Με ιδιαίτερη αγάπη για τον τόπο του, με γνώσεις και πρωτοποριακές ιδέες για την ανάδειξη της Αιγιάλειας, ο Οινολόγος – Οινοποιός Άγγελος Ρούβαλης χαράσσει μία αξιοπρόσεκτη διαδρομή μέσα από την «Οινοφόρος», με… φόντο τις μοναδικές πλαγιές της Αιγιάλειας, την εκπληκτική αμπελουργική της ζώνη και τις εκλεκτές δημιουργίες του, έχοντας διατελέσει επί σειρά ετών πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου. Ταυτόχρονα, ως ενεργός πολίτης, εκφράζει την πολιτική του άποψη, συντάσσεται με το Κίνημα Αλλαγής και στοχεύει στην αναγέννηση της χώρας.
Δικό του δημιούργημα και τα πολυσυζητημένα «Οινοξένεια» που έφτασαν σε σημείο να χαρακτηρίζουν την Αιγιάλεια. Σήμερα, έξι χρόνια μετά την έναρξη και καθιέρωση του θεσμού, ο κ. Ρούβαλης μιλά στην «Π» για τον δρόμο που ξεκίνησε και τις… διαδρομές που άλλαξαν στην πορεία, κρίνοντας τον θεσμό και τους χειρισμούς των ανθρώπων που τον υπηρέτησαν και καταθέτοντας τις προτάσεις του ώστε τα Οινοξένεια να ωφελήσουν πραγματικά την Αιγιάλεια και τους κατοίκους της!
-Τα «Οινοξένεια», που εμπνευστήκατε και υποστηρίξατε στην πορεία τους, αποτελούν έναν θεσμό που καταξιώθηκε πλέον στην συνείδηση του κόσμου. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτά…
Είμαι πολύ υπερήφανος που ο θεσμός ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ καταξιώθηκε στη συνείδηση του κόσμου. Δεν είχα καμιά αμφιβολία γι’ αυτό όταν το 2013 με την στενή συνεργασία της φιλολόγου και εργαζόμενης, με σύμβαση έργου, στη Δημοτική επιχείρηση , κ. Ιωάννας Κότσιφα δημιουργήσαμε τα πρώτα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ με την αποδοχή του τότε Δημάρχου κ. Στάθη Θεοδωρακόπουλου και με την ενθάρρυνση της τότε προέδρου της ΔΗΚΕΠΑ κας Ψυχράμη.
Η λέξη όμως «εμπνεύστηκα» ή η φράση «ήταν μια ιδέα του οινολόγου Άγγελου Ρούβαλη» δεν αποδίδουν την πραγματικότητα. Τα Οινοξένεια είναι ένα Σχέδιο Ανάπτυξης για την περιοχή, ως τέτοιο το πρότεινα και ως τέτοιο το θεμελίωσα τα τρία πρώτα χρόνια λειτουργίας των Οινοξενείων, με τρεις διαφορετικούς προέδρους στη ΔΗΚΕΠΑ. Τότε ήμουν πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (επί εφτά συνεχή χρόνια) και ως πρόεδρος είχα επιτύχει το ελληνικό κρασί να εκπονήσει ένα πλήρες Στρατηγικό Σχέδιο marketing. Προώθησα πολλές δράσεις, περιδιαβαίνοντας όλη την Ελλάδα από το Ηράκλειο της Κρήτης ως την Αλεξανδρούπολη με στόχο να δημιουργήσουμε συνείδηση ότι το σύγχρονο εθνικό προϊόν της χώρας μας είναι «Τοπικά προϊόντα ποιότητας, Γαστρονομία, Πολιτισμός, Τουρισμός».
Σε αυτή την προσπάθειά μου οργάνωσα και συμμετείχα σε κοινές δράσεις με ανθρώπους της εστίασης, του πολιτισμού, του τουρισμού, προχωρήσαμε σε μνημόνια Συνεργασίας, βραβεύσαμε τους αρίστους της ελληνικής γαστρονομίας και έτσι απόκτησα μια πολύτιμη και μοναδική εμπειρία, την οποία κατέθεσα στο νέο μου παιδί, που ήταν τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ και που γι’ αυτό το λόγο υπήρξε πρωτοπόρος θεσμός σε εθνικό επίπεδο.
Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους (κ.κ. Μαμαλάκης, Λαζαράκης, Βουτσινά, Στεργίδης, Πίττας κ.ά.) όπως και πολλοί οινοδημοσιογράφοι και γευσιγνώστες φίλοι μου ήρθαν και βοήθησαν στα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ.
