background img
banner
banner

Κατακρημνίστηκε το αγροτικό εισόδημα

ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ ΜΕΤΡΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΤΟΠΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Το πιο σοβαρό ίσως πρόβλημα για την Αιγιάλεια δεν είναι ούτε η αποβιομηχάνιση, ούτε η έλλειψη επενδύσεων. Η μεγαλύτερη απώλεια για την τοπική οικονομία προέρχεται από την τεράστια μείωση του αγροτικού εισοδήματος με τραγικές συνέπειες για όλους τους κλάδους.

Και η ρίζα του κακού δεν είναι άλλη από την μείωση της παραγωγής, φυσική συνέπεια των καταστροφών, των μειωμένων επιδοτήσεων, του αυξημένου κόστους παραγωγής και των τιμών των προϊόντων στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού.

Έρευνα του Protionline.gr  φανερώνει την τροχιά που διαγράφουν τα τρία βασικά προϊόντα της Αιγιάλειας, σταφίδα, ελαιόλαδο και λεμόνι, τις διακυμάνσεις τους ανάλογα με τις συνθήκες στην πορεία των τελευταίων χρόνων αλλά και το πόσο πλήττεται η τοπική οικονομία από την φθίνουσα πορεία του αγροτικού εισοδήματος και την μείωση του αγροτικού πληθυσμού, που αποτελεί μία σκληρή πραγματικότητα…
Χρόνο με τον χρόνο, οι παραγωγοί της περιοχής βλέπουν το αγροτικό τους εισόδημα να κατακρημνίζεται. Είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο της ΕΛΣΤΑΤ ότι οι Έλληνες αγρότες, το 2018 είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται κατά 4,9% σε σχέση με το 2017. Η απώλεια αυτή οφείλεται τόσο στην έξαρση του δάκου, που ευνοήθηκε από τον καιρό, όσο και στις ακραίες και έντονες κλιματικές καταστροφές του καλοκαιριού σε μεγάλες ελληνικές καλλιέργειες, κάτι που «αγγίζει» και την Αιγιάλεια, κυρίως σε ό,τι αφορά την ελαιοκαλλιέργεια.

Σταφίδα. Με μειωμένη παραγωγή αλλά αυξημένη τιμή από την Π.Ε.Σ.

Το πιο προσοδοφόρο αλλά και πιο δύσκολο προϊόν, κυρίως ως προς το κόστος παραγωγής, είναι η μαύρη κορινθιακή σταφίδα, με τα στοιχεία της Παναιγιάλειας Ένωσης Συνεταιρισμών, της κορυφαίας συνεταιριστικής εταιρείας, να παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε ό,τι αφορά την παραγωγή, την τελευταία διετία είναι μειωμένη, η τιμή ωστόσο που δίνει η Π.Ε.Σ. είναι σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, ιδίως για την φετινή χρονιά που φτάνει το 1,70 ευρώ το κιλό όταν πέρυσι ήταν στο 1,40 και μάλιστα χωρίς να έχει γίνει ακόμη η εκκαθάριση που γίνεται στο τέλος της εμπορικής περιόδου. Έτσι, εξαιτίας της υψηλής τιμής που κατάφερε να εξασφαλίσει η Π.Ε.Σ., πιστή στον στόχο στήριξης του σταφιδοπαραγωγού και της τοπικής οικονομίας τα έσοδα θα κυμανθούν σε ποσά ρεκόρ, τουλάχιστον για την τελευταία οκταετία. Συγκεκριμένα: η παραγωγή φέτος (2018) ανήλθε σε 5.971 τόνουσε και με την τιμή στο 1,70 το κιλό τα έσοδα που προκύπτουν ανέρχονται σε 10.150.837,70 ευρώ, όταν πέρυσι είχαν «πέσει» από την σταφίδα στην τοπική οικονομία, 7.488.787,60 ευρώ με την παραγωγή στα 5.349 τόνων σταφίδας.

Κι αν επιχειρήσει κανείς να κάνει σύγκριση στην παραγωγή σταφίδας ανά δεκαετία, θα διαπιστώσει ότι πριν από σαράντα χρόνια ήταν στα σημερινά επίπεδα. Στην πορεία και μέσα στην δεκαετία του ’80, σημείωσε τεράστια αύξηση για να φτάσει σε σημείο τα έτη 1983 και, 1985 και 1988, να ξεπεράσει τους 12 χιλιάδες τόνους! Ακολούθησε η δεκαετία του ’90 με μικρότερη συγκομιδή. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, η παραγωγή επηρεάζεται και από τις γενικότερες αρνητικές συγκυρίες, αφού τότε καταγράφηκαν δύο αρνητικά ρεκόρ: Το 1995 την χρονιά του μεγάλου σεισμού η συγκομιδή ήταν στους 4.235 τόνους όταν την επόμενη χρονιά διπλασιάστηκε, ενώ το 2007, το έτος της μεγάλης πυρκαγιάς, η παραγωγή ήταν μόλις 4.755 τόνοι.

Την τελευταία πενταετία, η παραγωγή ανήλθε το 2014 σε 6.472 τόνους με τιμή 0,80 ευρώ το κιλό, με έσοδα 5.177.283 ευρώ, το 2015 7.182 τόνοι με 0,80 ευρώ το κιλό και έσοδα 5.745.272 ευρώ, το 2016 6.010 τόνοι με 1,10 ευρώ το κιλό και 6.611.970 ευρώ έσοδα, το 2017 5.349 τόνοι με τιμή 1,40 και έσοδα 7.488.787 ευρώ και το 2018 5.971 τόνοι με 1,70 ευρώ το κιλό και έσοδα της τάξεως των 10.150.837 ευρώ.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο υπάρχει και αλλαγή με επαναπροσδιορισμό της αξίας δικαιωμάτων. Με βάση τη νέα Κ.Α.Π. είχαμε το 2015 μείωση της τάξεως του 17,93%, το 2016 μείωση κατά 5,5%, το 2017 μείωση κατά 10.84% και το 2018 μείωση κατά 7.78% που διαμορφώνει 188 ευρώ το στρέμμα.

Σε ό,τι αφορά το κόστος των λιπασμάτων, παρατηρεί κανείς μείωση από το 2012 ως σήμερα. Για παράδειγμα το λίπασμα τύπου 11-15-15 πωλείτο το 2012 0,65 ευρώ το κιλό, το 2016 0,55 ευρώ το κιλό και σήμερα 0,49 ευρώ το κιλό. Αυξημένη ωστόσο είναι η τιμή του πετρελαίου γεγονός που επιβαρύνει τον κλάδο των αγροτών.

Σωτηρόπουλος: “Η μείωση της παραγωγής της σταφίδας πρέπει να αντιμετωπιστεί με αναμπέλωση”

΄΄Η αυξημένη τιμή της σταφίδας που εξασφαλίσαμε για τους παραγωγούς μας δεν μπορεί να ισοσκελίσει την απώλεια από τα άλλα προϊόντα της περιοχής. Ο παραγωγός έχει σοβαρό πρόβλημα και το υπουργείο οφείλει να ενσκύψει σε αυτό. Η μείωση της παραγωγής της σταφίδας πρέπει να αντιμετωπιστεί με αναμπέλωση κάτι που έχουμε επισημάνει πολλάκις στο υπουργείο΄΄, επισήμανε στο Protionline.gr  ο πρόεδρος της Παναιγιάλειας Ένωσης Συνεταιρισμών Θανάσης Σωτηρόπουλος. Σε ό,τι αφορά την φορολογία, σημειώνει πως ΄΄πλέον υπάρχει φορολόγηση από το 1 ευρώ. Στην περιοχή μας ο κλήρος είναι μικρός και ο παραγωγός δύσκολα θα αντεπεξέλθει. Συν τοις άλλοις, υπάρχουν και οι εισφορές που καλείται να καταβάλει το 90% με 95% των αγροτών στον ΕΦΚΑ΄΄. ΄΄Αυτά είναι θέματα που έχουμε θέσει και θα θέσουμε ξανά στο υπουργείο το οποίο πρέπει να πειστεί για μία δίκαιη φορολόγηση και να υλοποιήσει την υπόσχεση που έχει δώσει τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Ν.Δ. για μείωση της φορολόγησης όταν τα προϊόντα περνούν μέσα από τους συνεταιρισμούς΄΄, πρόσθεσε.

Η φορολογία… θηλιά στο λαιμό για τους αγρότες

Την ίδια στιγμή, «θηλιά στο λαιμό» για τους παραγωγούς είναι η φορολογία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2014 τα κέρδη των αγροτών φορολογούνταν με 13% με υποχρέωση ασφάλιση ΟΓΑ χωρίς τέλος επιτηδεύματος, κάτι που συνεχίστηκε και το 2015. Το 2016 θεσπίζεται ο όρος «επαγγελματίας αγρότης» για να έχει το αφορολόγητο στα 9.100 ευρώ με φόρο 22% μέχρι έσοδα 20.000 ευρώ και 29% για τις επόμενες 10.000 ευρώ, χωρίς τέλος επιτηδεύματος αλλά με ΕΦΚΑ 26,95 ευρώ το 2017. Το αφορολόγητο για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες είναι στα 8.500 ευρώ ενώ αυτοί που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες φορολογούνται με 20% από το 1 ευρώ. Το 2018 έρχεται η προκαταβολή για την επόμενη χρονιά, ο ΦΠΑ παραμένει στο 13% για την αγορά λιπασμάτων, ενώ για την αγορά γεωργικών εφοδίων είναι στο 24%. Σε ό,τι αφορά την φορολόγηση επιδοτήσεων, γενικά η πράσινη επιδότηση, ή εξισωτική δεν φορολογούνται καθώς επίσης και η βασική επιδότηση μέχρι τα 12.000 ευρώ. Από εκεί και πάνω, η βασική επιδότηση φορολογείται με συντελεστές 20%. Από το 2019 προβλέπεται μείωση συντελεστή ΕΦΚΑ ενώ θα υπάρξει τέλος επιτηδεύματος περίπου 650 ευρώ για τους αγρότες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 8 Ν.4384/2016 (παραγωγή μέσω συνεταιρισμού- ενεργά μέλη).

