background img
banner
banner

Πόρτα της εξόδου για την Κεραμέως

-Του Ηλία Ασπρούκου –Περιβαλλοντολόγου-

Είναι στιγμές που σκέπτομαι πόσα πράγματα τραγελαφικά συμβαίνουν σε σημείο που δεν ξέρω τι να γράψω ; Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Κρατώ μολύβι και χαρτί πίνω μια γουλιά καφέ κοιτώ την θάλασσα και το λιμάνι του Αιγίου που καταρρέει, ανάπτυξη εδώ, ανάπτυξη εκεί, ανάπτυξη παραπέρα και αυτή η έρμη ανάπτυξη το Αίγιο ξέχασε… Χάθηκε από το οπτικό της πεδίο. Αντίθετα με κωμικοτραγικά γεγονότα που κάνουν συνεχώς την εμφάνισή τους. Καθώς σκέπτομαι τα παραπάνω πέφτει το μάτι μου, πάνω στην σελίδα της εφημερίδας «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ» των Πατρών, από τις αρχαιότερες εφημερίδες τις πλέον έγκυρες και έγκριτες της Περιφέρειας μας.

Ως γνωστό μια εικόνα χίλιες λέξεις, την ημέρα που το ΣτΕ έλαβε απορριπτική απόφαση για τα ΑΕΙ, ο άνθρωπος που οδήγησε την Αιγιάλεια στο μαρασμό με την εμμονή του, παρίστατο στο θέατρο Γιώργος Παππάς σε εναγκαλισμό με στελέχη των Οινοξενείων. Έναν θεσμό που κάποιοι έστησαν για να προβάλουν την πάρτη τους και να αποκομίσουν οφέλη. Αυτοί δεν κατάλαβαν τι έγινε με την απομάκρυνση της σχολής από το Αίγιο και την μεταφορά της στην Πάτρα; Έχουν δικό τους βασίλειο που συνιστά παρακράτος στην πόλη μας; Αλλά αυτή την ιστορία την φυλάω για άλλο άρθρο δεν είναι της παρούσης. Αν και περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω τον οικονομικό απολογισμό των Οινοξενείων, πόσα χρήματα δαπανήθηκαν, που δαπανήθηκαν και τι η περιοχή μας αποκόμισε από όλο αυτό το πανήγυρι, (αύξηση επισκεψιμότητας κλπ).

Ο άνθρωπος λοιπόν που οδήγησε μια ολόκληρη περιοχή σε οικονομικό μαρασμό, βρέθηκε στην πόλη μας , μάλιστα πριν είχε βγάλει και σχετική ανακοίνωση που μιλούσε για την δημιουργία σχολής Οίνου και Αμπέλου, λες και θα εμπόδιζε κάτι να υπάρχει ένα ΑΕΙ στην περιοχή μας και παραπλέυρως να δημιουργηθεί και ένα οτιδήποτε άλλο.

ΘΥΜΟΣ… ΘΥΜΟΣ … ΘΥΜΟΣ … Μόνο αυτό το συναίσθημα με κυριεύει, όταν όλοιοι υποβαθμισμένοι Δήμοι που σε τίποτα δεν μοιάζουν με το Αίγιο, εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία να προωθήσουν την περιοχή τους και εμείς εδώ μαραζωμένοι σαν αποπαίδια κοιτάμε το λιμάνι μας να γίνεται νεκροταφείο πλοίων και τα ΑΕΙ να βάζουν λουκέτο. Μια έρευνα έδειχνε πως σε όλη την Ελλάδα οι τιμές των ενοικίων έχουν πάρει την ανιούσα, εμείς εδώ πήραμε την κατιούσα και μάλιστα κατρακυλώντας.