Τώρα πλανάται ακόμα στην πόλη μας μια ερώτηση που αφορά το ποιος θεμελίωσε τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ και όλοι κρατούν μια ένοχη σιωπή, η οποία διαρκεί 6 χρόνια τώρα, υποδηλώνει ένα υπόγειο φόβο, και η οποία έχει να κάνει με τις μικροφιλοδοξίες της επαρχίας και για την οποία μέχρι τώρα δεν είχα μιλήσει.
Έχει να κάνει επίσης με το γεγονός ότι το concept ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ ξεπερνούσε τις γνώσεις και τις εμπειρίες πολλών από αυτών(ές). Π.χ. η τ. πρόεδρος της ΔΗΚΕΠΑ, δηλώνει ευθαρσώς πως πέρασε τα τρία καλύτερα χρόνια της ζωής της με τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ (προσέξτε, όχι με το Πολιτιστικό καλοκαίρι), πράγμα που με τιμά ιδιαίτερα αλλά τα δυο πρώτα χρόνια ήταν εντελώς απούσα όπως και σχεδόν όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι! Επιπλέον, η κα Τσουκαλά έκανε τα πάντα για να δημιουργήσει έναν άλλον μύθο για τα Οινοξένεια, ει δυνατόν χωρίς τον Ρούβαλη, αξιοποιώντας τυχόν ρήγματα οινοποιών, φιλοδοξίες οινολόγων κ.ά.. έτσι ώστε να καρπωθεί μόνη της σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο από την επιτυχία του θεσμού.
-Φέτος, η «Οινοφόρος» δεν ήταν στο δίκτυο των επιχειρήσεων που συμμετείχαν στα «Οινοξένεια». Πού οφείλεται αυτό;
Αυτό δεν έχει να κάνει με το παραπάνω. Η επιχείρηση ΟΙΝΟΦΟΡΟΣ έχει τον δικό της διακριτό ρόλο από τις δικές μου προτεραιότητες και δράσεις, ειδικά τώρα με τον ερχομό της Θεοδώρας Ρούβαλη. Όμως είναι μια απόφαση του συνόλου των οινοποιείων να επανεξετάσουν την συμμετοχή τους και να μην συμμετάσχουν του χρόνου εάν δεν δημιουργηθεί μια σταθερή οργανωτική δομή για τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ. Τα οινοποιεία κάνουν όλα αυτά τα χρόνια πολλή προσπάθεια, μέσα στον τρύγο, και ξοδεύουν πολλά χρήματα για τον θεσμό. Δεν δέχονται να μην είναι συνδιοργανωτές των ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΩΝ. Εφέτος απλώς η ΟΙΝΟΦΟΡΟΣ και η ΑΧΑΙΩΝ ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ «έκρουσαν το καμπανάκι», ενώ προκρίναμε να μην πληγεί συνολικά ο θεσμός καθώς μόλις είχε αναλάβει η νέα πρόεδρος της ΔΗΚΕΠΑ και μας δήλωσε ότι συμφωνεί κατ’ αρχήν σε αυτή την κατεύθυνση.
Αυτά είναι τα διαδικαστικά που δεν ενδιαφέρουν πολλούς πολίτες. Η ουσία είναι αλλού: Τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ αν θέλουμε να παραμείνουν ένας μεγάλος πρωτοπόρος θεσμός της ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ πρέπει να αποκτήσουν σταθερή Οργανωτική Επιτροπή. Ακόμα και τα Ανθεστήρια το 1950 είχαν τέτοια. Τι θα γίνει εάν ένας προσεχής Δήμαρχος ή ένας προσεχής πρόεδρος της Δημοτικής επιχείρησης για χίλιους δυο λόγους και με χίλιους δυο τρόπους υποβαθμίζει τον θεσμό; Ήδη μια απλή αλλαγή προέδρου της ΔΗΚΕΠΑ δυσκόλεψε την λειτουργία του θεσμού εφέτος.
Επομένως η απαίτηση των οινοποιείων της Αιγιάλειας είναι Δημιουργία Σταθερής Οργανωτικής Επιτροπής που θα συγκεντρώνει την πείρα, τις γνώσεις, τους κατάλληλους ανθρώπους για να προχωρά. Μέχρι τώρα η κα Τσουκαλά αρνείτο πεισματικά. Ο Δήμος δεν έχει κανένα λόγο να το αρνηθεί.
