-Της Πόλας Γιαννακοπούλου – Βακιρλή φιλολόγου – συγγραφέα-
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού κατά της νόσου Covid 19. Σε έντυπα μέσα αλλά κυρίως σε ηλεκτρονικά, σε εφημερίδες, ιστότοπους κάθε λογής και προσωπικά ιστολόγια, ειδικοί και μη, επιδίδονται σε αγώνα επίδειξης γνώσεων αλλά και τρομοκράτησης του κοινού που τους διαβάζει.
Και για μεν τους επιστήμονες συνιστά η ενημέρωση και η πληροφόρηση σχετικά με τον εμβολιασμό και τις παραμετρους του υποχρέωση και καθήκον που απορρέει από την ιδιότητά τους ,για δε τους υπόλοιπους τρόπο εκτόνωσης από την πίεση της πανδημίας και πολλές φορές επίδειξης γνώσεων που δεν διαθέτουν. Να προσθέσω εδώ και την δυνατότητα δημοσίευσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οιασδήποτε άποψης από τον οιονδήποτε δικτυωμένο, αρκεί βέβαια να μην προκαλεί τα παραδεδεγμένα της κοινωνίας ήθη.
Πέρασαν δυο χρόνια και κάτι μήνες από την εισβολή της νόσου στη ζωή μας, απροκάλυπτα και επιθετικά. Εκατομμύρια οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές σε όλο τον πλανήτη, άλλες ζωές που κουβαλάνε για πάντα το στίγμα της νόσου, οικονομίες που τινάχτηκαν στον αέρα, εργασιακές συνήθειες και δεδομένα που ανατράπηκαν, παγκόσμια οικονομική ύφεση επαπειλούμενη, εκπαιδευτική διαδικασία ελλιπής για δυο χρόνια. Με λίγα λογια, παγκόσμια καταστροφή!
Μπροστά σε αυτή τη φοβερή πανδημία συνέβησαν δυο γεγονότα: Από τη μια ο άνθρωπος κεραυνοβολήθηκε στην κυριολεξία από τη σφοδρότητα και το απρόοπτο της επίθεσης του ιού, από το φόβο των άγνωστων και δυναμικών προεκτάσεων της πανδημίας του πλανήτη και από την άλλη η επιστημονική και ερευνητική κοινότητα συνασπίσθηκε θαυμαστά και η συνεργασία της αυτή έδωσε καρπόύς. Φάρμακα δοκιμάστηκαν άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι , ιατρικά πρωτόκολλα εφαρμόσθηκαν από κοινού και το πιο μεγάλο επίτευγμα της ιατρικής τεχνολογίας είναι τα εμβόλια.Παραδοσιακής ή μοντέρνας τεχνολογίας, δοκιμασμένα και εγκεκριμένα από παγκόσμιους φορείς, τα εμβόλια, παρά τις ελάχιστες πιθανές παρενέργειες που μπορεί, όπως και κάθε φάρμακο, να παρουσιάσουν ,είναι αυτή τη στιγμή το μοναδικό αποτελεσματικό όπλο κατά του ιού. Γιατί πάντα η θωράκιση της ανθρώπινης κοινότητας έναντι τέτοιων φονικών ιών θα αποτελεί ένα από τα ιατρικά ζητούμενα καθώς θα ενσκήπτουν κι άλλες πανδημίες, κατά τη γνώμη των ειδικών, στον πλανήτη μας.
Και μπορεί η ανθρωπότητα να αντιμετώπισε κι άλλες επιδημίες ή πανδημίες σε προηγούμενους αιώνες όπως ο μαύρος θάνατος το Μεσαίωνα ή η πανώλη τον 16ο αιώνα μχ που αποδεκάτισαν κυριολεκτικά την Ευρώπη χωρίς όπλα δυνατά και αποτελεσματικά σαν τα εμβόλια. Με ξόρκια και γιατροσόφια, αλχημιστές και τσαρλατάνους, με δεισιδαιμονίες και προλήψεις δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί μια λαίλαπα παγκόσμιας εμβέλειας. Σ’ αυτή την ιδεόσφαιρα κινείται και στη χώρα μας το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Γεννήθηκε μέσα στο κλίμα του φόβου και της αβεβαιότητας που δημιούργησε η πανδημία και είχε σαν αφετηρία την όλη συνωμοσιολογία σχετικά με την προέλευση και την επικυριαρχία του ιού.
