Ότι δεν πάρει κάποιος σαν παιδί σπάνια μπορεί να το δώσει σαν ενήλικας
Τι είναι οι φοιτητές; πρόβατα να τα πηγαίνεις από εδώ και από εκεί;
– Του Ηλία Ασπρούκου Περιβαλλοντολόγου-
Καλοκαίρι που φαντάζει με χειμώνα και μάλιστα βαρύ πέφτει πάνω στο κατά τ’ άλλα λατρεμένο Αιγιάκι. Υποκοριστικό του Αιγίου και της Αιγιάλειας που κάποτε ήταν κέντρο πολιτισμού και εμπορίου τώρα συρρικνώθηκε στη λέξη Αιγιάκι… Μικρό και μίζερο όπως και η ζωή σε αυτό. Αφού και η τελευταία αχτίδα αισιοδοξίας που ήταν το ΑΕΙ μετοίκησε στην Πάτρα. Την πρωτεύουσα του Νομού Αχαΐας την Τρίτη πόλη της χώρας. Αλλά η ουσία είναι μια, για όσους όλα φαντάζουν ρόδινα, ότι λάμπει δεν είναι χρυσός και θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
Όχι μόνο τα ΑΕΙ του Αιγίου αλλά τόσο του Αγρινίου όσο και της Ηλείας που ήταν πόλος έλξης νεολαίας -φοιτητών τώρα πια συρρικνώθηκε η εισροή νέων ανθρώπων ενώ η οικονομία των περιοχών αυτών θα πέσει κατακόρυφα. Στον αντίποδα με την Πάτρα όπου περιμένει 4.000 νέους φοιτητές να φιλοξενήσει. Αυτό μοιάζει κάτι σαν ανέκδοτο κι όμως είναι αλήθεια.
Θα μαζευτούν 4.000 νέοι φοιτητές σε μια πόλη που οι υποδομές της δεν επαρκούν να φιλοξενήσουν αυτό τον αριθμό. Πριν τρέξετε να με πείτε υπερβολικό διαβάστε τις παθογένειες που έχει να αντιμετωπίσει η φοιτητιώσα νεολαία.
Ας αρχίσουμε από τα παιδιά εκείνα που σπούδαζαν στο ΑΕΙ φυσικοθεραπείας. Αν υποθέσουμε ότι έμεναν στο κέντρο του Αιγίου χρειάζονταν μόλις και μετά βίας 10 λεπτά με ένα τέταρτο για να βρεθούν στην σχολή τους. Τώρα τα παιδιά αυτά θα βρεθούν στο ΑΕΙ της Πάτρας για να πάνε από τη μια μεριά στην άλλη (ΑΕΙ -Κέντρο Πάτρας και από εκεί Ψηλά Αλώνια) θα πρέπει να αλλάξουν δύο συγκοινωνίες, όπου τα μέσα μαζικής μεταφοράς της Πάτρας εκτός από το γεγονός ότι είναι πεπαλαιωμένα η συχνότητά τους δεν είναι μικρότερη από ένα τέταρτο μέχρι μισή ώρα. Αν εν τω μεταξύ δεν έχει προβάλει μέσα από κάποιο λεωφορείο η Βουγιουκλάκη να τραγουδήσει το «Αλητάκι μπατηράκι» και δεν πάθει κάποια βλάβη το όχημα τότε θα φθάσουν μετά από καμιά ώρα και ένα τέταρτο στον προορισμό τους. Το δε εισιτήριο μόνο φοιτητικό δεν λογίζεται όταν την ημέρα χρειάζεται ένας φοιτητής γύρω στα 3 ευρώ για εισιτήρια κατά μέσο όρο.
Αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων αν υπάρχει σπίτι για να μείνει ο φοιτητής, αν δεν υπάρχει σπίτι και πρέπει να ενοικιάσει φασκελοκουκούλωστα που λέει και ο Κωνσταντάρας στην ελληνική ταινία. Τα σπίτια γκαρσονιέρες και δυάρια της δεκαετίας του 1960-70 και πιο παλιά τα ενοικιάζουν όσο θέλουν ότι τιμή θέλουν (400-έως 500Ε), με παθογένειες ένα σωρό και κακοτεχνίες ακόμα περισσότερες… Α μην ψάξετε για ενεργειακά σπίτια ή νεόδμητες κατασκευές άστο δεν το συζητάμε για κλάματα η υπόθεση. Αφού λέμε τώρα, βρεθεί κάποιο κεραμίδι να βάλει κάποιος φοιτητής το κεφάλι του μέσα αρχίζουν τα πάγια να κάνουν πάρτι η ΔΕΗ στα ύψη γιατί όπως είπα μόνο ενεργειακά σπίτια δεν βρίσκεις, το πετρέλαιο το χειμώνα απλησίαστο και γενικότερα η κατάσταση από απελπιστική έως αποκαρδιωτική.
