Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Και μόλις …φθάναμε στην Μονή της Χώρας άνοιξαν οι ουρανοί στην Κωνσταντινούπολη. 20 Ιουνίου ήταν και μία δυνατή νεροποντή μαύρισε τον τόπο: Ελάχιστα είδαμε εξωτερικά από τον Ναό τον πανέμορφο, αφού οι ομπρέλες, κανονικές και αυτοσχέδιες, εμπόδιζαν την θέα, η δε ξεναγός γύρευε που ήταν κι αυτή, όλοι τρέχαμε να μπούμε στον μεγάλο περίβολο (από ’κει δεν έβλεπες καλά εξωτερικά λόγω και κάποιων πρόσθετων …κατασκευών)
Ξέραμε ότι έχει τα πιο περίτεχνα βυζαντινά ψηφιδωτά στον κόσμο!
Αλλά η μπόρα …στρίμωξε επισκέπτες από 3-4 πούλμαν στο εσωτερικό της «Μονής» και ο ένας ξεναγός κάλυπτε κάπως με την φωνή του τον άλλον, άσε που οι πλάτες τόσων πολλών μαζί …ψιλοκάλυπταν τις πιο χαμηλές τοιχογραφίες. Κάτι, λίγο χάλασε. Όμως μερικές, τις ανακαλώ στην μνήμη μου τώρα που γράφω αυτό το …χρονογράφημα, με αιτία τη νέα –μετά το 2020, για την Αγιά Σοφιά- βαρβαρότητα …του Ερντογάν!
Έργο μεγάλης τέχνης. Υπέροχες, εντυπωσιακές πολύ, αποπνέουν μεγάλη πίστη και κατανυκτικότητα. Αλλά η …Τουρκιά ζήλεψε την θρησκεία μας, την βυζαντινή ιστορία και τον πολιτισμό μας και έκανε και την Μονή της Χώρας τζαμί και τις απέκρυψε για να μην …φαίνονται!!! Τόσο κόμπλεξ, δεν τους φθάνει που διαφεντεύουν τόσους αιώνες την Βασιλεύουσα των Ρωμιών και γύρισαν στα παλιά;
Δεν θα γράψω για τις ευθύνες τις πολιτισμένης διεθνούς κοινότητας και των ποικίλων Οργανισμών και οργάνων που την εκφράζουν. Αυτό το έκανα το 2020 όταν ο Ναός των ναών διαχρονικά και παγκοσμίως, «η του Θεού Σοφία» υπέστη αυτόν τον βάρβαρο «βιασμό»! Και ο «βιαστής» αποθρασύνθηκε κι άλλο! Μην μας εκπλήσσει αυτό, ο Τούρκος δεν αλλάζει …δυστυχώς.
Είπα λοιπόν, τότε δεν πειράζει θα …ξανάρθω στην Πόλη και θα τα ξαναδώ λεπτομερειακά τα ψηφιδωτά! Αμ δε! Ίσα-ίσα πρόλαβα, μ’ αξίωσε ο Θεός και για την Αγιά Σοφιά και για την Μονή της χώρας το 2019, γιατί –είπαμε- από την επόμενη χρονιά και μετά τα «Μουσεία» έγιναν τζαμιά! (και για την Μονή της χώρας έχει από χρόνια παρθεί η απόφαση). Ο Σουλτάνος θέλει να Ισμαλοποιήσει τα Σύμβολα της ΟΘροδοξίας, και να …γκρεμίσει νοητά ό,τι συμβολίζουν!
Τότε, μάλιστα, που ήμασταν στην Πόλη στην Πλατεία Ταξίμ χτιζόταν ένα μεγάλο τζαμί και ελέγετο ότι οι Τούρκοι το έφτιαχναν (και) για να καλύψει τον περίφημο τρούλο της παρακείμενης «Αγ. Τριάδας». Μια «κούκλα» μεγαλοπρέπειας και βυζαντινής αρχοντιάς είναι κι αυτή, την επισκεφθήκαμε ως γκρουπ με τον Ι.Ν. Φανερωμένης Αιγίου –εκτός προγράμματος- με πρόταση της, αείμνηστης πλέον, αδελφής μου Μαρίας που λάτρευε την Κωνσταντινούπολη.
Πέρυσι είδα στην T.V. ότι το «γιαπί» ολοκληρώθηκε, θέλω να πω, λοιπόν, ότι η «Ιστανμπούλ» έχει άπειρα (και νέα) τζαμιά, οπότε δεν χρειάζεται, φυσικά να κάνει «εισπηδήσεις» στους χριστιανικούς ναούς των Ελλήνων ορθοδόξων, και όχι μόνον σ’ αυτούς, βέβαια, αφού και η Αγιά Σοφιά και η Μονή της Χώρας ανήκουν σ’ όλη την, πολιτισμένη τουλάχιστον, ανθρωπότητα.
Γυρίζω νοερά στην τελευταία, …προσκυνώ και θαυμάζω -όσο μπορώ να θυμηθώ- τις τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά. Και αναρωτιέμαι: Ως που μπορεί να φθάσει η τουρκική βαρβαρότητα;
Διότι βεβαίως, δεν θα σταματήσει «εδώ». Αιδώς …αχρείοι!
Υ.Γ. Δεν είναι νομικά …επιλήψιμος ο χαρακτηρισμός, ίσα-ίσα που είναι και «επιεικής»…