Μποδιώτης: “Ζητάμε κατάργηση των περικοπών στις επιδοτήσεις”

΄΄Καταδικάζουμε στην στάση της κυβέρνησης για την υπερφορολόγηση των αγροτών που στόχο έχει να ξεκληρίσει τον μικρομεσαίο αγρότη και να περάσει τη γη στα χέρια των ολίγων. Ζητάμε κατάργηση των περικοπών στις επιδοτήσεις – ενισχύσεις, που τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ. Μείωση των τιμών των εφοδίων και του πετρελαίου. Ζητάμε μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και αύξηση των αγροτικών συντάξεων καθώς και φορολογία σε κάθε πραγματικό εισόδημα, κατάργηση των τεκμηρίων. Αφορολόγητο και ακατάσχετο όριο ύψους 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί΄΄, επισήμανε στo Protionline.gr ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αιγίου «Μπακόπουλος – Ντρίνιας» Γιάννης Μποδιώτης, προσθέτοντας: ΄΄Η κατάσταση έχει γίνει πάρα πολύ δύσκολη για τον μικρομεσαίο παραγωγό. Πλέον, όποιος ζει μόνο από τη γη, πρέπει να βρίσκεται όλη την ημέρα στο κτήμα με πάλι με περιορισμένα κέρδη΄΄.

Μετράει αντοχές το λεμόνι – Μεγαλύτερη των 10 εκατ. ευρώ η ζημιά στο ελαιόλαδο

Για τα άλλα δύο προϊόντα της Αιγιάλειας, ελαιόλαδο και λεμόνι μιλά στo Protionline.gr ο πρόεδρος του Ανεξάρτητου Αγροτικού Συλλόγου Αιγιαλείας Τριαντάφυλλος Λουκόπουλος. ΄΄Φέτος είχαμε μηδενική παραγωγή στο ελαιόλαδο και είναι πολύ πιθανό η απώλεια να είναι πολύ μεγαλύτερη των 10 εκατ. ευρώ για την περιοχή μας. Τα χρήματα αυτά λείπουν πλέον από την περιοχή και το Αίγιο, εξαιτίας της μείωσης του αγροτικού εισοδήματος γενικότερα, γίνεται μία νεκρή πόλη κι αυτό είναι εμφανές πλέον μετά τις γιορτές. Τα ποσά που ζητά το κράτος από τους αγρότες είναι εξωπραγματικά, την ώρα που δεν κάνει το παραμικρό για να τους προστατέψει αφήνοντας ελεύθερα τις εισαγωγές όπως γίνεται και με το λεμόνι΄΄, επισήμανε χαρακτηριστικά.

Κάνοντας μία αναδρομή για το λεμόνι παρατηρεί κανείς μεγάλες διακυμάνσεις και ως προς την τιμή αλλά και στα χρήματα που αφήνει στην Αιγιάλεια. Για παράδειγμα, το 2000 η παραγωγή ήταν στους 45.000 τόνους και η τιμή ξεκινούσε στις 70 δραχμές με τονάζ 40 δραχμές, κάτι που περίπου συνεχίστηκε για να φτάσει μετά τον παγετό του 2004, να ανατραπεί μία πορεία χρόνων. Η παραγωγή έπεσε στους 5.000-6.000 τόνους με τις τιμές να ξεκινούν από 1,00 και να φτάνουν το 1,20 ευρώ το κιλό λόγω έλλειψης. Από το 2015 ως το 2018 η παραγωγή ανέρχεται κατά μέσο όρο στους 10.000 με 12.000 τόνους δεδομένου ότι το προϊόν που είχε καταστραφεί ανέκαμψε, κάποιοι φύτεψαν καινούρια δέντρα που απέδωσαν, ωστόσο η τιμή του προϊόντος, ειδικά την φετινή χρονιά είναι απογοητευτική, αφού ξεκίνησε από 0,25 – 0,30 ευρώ το κιλό. ΄΄Αν σκεφτούμε ότι το λίπασμα μόνο έχει 30 ευρώ το τσουβάλι και ότι οι υποχρεώσεις μου προς το κράτος λόγω φορολογίας πολλαπλασιάζονται, πώς θα μπορέσω να ανταγωνιστώ τους ξένους;΄΄, επισήμανε ο κ. Λουκόπουλος.


Διαβάστε περισσότερα:
· · · ·
Κατηγορίες Άρθρου
ΤΟΠΙΚΑ

Τα σχόλια είναι κλειστά.

protionline.gr