Για να μη μιλήσουμε για το φθηνό φοιτητικό φαγητό, αυτό και αν είναι για κλάματα, αφού οι τιμές χτυπάνε κόκκινο, βλέπετε οι φοιτητές είναι μια καλή λεία για τους καταστηματάρχες που έχουν εκπαιδευτεί πως να πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Φυτρώνουν τα cafe -bar το ένα δίπλα στο άλλο σαν τα μανιτάρια. Μια ολόκληρη Πάτρα έχει γίνει η πόλη του καφέ ούτε η Βραζιλία τέτοιο σουξέ στον καφέ. Εμ φυσικό, οι περισσότεροι φοιτητές πίνουν καφέ παρά τρώνε.
Όσα σπίτια είναι πέριξ του Ρίου ήδη νοικιάστηκαν, όσα σπίτια ήταν στο Μπεγουλάκι στην περιοχή του ΤΕΙ νοικιάστηκαν και αυτά, αυτές τις πληροφορίες άντλησα από γνωστό μεσιτικό γραφείο της Πάτρας … Μείνανε σου λέει τα σπίτια στα προσφυγικά στην πλατεία Ελευθερίας, η βία και η εγκληματικότητα στο Φουλ όσο για τα ναρκωτικά πιο εύκολα ψωνίζεις χασίσι παρά πατατάκια. Χαμός στο ίσωμα. Μια πόλη παρακμιακή που κοιτάει να ζήσει από τους φοιτητές η Πάτρα με μηδενικές υποδομές. Αλήθεια για όλα αυτά τι έχει να μας πει ο Πρύτανης κ. Μπούρας και η αξιότιμη κυρία υπουργός; Θα έστελνε άραγε το παιδί της σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Τα ξέρει αυτά ο κ. Μητσοτάκης; Να μας απαντήσει ο κ. Μπούρας που δεν μπορούσε μπροστά σε όλα αυτά να βρει καθηγητές να έρχονται στο Αίγιο, γιατί οι γονείς ενός σπουδαστή που διανύει το τελευταίο έτος σπουδών να αναγκαστούν να τρέχουν στην Πάτρα μέσα στον καύσωνα για να νοικιάσουν σπίτια που δεν υπάρχουν και αυτά που υπάρχουν είναι υπερτιμημένα στα 400 με 500Ε; Με τις 2 και 3 συγκοινωνίες, τα επιπλέον έξοδα και την ταλαιπωρία τότε ο κ. Μπούρας θα αντιληφθεί αν το αντιληφθεί το έγκλημα που έχει κάνει προφανώς για να εξυπηρετήσει μια χούφτα καθηγητάδων φίλων του.
Αλλά ποιος να του τα πει οι τέσσερις βουλευτές που έχουν μπει κάτω από το κουκούλι τους και αρμενίζουν αδιάφορα και κάποιοι προκλητικά. Να παραιτηθούν και οι τέσσερις άλλωστε σε λίγους μήνες οι δύο από αυτούς δεν θα είναι και πάλι βουλευτές με αυτά που κάνουν και οι άλλοι δύο θα φάνε ΜΑΥΡΟ από τους συμπολίτες μας. Δεν μπορείς κυρία μου να έρχεσαι στο Αίγιο και να ζητάς ψήφους ή να παρακαλάς από τηλεφώνου για να βρεθείς με κάποιους πολίτες και από την άλλη να συνηγορείς επίσημα να πάει η φυσικοθεραπεία στην Πάτρα για την οποία και μερικοί δημοτικοί άρχοντες λένε.. Α αυτή τουλάχιστον το είπε από την αρχή. Δυστυχώς αυτοί είμαστε, αδιόρθωτοι και λαμόγια. Το ίδιο έπρεπε να παραιτηθούν όλοι οι αιρετοί της δημοτικής πισίνας των καρχαριών. Όσο για αυτούς της τοπικής της ΝΔ αυτοί ζουν στον κόσμο τους πιστεύοντας ότι έχουν πιάσει τον Πάπα από… τα γένια του!