Αντί να βγει κάποιος ευθαρσώς να πει δυο κουβέντες σταράτες στον Πρύτανη, τον υποδέχτηκαν στην πόλη στο όνομα του Ξένιου Δία στα Οινοξένεια… Όπως είπε ένας καλός φίλος πριν από καιρό, ποτέ μην στέκεσαι σε εκείνα που βλέπεις και ακούς, αλλά να στέκεσαι με περίσσιο σκεπτικισμό σε εκείνα που δεν βλέπεις, που δεν ακούς και γίνονται κάτω από το τραπέζι… Βλέπεις οι ομοϊδεάτες δύσκολα τα σπάνε. Αλήθεια, αν δεν ήταν η υπάρχουσα Δημοτική Αρχή και ήσαν άλλοι παράγοντες σε αυτές τις θέσεις θα είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα; Ποτέ δεν ξέρουμε και ποτέ δεν θα μάθουμε… Αλλά ο άνθρωπος που πήρε το ΑΕΙ και χρύσωσε το χάπι του ασθενή που τον οδήγησε στην εντατική με την σχολή Οίνου και Αμπέλου έχαιρε υποδοχής από το Αίγιο. Να γιατί δεν πρόκειται να ορθοποδήσει αυτή η πόλη, βλέπετε οι διαμαρτυρίες όλες έμειναν έξω από την σχολή της Χαρτοποιίας, εκεί όπου και… ξεχάστηκαν.

Χειμώνας δύσκολος για όλους μας και δυσκολότερος για την μαραζωμένη πόλη, που έγινε βορά στα σχέδια της Κεραμέως και τον άλλων δήθεν προοδευτικών τεχνοκρατών. Ο Πρωθυπουργός θα καταλάβει τη ζημιά που έκανε η κυρία αυτή μόνο όταν πάρει τα αποτελέσματα των προσεχών εκλογών, στις περιοχές που έχασαν τις Σχολές. Σύντομα αυτή η κυρία θα αποτελέσει παρελθόν, με την έξοδό της από την κυβέρνηση. Όπως, παρελθόν θα αποτελέσουν και οι τέσσερις βουλευτές της Ν.Δ. στην Αχαΐα, καθώς θα προκύψουν νέα πρόσωπα που θα φροντίζουν πραγματικά τον τόπο, θα αγωνίζονται αληθινά και όχι εικονικά για την πόλη. Δεν αρκούν οι επισκέψεις και οι φωτογραφίσεις στα ανώτερα κλιμάκια… Για τέτοιες εκδηλώσεις βρίσκουν τον δρόμο να χτυπήσουν την πόρτα του Πρωθυπουργού, αντίθετα είχαν πάθει αμνησία και δεν μπόρεσαν να την βρουν, να τον ενημερώσουν και να τον πιέσουν για τις Σχολές που έφυγαν από το Αίγιο εν μια νυκτί, προκειμένου αυτό να αποφευχθεί. Τρομάρα τους, όταν εμείς στα υπουργεία καταρτίζαμε σχέδια όλοι αυτοί παίζανε με τις πλαστελίνες τους. Θέλω να δω όταν θα μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με τα πιο μελανά γράμματα… Τι θα λένε; Πως θα δικαιολογούν τα έργα και τις ημέρες τους;

Τα έχω γράψει πολλές φορές και ίσως να κουράζω, αλλά δεν θα πάψω ποτέ να γράφω και να λέω πως η μεταφορά του ΑΕΙ από το Αίγιο στην Πάτρα είναι κατάφορη αδικία. Η μεγαλύτερη αδικία είναι ότι όλοι εκείνοι που καμώνονται πως θέλουν το ΑΕΙ, είναι τα ίδια πρόσωπα που με τον τρόπο τους βάζουν τρικλοποδιές στην όλη προσπάθεια.
Το να κλαις πάνω στο χυμένο γάλα δεν έχει αξία, το να αγωνίζεσαι και να δίνεις μάχες, έτσι ώστε να κερδίσεις τον πόλεμο αυτό αποκτά πολλαπλάσια αξία.
Ίδωμεν λοιπόν τι μας επιφυλάσσει το αύριο !


Διαβάστε περισσότερα:
Κατηγορίες Άρθρου
ΑΠΟΨΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Your email address will not be published. Required fields are marked *

protionline.gr