-Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΤΣΟΥΚΑΛΑ Ιατρός, δημοτική σύμβουλος, υποψήφια με τον συνδυασμό «Αιγιάλεια Προορισμός» του Κώστα Σπηλιόπουλου-
Ένα διαχρονικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η τοπική αυτοδιοίκηση γενικότερα αλλά και ειδικά ο δήμος Αιγιαλείας, είναι η έλλειψη σχεδιασμού και συνεργασίας, τόσο μεταξύ των εκάστοτε μελών των δημοτικών αρχών όσο και μεταξύ της διοίκησης και των συνεργατών (δημοτικοί υπάλληλοι, εξωτερικοί συνεργάτες κ.α.) της.
Μέσα από την εμπειρία μου στο δήμο Αιγιαλείας και ειδικότερα την τελευταία τετραετία ήρθα αντιμέτωπη με την έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των μελών της δημοτικής αρχής και την θέσπιση ενός απαρχαιωμένου συγκεντρωτικού μοντέλου εξουσίας. Όλα τα θετικά αλλά και αρνητικά αποτελέσματα της δημοτικής αρχής προέρχονταν από μεμονωμένες προσπάθειες και χωρίς την ύπαρξη κάποιου σχεδιασμού. Όλη αυτή η επαναλαμβανόμενη κατάσταση και το αναχρονιστικό μοντέλο διοίκησης δεν μπορεί να λειτουργήσει εν έτη 2023.
Ο δήμος πρέπει να έχει ολοκληρωμένο σχέδιο για το οποίο θα είναι ενήμεροι αλλά και μέρος του, τόσο η δημοτική αρχή με τους συνεργάτες της αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες. Μόνο με τη διαφάνεια και τη συνεργασία μπορεί να προχωρήσουν όλες οι απαραίτητες αλλαγές που έχει ανάγκη η Αιγιάλεια. Ο δήμαρχος πρέπει να είναι ο συνδετικός κρίκος του συστήματος διοίκησης και ο φορέας του, πολυχρησιμοποιημένου όρου, οράματος. Ο Κώστας Σπηλιόπουλος συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά που έχει τόσο ανάγκη ο τόπος μας. Μέσα από την μεγάλη του πείρα σε νευραλγικές θέσεις εξουσίας έχει αποκτήσει την τεχνογνωσία που σε συνδυασμό με τον απόλυτα δημοκρατικό του χαρακτήρα και την αγάπη του για τον τόπο μπορεί μεταμορφώσει την Αιγιάλεια σε ένα σύγχρονο δήμο του σήμερα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
Θα παραθέσω μερικά παραδείγματα έλλειψης τόσο οράματος σε επίπεδο δημάρχου αλλά και έλλειψης συνεργατικότητας που πρέπει να εμπνέεται από το δήμαρχο σε όλα τα μέλη μιας δημοτικής αρχής, επιβεβαιώνοντας έτσι την ανάγκη ανάληψης της διοίκησης του δήμου Αιγιαλείας από μια νέα δημοτική αρχή και έναν δήμαρχο με σύγχρονα χαρακτηριστικά όπως είναι ο Κώστας Σπηλιόπουλος.
Η Αιγιάλεια έχει δεχθεί μεγάλα πλήγματα αυτά τα χρόνια όπως την απώλεια του τμήματος Φυσικοθεραπέιας, την υποβάθμιση της ΕΒΟ και την καταβαράθρωση του του εμβληματικού προϊόντος της μαύρης σταφίδας. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την γήρανση και τη μείωση του πληθυσμού λόγω του δημογραφικού προβλήματος οδηγούν σε ένα εκρηκτικό μείγμα υποβάθμισης της περιοχής. Για όλα αυτά μια ζωτική λύση θα ήταν η εξωστρέφεια και η καθιέρωση του δήμου σαν τουριστικό προορισμό 365 ημέρες το χρόνο. Η τουριστική ανάπτυξη που θα συμπαρασύρει μαζί της και την ανάπτυξη του εξαιρετικού πρωτογενή τομέα που έχουμε, έπρεπε και πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα για μια δημοτική αρχή.
Ποτέ δεν τέθηκε στο τραπέζι αυτό το σημαντικό ζήτημα και η αντιδημαρχία τουρισμού με κύρια ευθύνη του δημάρχου δεν παρήγαγε κανένα μετρήσιμο αποτέλεσμα. Ένα επίσης, αξιοσημείωτο παράδειγμα τόσο της έλλειψης του αναγκαίου οράματος αλλά και της απουσίας συνεργασίας μεταξύ της δημοτικής αρχής είναι ο θεσμός του Πάρκου των Χριστουγέννων.
