ΑΠΟΤΕΛΕΙ «ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»
Χρήσιμα συμπεράσματα εξήχθησαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος ευαισθητοποίησης με θέμα «Κοντά στους γονείς», στο πλαίσιο της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, που πραγματοποιήθηκε σε συνδιοργάνωση του 5ου Δημοτικού Σχολείου, του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αιγίου και του «Χαμόγελου του Παιδιού». Το πρόγραμμα έλαβε χώρα στην αίθουσα του 5ου Δημοτικού το απόγευμα της Τετάρτης 15 Μαΐου, εκεί όπου αναλύθηκε το θέμα της βίας και του σχολικού εκφοβισμού που αποτελούν μία καθημερινότητα και για τα σχολεία της Αιγιάλειας.
Ο διευθυντής του 5ου Δημοτικού Αλέξης Κατεργάρης, σχολιάζοντας ότι “για ένα τόσο σημαντικό θέμα, η ενημέρωση είναι το Α και το Ω “, τονίζοντας ότι πρόκειται για ένα ζήτημα φλέγον, το οποίο κυριαρχεί ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνικής ζωής στα σχολεία. ΄΄Η σχολική βία και ο εκφοβισμός είναι κάτι που αφορά όλους μας, το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου είναι συγκεκριμένο και κάθε διευθυντής οποιασδήποτε σχολικής μονάδας, αλλά και οι εκπαιδευτικοί, επιτελούν ένα σημαντικό έργο και παίζουν καταλυτικό ρόλο ενάντια σε αυτή τη μάστιγα΄΄, είπε ο κ. Κατεργάρης. Ταυτόχρονα, ανέφερε ότι την ερχόμενη Τετάρτη 22 Μαΐου, σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στα «Παλαιά Σφαγεία» από τις 6.30 έως τις 8.30 το απόγευμα, ο ίδιος και ο εκπαιδευτικός Δρ. Δημόπουλος Βασίλης, θα μιλήσουν σε ενημερωτική ημερίδα με θέμα «Ζούμε αρμονικά μαζί, σπάμε τη σιωπή (Ν.2029/2023). Η εν λόγω εκδήλωση θα αποτελέσει συνδιοργάνωση του 5ου Δημοτικού με το Δημοτικό Σχολείο Ελίκης.
Ο διευθυντής του 2ου Δημοτικού Σχολείου Θανάσης Μεντζελόπουλος, τόνισε: ΄΄Είναι δύσκολο πράγμα να είσαι γονέας την σήμερον ημέρα και δυστυχώς κάποιοι από εμάς είναι κατά συνθήκη “απόντες” από πολλές στιγμές των παιδιών μας, λόγω των εργασιακών και κοινωνικών συνθηκών, του βιοπορισμού και της καθημερινότητας. Χρειάζεται να επικεντρωθούμε όλοι σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα και να παλέψουμε για να βγούμε νικητές ενάντια στην βία. Χρειάζεται ενημέρωση, χρειάζεται συνεχής αγώνας και πρωτίστως, χρειάζεται θάρρος΄΄.
“Η βία και ο εκφοβισμός είναι ενδοσχολικά φαινόμενα”
Ιδιαιτέρως χρήσιμες ήταν οι πληροφορίες που έδωσε η εισηγήτρια Αλεξάνδρα Ψωμαθιανού, Ψυχολόγος στο «Χαμόγελο του Παιδιού». ΄΄Είναι ένα πολυεπίπεδο κοινωνικό πρόβλημα που έχει τις ρίζες του στις σχέσεις μεταξύ των ατόμων της κάθε οικογένειας και “καθρεφτίζεται” φυσικά με τη συμπεριφορά των παιδιών μέσα στις σχολικές μονάδες της καθημερινότητάς τους΄΄ είπε. Η ψυχολόγος, ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους για το πώς θα ξεχωρίζουν ποια είναι τα περιστατικά bullying και ποια όχι, ενώ προσπάθησε να κατηγοριοποιήσει τα περιστατικά βίας και εκφοβισμού δίνοντας στους γονείς όλα τα χαρακτηριστικά που μπορούν οι να αναγνωρίζουν στην συμπεριφορά των παιδιών τους, κατά την παραμονή τους στο σπίτι, σημάδια που δείχνουν πότε υπάρχει μορφή βίας και εκφοβισμού.
Επισήμανε δε, ότι τα social media είναι ένας… κόσμος καθημερινότητας για τα παιδιά που μπορεί να τα επηρεάζει παντειοτρόπως, ενώ με απλό και κατανοητό τρόπο ανέλυσε τις κατηγορίες βίας και αποκάλυψε το “προφίλ” των παιδιών που δέχονται ή κάνουν εκβιασμό. Ξεκαθάρισε ότι τα πιο πολλά περιστατικά που καταγράφονται είναι από μαθητές των τάξεων των γυμνασίων, καθώς οι ηλικίες από 11 μέχρι 15 και σε αγόρια και σε κορίτσια, έχουν τρομερές ιδιαιτερότητες και συνεχόμενες αλλαγές συμπεριφορών και συναισθημάτων.