Όταν στην προσπάθεια να βάλεις γραμμή φέρυ-μπώτ, λες στον μεσάζοντα του εφοπλιστή <<και’γω πόσα θα έχω;>> τι περιμένεις; Αυτό μου θυμίζει τους καθηγητές που δεν μπορούν να έρθουν στο Αίγιο να διδάξουν.
Πριν όμως συνεχίσω σκέπτομαι πως κάποιοι Αντιρριώτες αρχίζουν να χτίζουν μικρά σπίτια για τους φοιτητές, σου λέει από το να πελαγοδρομούν μέσα στην Πάτρα τα παιδιά με την γέφυρα φθηνότερα θα τους έρθει, ας τα μαζέψουμε εδώ να μένουν τα χρήματά τους στην περιοχή. Μήπως λοιπόν να το πάρουμε και εμείς εδώ στην Αιγιάλεια αλλιώς το όλο θέμα.
Σκέπτομαι λοιπόν πως όλη αυτή η ιστορία μπορεί να γίνει εφαλτήριο για να ανοίξουμε τα φτερά μας και να προσελκύσουμε νέο κόσμο. Οι λύσεις απλές όσο κάνει η μετάβαση το κέντρο της Πάτραςγια την περιοχή του ΤΕΙ ή για το Πανεπιστήμιο δηλαδή τρία τέταρτα με ένα ή δύο μέσα μεταφοράς , ενώ με το λεωφορείο Αίγιο -Πάτρα από τον νέο δρόμο κάνει 25 με 30 λεπτά. Αν λοιπόν ερχόμασταν σε συνεννόηση με το ΚΤΕΛ να βάλει δρομολόγια και μάλιστα συχνά με φοιτητικά εισιτήρια από τον νέο δρόμο, οι καταστηματάρχες του Αιγίου να έχουν φιλικές τιμές για τους φοιτητές, οι δε ιδιοκτήτες ακινήτων να κρατήσουν σε λογικά πλαίσια τις τιμές τους, θα μπορούσαμε να αντιστρέψουμε την όλη κατάσταση προς το θετικό.
Όλα αυτά θέλουν μεθοδευμένες κινήσεις, αν τόσο ο πολιτικός κόσμος της περιοχής όσο και ο εμπορικός κόσμος της πόλης μας λειτουργήσουν συντεταγμένα, τότε όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε το Αίγιο κέντρο πολιτισμού με απλές και ουσιαστικές κινήσεις . Το Αίγιο όπως και να το κάνεις είναι στην καρδιά της Πάτρας με τους μηδενικούς σχεδόν χρόνους που μας δίνει ο Νέος Δρόμος είναι από τα πλέον θετικά, αυτό το αβαντάζ πρέπει όλοι μας να το εκμεταλλευτούμε και να το γυρίσουμε υπέρ μας, στο χέρι μας είναι.
Η ζωή στο Αίγιο είναι παράδεισος κ. Μπούρα μπροστά στο χάλι της Πάτρας. Είναι δύο τρόποι ζωής που δεν συγκρίνονται από καμία άποψη. Όταν θα πάρετε σύνταξη να θυμάστε ότι έχετε εγκληματήσει σε βάρος των νέων παιδιών, του πρωθυπουργού , της παράταξης και της περιοχής και μην ξεχάσετε σας παρακαλώ να μας στείλετε μια φωτογραφία σας να την βάλουμε στην είσοδο της πόλης.
Τουλάχιστον ας το προσπαθήσουμε… Στο Αίγιο θα μπορούσε να χτιστεί ακόμα και φοιτητική εστία καθώς συνδυάζει φυσικό περιβάλλον που εμπνέει τους φοιτητές να διαβάζουν, όπως γίνεται στις λέσχες που διαθέτουν τα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Ας σηκώσουμε τα μανίκια και ας δουλέψουμε μεθοδικά, δεν αξίζει να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα. Αφού δεν καταφέραμε να κρατήσουμε τη σχολή ας βρούμε τρόπο να γίνουμε πόλος έλξης των φοιτητών. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε αρκεί να το πιστέψουμε και να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση!