θάνατο. Ήταν ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο με εγκαταστάσεις που είχαν σχεδόν όλα τα… κομφόρ της τότε εποχής. Αποτελούσε ένα τουριστικό “στολίδι” για την Αιγιάλεια και σήμερα, η εικόνα που παρουσιάζει, μόνο θλίψη και απόγνωση μπορεί να “γεννήσει”. Οι χώροι του έχουν εγκαταλειφθεί πλήρως και υπάρχουν ως… έρμαιο του χρόνου, της φύσης αλλά και διαφόρων καταπατητών.
Για την επιβλητική του πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, την ένδοξη ντισκοτέκ και τα εγκαταλελειμμένα γήπεδα τένις του ξενοδοχειακού συγκροτήματος, δεν υπάρχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον από κάποιον επενδυτή ή όμιλο εταιρειών, ενώ δεν μπορεί κανείς να επέμβει στον χώρο, είτε φυσικό πρόσωπο είτε ο δήμος, καθώς ανήκει σε Α.Ε. ή ιδιοκτήτες που δεν είναι φυσικά πρόσωπα. Υπάρχουν αρκετές ιδιόκτητες περιουσίες αλλά και πολλές άλλες ακόμα που οι ιδιοκτήτες δεν είναι ούτε ένας, ούτε συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά ανώνυμες εταιρείες οι οποίες έχουν εγκαταλείψει τον χώρο στο… έλεος του χρόνου και της παρακμής.
Ροδιά – “Eden Beach”: Επενδυτική… ελπίδα στο βάθος του τούνελ
Μία αμυδρή επενδυτική… ελπίδα διαφάνηκε για το ξενοδοχείο “Eden Beach” που βρίσκεται στην περιοχή της Ροδιάς και εδώ και χρόνια, είναι άλλος ένας ξενοδοχειακός “κολοσσός” μίας εποχής που κάποτε μεσουρανούσε, μα τώρα είναι παραδομένο στα “χτυπήματα” του χρόνου, των διαβρώσεων και της εγκατάλειψης. Το ξενοδοχείο βρισκόταν “επάνω” στη θάλασσα και αποτελούσε ιδανικό σταθμό για εκδρομές στα Καλάβρυτα, στο Μέγα Σπήλαιο και στο Σπήλαιο των Λιμνών ή στο φαράγγι του Βουραϊκού, από εκδρομείς οι οποίοι “αβγάτιζαν” κάθε χρόνο όλο και περισσότερο. Το “Eden Beach” παρείχε πισίνα, παρκινγκ και κάθε άνεση ενός ξενοδοχείου τεσσάρων αστέρων, ενώ είχε υποδομή και για οργάνωση συνεδρίων.
Το ξενοδοχείο χτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ιδιοκτήτης ήταν ο Γιώργος Γεωργιτσόπουλος και στα τέλη της δεκαετίας του 1980 πουλήθηκε σε κάτοικο της Αμερικής. Στη συνέχεια αγοράστηκε από τον Πέτρο Παλαιολογόπουλο (supermarket Mellissa) ο οποίος το νοίκιασε στον Γιώργο Ράμμο. Τα τελευταία 20 περίπου χρόνια είναι κλειστό. Έχει υποστεί ζημιές (κλοπές, καταστροφές) αφού έχει εγκαταλειφτεί. Υπήρξε στολίδι για την Ροδιά και τη ευρύτερη περιοχή. Βοηθούσε πολύ στην τοπική οικονομία καθώς οι πελάτες του επισκέπτονταν τα μαγαζιά της περιοχής για ψώνια, φαγητό ή ποτό και πρόσφερε θέσεις εργασίας σε ντόπιους.
Οι πολλοί χώροι του και η κομβική θέση του, ίσως να ήταν οι κύριοι λόγοι που πρόσφατα, Έλληνας μεγαλοεπιχειρηματίας, ο οποίος είναι και πρόεδρος σε μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα, εκδήλωσε το ενδιαφέρον για… συζητήσεις αγοράς. Μάλιστα λέγεται ότι η επιθυμία του επενδυτή δεν έχει αποσυρθεί και υπάρχει ακόμα, από πέρσι που πρωτοεμφανίστηκε, παρ’ όλο που εδώ και πολλούς μήνες δεν έχει προκύψει κάποια νέα συζήτηση, κάποια επενδυτική προοπτική ή εξέλιξη. Στην περιοχή δε, ακούγεται ότι ο μεγαλοεπιχειρηματίας θα “ξαναχτυπήσει” σύντομα, ώστε να συζητήσει εκ νέου να αγοράσει τους χώρους και τις εγκαταστάσεις, προκειμένου να κτίσει νέα ξενοδοχειακή μονάδα υψηλών προδιαγραφών, στο απώτερο μέλλον.