Θύματα και θύτες…
Όπως είπε, ΄΄υπάρχουν δύο κατηγορίες θυμάτων, τα ενεργητικά και τα παθητικά. Στην πλειοψηφία τους τα παθητικά θύματα είναι τα παιδιά που νιώθουν απομόνωση, που βιώνω κάποια απόρριψη, που έχουν δυσκολίες να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους ή έχουν κοινωνικές διαφορές και ιδιαιτερότητες. Στις ενεργητικές περιπτώσεις συγκαταλέγονται παιδιά που έχουν δεχτεί στο παρελθόν κάποιου είδους εκφοβισμό ή έχουν βρεθεί σε τέτοιες άβολες καταστάσεις bullying, εκεί όπου η “εκδίκηση” εγκαταλείπει τον ρόλο του “χαμένου” και πλέον παίρνει τον ρόλο αυτού που επιβάλλεται και ασκεί εξουσία. Είναι παιδιά που ξεπερνούν τον παλαιό τους φόβο, βλέποντας τον φόβο αυτόν να… μεταφέρεται στα μάτια ενός άλλου παιδιού. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις παιδιών που απλά μένουν αμέτοχα σε κάποιο περιστατικό και άλλα τα οποία υπερασπίζονται τον αδύναμο φίλο και συμμαθητή τους΄΄ ανέφερε, εξηγώντας ότι υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες και καταστάσεις που μπορεί να “φτάσουν” ένα παιδί στο να ασκήσει βία σε κάποιο άλλο ή αναγκάσει κάποιο άλλο να μη μιλήσει, λόγω φόβου ή αν του ασκηθεί λεκτική – σωματική βία.
Οι παρατηρητές
΄΄Οι… παρατηρητές, είναι μία άλλη κατηγορία η οποία χωρίζεται σε τρεις διαφορετικούς τύπους΄΄ τόνισε η ψυχολόγος, διευκρινίζοντας ότι η πρώτη ομάδα παρατηρητών ενδυναμώνει την πράξη του παιδιού – θύτη την ώρα που αυτό επιτίθεται σε άλλο παιδί, με την επιβράβευση ή την αποδοχή της βίας αυτής ως λογική συμπεριφορά. ΄΄Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των παιδιών – μαρτύρων που… σιωπούν. Είναι μαθητές που φοβούνται να εμπλακούν για να μην πάθουν και υποστούν τα ίδια ακριβώς. Η τρίτη περίπτωση παιδιών – παρατηρητών, είναι εκείνα που θα αντιδράσουν και θα προσπαθήσουν να σταματήσουν τη βία που υφίσταται ο συμμαθητής τους μπροστά στα μάτια τους, είναι εκείνα που θα εναντιωθούν. Κάθε κατηγορία από αυτές, είτε ανήκει στην ενεργητική βία, είτε στην παθητική βία, είτε είναι απλοί παρατηρητές, σε κάθε περίπτωση είναι παιδιά που χρειάζονται βοήθεια. Είναι ανήλικοι που έχουν την ανάγκη της στήριξης και της κατανόησης. Χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και ψυχική μελέτη και πρωτίστως, την ενδυνάμωση του χαρακτήρα τους μέσω και της σχολικής μονάδας αλλά βεβαίως και μέσα από την οικογένεια΄΄, ανέφερε ακόμη.
Πρόληψη – Παρέμβαση – Θεραπεία
Η ομιλήτρια επισήμανε ότι η πρόληψη είναι το πιο σημαντικό κομμάτι κατά της βίας και πρότεινε να παρακολουθήσουν οι γονείς προγράμματα που ειδικοί επιστήμονες και εκπαιδευτικοί ενημερώνουν σε καθημερινή βάση κάθε γονέα για τις μορφές βίας στα σχολεία και την εξέλιξή τους. ΄΄Υπάρχουν ιδιαιτερότητες. Πολλά περιστατικά έρχονται στο… φως, ενώ αλλά όχι. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά μας΄΄ τόνισε, εξηγώντας ότι στα παιδιά που λειτουργούν σε ομάδες συνεργασίας και εθελοντικές ομάδες μέσα στον χώρο του σχολείου, έχει καταγραφεί ότι οι περιπτώσεις σχολικής βίας είναι μικρότερης εμβέλειας και έντασης.
Η ψυχολόγος, κάλεσε τους γονείς να συμμετέχουν ενεργά σε κάθε ανάλογη προσπάθεια και να ενημερώνονται συνεχώς για τις δράσεις και τις εκδηλώσεις που γίνονται κατά καιρούς ενάντια στην “μάστιγα” της εποχής. Χαρακτήρισε το φαινόμενο της βίας στο σχολικό περιβάλλον ως «μία μεγάλη πληγή της σύγχρονης κοινωνίας» και ανέλυσε τις βαθμίδες αντιμετώπισης της. ΄΄Πρόληψη – Παρέμβαση – Θεραπεία, αυτά είναι τα βήματα που πρέπει όλοι μας να ακολουθήσουμε. Αυτό είναι το τρίπτυχο που “δουλεύει” υπέρ κάθε γονέα που αντιμετωπίζει ανάλογο περιστατικό. Η αποτελεσματικότητα χρειάζεται μια καθημερινή ανάγκη επικοινωνίας΄΄ ανέφερε, ενώ προέτρεψε τους γονείς να χρησιμοποιούν άφοβα τις ανοιχτές τηλεφωνικές γραμμές στήριξης και να καταγγέλλουν περιστατικά σχολικής βίας κάθε μορφής. ΄΄500 τηλεφωνήματα περίπου δέχεται επί καθημερινής βάσης η γραμμή υποστήριξης και πλέον η ειδικοί ψυχολόγοι του προγράμματος, έχουν έστω ένα τουλάχιστον περιστατικό σχολικού εκβιασμού κάθε μέρα, που πρέπει να αντιμετωπίσουν΄΄, πρόσθεσε.