Το Πάρκο των Χριστουγέννων από το 2013 αποτελεί τον θεσμό που αποδεδειγμένα φέρνει χιλιάδες επισκέπτες στην Αιγιάλεια κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου. Μια περίοδος που δεν υπάρχει καθόλου τουριστική επισκεψιμότητα για την περιοχή. Ένα μεγάλο παράπονο πολλών δημοτών είναι «γιατί δεν το κάνουμε και εμείς σαν τα Τρίκαλα και των Μύλο των Ξωτικών»;. Για να γίνει μια διοργάνωση πανελλαδικού ενδιαφέροντος και να προσελκύσει εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες θα πρέπει ολόκληρη η δημοτική αρχή προεξάρχοντος του δημάρχου να πιστέψουν σε αυτό και να συνεργαστούν. Καθ’ όλη την περασμένη τετραετία δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον για συλλογική προσπάθεια ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος που για να πετύχει χρειάζεται τη συνεργασία όλων των αντιδημάρχων και υπηρεσιών.
Hανάδειξη του παραλιακού μετώπου της πόλης ήταν και είναι ο ευσεβής πόθος όλων των Αιγιαλέων. Στις ελάχιστες συναντήσεις που είχαν ξεκινήσει κυρίως από δική μου πρωτοβουλία δεν υπήρξε καμία λήψη ουσιαστικής απόφασης για κανένα ζήτημα παρά μόνο της παραχώρησης τμήματος σταφιδαποθήκης από την περιφέρεια, για την δημιουργία Μουσείου Σταφίδας ύστερα από προσπάθειες του Λεωνίδα Μαυρουδή και δικές μου. Το κτίριο της Παλαιάς Ηλεκτρικής, το παλαιό κατάστημα «Φάρος» και τα υπόλοιπα κτίρια που ανήκουν στον δήμο, στην περιφέρεια αλλά και ιδιώτες τελούν υπό εγκατάλειψη ενώ δεν έχει ξεκινήσει κανένα ολιστικό σχέδιο αναβάθμισης του παραλιακού μετώπου.
Άλλο ένα παράδειγμα έλλειψης συνεργατικότητας και σχεδιασμού αναφορικά με την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας είναι η αξιοποίηση του Μιχαλοκοπούλειου κληροδοτήματος. Ένα μοναδικό ακίνητο στην παραλία της Μικρής Πούντας που είχε χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν σαν ημερήσια κατασκήνωση του δήμου Αιγιαλείας, παραμένει αναξιοποίητο ενώ αποτελεί ένα «φιλέτο» για το δήμο. Η ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. και εγώ, το είχαμε ζητήσει επανειλημμένα για να εξυπηρετήσει τα παιδιά του δήμου σαν ημερήσια κατασκήνωση αλλά και χώρο φιλοξενίας προσκεκλημένων, λαμβάνοντας αρνητική απάντηση από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο και βέβαια με ευθύνη του δημάρχου. Πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις, όπως και η μη αξιοποίηση έτοιμης φυτοτεχνικής μελέτης από εξειδικευμένο επαγγελματία, για την ριζική αναμόρφωση και τον εξωραϊσμό του Κήπου των Υψηλών Αλωνίων που ναυάγησε στις αρμόδιες υπηρεσίες και αντιδήμαρχο, με αποτέλεσμα την σημερινή εικόνα του χώρου.
Όλα τα παραπάνω και δεκάδες άλλα παραδείγματα, συγκλίνουν πως κλείνοντας το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα η Αιγιάλεια δε μπορεί να παραμείνει ουραγός και να αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους και στις μεμονωμένες πρωτοβουλίες αντιδημάρχων και προέδρων νομικών προσώπων για να μπορέσει να προοδεύσει. Γύρω μας ακούμε έννοιες όπως μάνατζμεντ, επιτελικότητα, τεχνοκράτες, ικανότητες και προγραμματισμό και έχουμε παραμείνει στον παλαιοκομματισμό, την αλαζονεία, την ανικανότητα και την στασιμότητα.
Η παράταξη Αιγιάλεια προορισμός και ο Κώστας Σπηλιόπουλος έχουν και το σχέδιο αλλά και τη ικανότητα να το υλοποιήσουν. Ο τόπος ασφυκτιά από τις μεθόδους του προηγούμενου αιώνα που βασίζονται στην αλαζονεία, την εξάρτηση και την απουσία . Το θετικό έργο λίγων αιρετών δεν γίνεται να κρύψει την σημαντική ανεπάρκεια του επικεφαλής του δήμου. Η περιοχή μας έχει ανάγκη από μια διοίκηση που θα λειτουργεί άψογα από τη βάση της μέχρι την κορυφή της με την σωστή καθοδήγηση, σχέδιο, έμπνευση, συνεργασία και διαφάνεια με τη συμμετοχή όλων για να γίνει η Αιγιάλεια Προορισμός.