Ο Αγγελος Ρούβαλης με τον Ηλία Μαμαλάκη ,τον master of wine Κ.Λαζαράκη και την Διευθύντρια της Αναπτυξιακής
του Νομού μας κ. Ηρώ Τσιμπρή
-Πώς κρίνετε την πορεία του θεσμού αυτά τα έξι χρόνια; Θεωρείτε ότι τα φετινά Οινοξένεια ήταν επιτυχημένα; Κατά πόσο οι δράσεις και εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν συνάδουν με την αρχική φιλοσοφία τους και τους στόχους του θεσμού; Έχουν συμβάλει στην εξωστρέφεια του τόπου;
Κατ’ αρχήν σας λέω για όλα: ΝΑΙ! Γιατί αλλιώς θα μπλέξουμε σε πολλές λεπτομέρειες. Θα τονίσω όμως τα θέματα που κάνουν τις διαφορές ανάμεσα στα τρία πρώτα χρόνια και στη συνέχεια ή αν θέλετε ανάμεσα στους στόχους και στην πραγματικότητα.
Α) Όταν προωθούμε την εξωστρέφεια του θεσμού πρέπει το «προϊόν» που προσφέρουμε να ανταποκρίνεται σε αυτό που διαφημίζουμε, ειδάλλως θα απογοητεύσουμε τον κόσμο που μας ακολούθησε και μετά είναι πολύ δύσκολο να τον ξανακερδίσουμε.
Β) Τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ πρέπει να βάζουν σε κίνηση όλη την Αιγιάλεια, πόλεις και ύπαιθρο. Δεν πρέπει να βάζουμε πολλά λεφτά σε μια μουσική εκδήλωση αλλά σε πολλές μικρές εκδηλώσεις σε πόλη και χωριά με γαστρονομικές συνέργειες ντόπιων, με παρουσίαση τοπικών προϊόντων (λάδι, μέλι, τυρί, περιβολικά κ.ά.), με προβολές φιλμς σε σχέση με την ύπαιθρο, τη γεωργία, την γαστρονομία και το κρασί με μικρές μουσικές, μονοπάτια στη φύση, ποδήλατα σε διαδρομές, βόλτες με άλογα, διαγωνισμούς φωτογραφίας της περιοχής και των αμπελώνων κ.ο.κ.
Δεν είναι δύσκολο. Το κάναμε αυτά τα τρία πρώτα χρόνια και έπρεπε να είχαμε φτάσει σε σημείο να «δονείται» τις μέρες των Οινοξενείων όχι μόνο το Αίγιο αλλά όλη η Αιγιάλεια από τη Βλοβοκά εως τη Λάκκα και την Αράχωβα.
Γ) Τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ ξεκίνησαν το 2013. Τότε ήταν η πιο πρωτοπόρα, σε εθνικό επίπεδο, Γιορτή. Έκτοτε άλλες πόλεις και περιοχές περπάτησαν παρόμοιους δρόμους και τα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ μένουν πίσω. Χρειαζόμαστε πολλή δουλειά, όλο το χρόνο, και υψηλά standars. Ο κίνδυνος να κάνουμε κάποιες εκδηλώσεις -τύπου festival, εξ άλλου όλη η χώρα φεστιβαλίζεται- που να ικανοποιούν πρόσκαιρα κατοίκους και επισκέπτες, δεν αρκεί και σε κάθε περίπτωση αυτό μπορεί να το κάνει το «Πολιτιστικό καλοκαίρι» της ΔΗΚΕΠΑ. Οι αντζέντηδες απαντούν εύκολα σε αυτές τις αναζητήσεις, όπως και σε άλλα μεγαλόσχημα κελύφη χωρίς όμως ουσία για την ανάπτυξη της περιοχής.
Τέλος όσον αφορά τα φετινά Οινοξένεια, παρ’ όλη την αξιοπρεπή εργασία της νέας προέδρου και των στελεχών της ΔΗΚΕΠΑ, ήταν εξαιρετικά λειψά. Δεν υπήρχε ο χρόνος να οργανωθούν σωστά, και αυτόν το κίνδυνο τον έχουμε αναλύσει πιο πάνω. Π.χ. ενώ ήταν ειδικά αφιερωμένα στην σταφίδα και τον πολιτισμό της, δεν οργανώθηκε ούτε μία επίσκεψη σε σταφίδες και σε λινά να έρθουν οι επισκέπτες σε επαφή με τα τοπία της σταφίδας και να συμμετάσχουν στο άπλωμα ή στο μάζεμα της «Βοστίτσας», ή επισκέψεις στο Μουσείο Σταφίδας, πράγματα αυτονόητα που είχαμε ήδη οργανώσει από τα τρίτα Οινοξένεια.
Ειδικότερα για την σταφίδα υπάρχει πελώριο υλικό στην περιοχή (ως ΕΤΕΠΑ έχουμε παράγει πολύ έργο γι’ αυτό) που δεν αξιοποιήθηκε καθόλου. Φωτεινή εξαίρεση το λιτό και υπέροχο ηχητικό- εικαστικό δρώμενο του συμπολίτη Βασίλη Ψαρά.
-Πώς θα σας φαινόταν ο θεσμός να βγει από τα όρια της Αιγιάλειας, κάτι που έχει προταθεί και από το Επιμελητήριο Αχαΐας;
Αν εννοείται να γίνουν ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ ΑΧΑΪΑΣ ή ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ σας απαντώ ΌΧΙ βέβαια! Είμαι αυτός που πρότεινα και επέβαλλα να κατοχυρωθεί το logo ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ υπέρ της ΔΗΚΕΠΑ, ακριβώς ώστε ο θεσμός να είναι σύμβολο της ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ, αυτής της πανέμορφης και ποιοτικής αμπελουργικής περιοχής.
Το μόνο άνοιγμα που μπορεί να κάνει είναι προς τα Καλάβρυτα που είναι φυσική συνέχεια της Ορεινής Αιγιάλειας και τα προϊόντα τους (τυρί φέτα, κατσικάκια, όσπρια, ζυμαρικά κ.ά.) έχουν για τους ίδιους λόγους ποιοτικά χαρακτηριστικά και συμμετέχουν στην τοπική γαστρονομία.
Αλλά αυτό το είχαμε κάνει ήδη από τα τρίτα ΟΙΝΟΞΕΝΕΙΑ σε αγαστή συνεργασία με την κα Τσιμπρή Δ/τρια της Αναπτυξιακής. Έκτοτε δεν είχε συνέχεια.
Η αγωνία και το όραμά σας για τον τόπο εκφράζονται και μέσω της πολιτικής σας στάσης. Πληροφορίες αναφέρουν ότι έχετε προταθεί για το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής στον Νομό Αχαΐας. Πώς βλέπετε αυτή την προοπτική;
Θέλω να είμαι ενεργός πολίτης και ως τέτοιος ενεργώ σε όλη μου τη ζωή. Από την αντιδικτατορική δράση έως σήμερα. Τιμώ τα μέλη της ΝΕ του ΚΙΝΑΛ που μου πρότειναν, όπως λέτε, αυτή την υποψηφιότητα. Το ΚΙΝΑΛ για μένα – παρ’ ότι 3 του Σεπτέμβρη σήμερα- δεν είναι συνέχεια του ΠΑΣΟΚ αλλά συνέχεια της φιλελεύθερης δημοκρατικής παράδοσης που φτάνει στον Ελ. Βενιζέλο και στον Γ. Παπανδρέου (τον Γέρο της Δημοκρατίας).
Αυτά ως προς το παρελθόν. Όσον αφορά το μέλλον, αγωνίζεται για μια ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία, είναι υπέρ της ενωμένης Ευρώπης και υπέρ της λειτουργίας των θεσμών, οι οποίοι είναι το μόνο ανάχωμα στα αδηφάγα συμφέροντα μικρά και μεγάλα. Εξάλλου, το παλαιό ΠΑΣΟΚ των συντεχνιών και των τριτοκοσμικών μοντέλων ανήκει πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ κατά μεγάλο μέρος. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε (και με τον τελευταίο ανασχηματισμό) σε παλιατζή του παλαιού πολιτικού προσωπικού.
Είμαστε στον αντίποδα του ΣΥΡΙΖΑ που προωθεί τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία και προσπαθεί να ελέγξει το Κράτος για λογαριασμό του, που νιώθει πιο κοντά στην άκρα δεξιά με την οποία και συνεργάζεται αρμονικά. Πιστεύω ότι οι δυνάμεις του ορθού λόγου και της κοινής λογικής (περιλαμβάνεται εδώ και μεγάλο μέρος της ΝΔ) είναι απαραίτητο να εργαζόμαστε αδιάκοπα για ένα νέο ξεκίνημα της χώρας μας.
Η θέση απ’ όπου λειτουργεί κάποιος -κι εγώ βεβαίως- μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καθορίζεται από πολλούς παράγοντες. Σε κάθε περίπτωση η αναγέννηση της χώρας μετά την καταστροφή είναι το μεγάλο ζητούμενο και όχι οι διαιρέσεις και το μίσος του τύπου «ή εμείς ή αυτοί» και «η μάχη των μαχών» που σπέρνει ο ανίκανος και πανικόβλητος πρωθυπουργός.