Απόψεις επιστημονικά αβάσιμες κατασκεύασαν αόρατους εχθρούς και συμφέροντα που ήρθαν δήθεν να πλήξουν τον πλανήτη. Χώρες συνωμότησαν εναντίον χωρών και μεγιστάνες του πλούτου εναντίον του παγκόσμιου πλήθους με σκοπό τον αφανισμό του, έλεγαν οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που έβρισκαν πρόσφορο έδαφος να ανθίσουν και να διαδίδονται μέσα από τον θαυμαστό κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μέρος λοιπόν αυτής της θεωρίας που αποκλείει την επιστημονική εξήγηση του φαινομένου και αναρριπίζει τον τρόμο και την αγωνία των απλών ανθρώπων αποτελεί και το κίνημα των αντιεμβολιαστών.
Και μπορεί οι επιφυλάξεις έναντι του εμβολιασμού κατά της covid 19 να είχαν κάποια δικαιολογία αρχικά λόγω της σύγχυσης και της αβεβαιότητας, όπως είπαμε και παραπάνω,σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Έρχεται όμως η παγκόσμια έρευνα για να άρει αυτές τις επιφυλάξεις με τις συνεχείς ανακοινώσεις της σχετικά με τα ποσοστά των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων που χάνουν τη ζωή τους ή όχι ,αν προσβληθούν από τη νόσο. Και μάλιστα αυτή τη στιγμή που η παγκόσμια κοινότητα απειλείται από τη φοβερή μετάλλαξη ΔΕΛΤΑ ,οι επιστήμονες είναι κατηγορηματικοί: Οι ανεμβολίαστοι διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να νοσήσουν σοβαρά και να χάσουν τη ζωή τους. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα να κολλήσουν από αυτούς και οι εμβολιασμένοι. Και τότε δίκαια θα διαμαρτυρηθούν πως ενώ λειτούργησαν σύμφωνα με τα προταθέντα από την παγκόσμια και εθνική κοινότητα,
τελικά βρέθηκαν ανυπεράσπιστοι. Και ενώ αυτοί με προθυμία εμβολιάσθηκαν για να χτιστεί το περίφημο τείχος ανοσίας ως ασπίδα προστασίας του εαυτού τους αλλά και των πλησίον τους, βρέθηκαν στον ίδιο παρονομαστή με τους αντιεμβολιαστές.
Βεβαίως είναι δικαίωμα του καθένα να επιλέξει τον μη εμβολιασμό του στο πλαίσιο της άσκησης της ελευθερίας των ατομικών δικαιωμάτων του.Με μια όμως βασική προϋπόθεση: Πως δεν θα πλήξει τα δικαιώματα του υπόλοιπου κοινωνικού συνόλου ή της ομάδας που τον πλαισιώνει. Και εδώ πρόκειται για την απευθείας βολή κατά του ιερού δικαιώματος της υγείας του καθενός από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας.
Εφόσον λοιπόν ο συνειδητός αντιεμβολιαστής βιώνει εντός ενός μικρότερου ή μεγαλύτερου κοινωνικού συνόλου, οφείλει να συμπορευτεί με τις επιταγές της ομάδας όταν διακυβεύεται το πολυτιμότερο όλων, αγαθό της υγείας. Αλλιώς, αν επιμένει σε αυτή του την επιλογή, πρέπει να παραιτείται αυτόματα από την σύμπραξη και την συνύπαρξη με τα άλλα μέλη της κοινωνικής ομάδας.
Και δεν πρόκειται βέβαια για διχαστική πολιτική ούτε για περιοριστικούς όρους η διαφορετική αντιμετώπιση των εμβολιασμένων από τους ανεμβολίαστους και ο αποκλεισμός των β’ από ομαδικές συγκεντρώσεις ή από την άσκηση ακόμα του επαγγέλματός τους. Κι εδώ αναφέρομαι σε ευαίσθητες επαγγελματικές ομάδες που είναι αδιανόητο για μην πω άδικο και ανήθικο να κρατούν τις τύχες αθώων ανθρώπων στα χέρια τους, φλερτάροντας με την αρρώστια και τον θάνατο!
Δεν είναι δυνατόν υγειονομικοί της πρώτης γραμμής, εργαζόμενοι σε δομές φροντίδας ηλικιωμένων, εκπαιδευτικοί , κληρικοί να μη σπεύδουν ακόμα και τώρα που τα πράγματα έχουν πάλι δυσκολέψει, να κάνουν το εμβόλιο.
Και συνιστά δραματική αντίφαση και πρόκληση συνάμα, φτωχές χώρες να διαμαρτύρονται γιατί δεν έχουν εμβόλια και σε ανεπτυγμένες, σαν τη δική μας, να κυριαρχεί ο Μεσαιωνισμός, ο σκοταδισμός και η περιφρόνηση αυτού του δωρεάν παρεχόμενου αγαθού που σώζει ζωές.
