ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ “ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ”
Ονομάζομαι Αναστασία Φιλιπποπούλου. Έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών μου στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , επέστρεψα στην πόλη μου στο Αίγιο ως ασκούμενη δικηγόρος.
Με τους γονείς μου να δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς, ο πατέρας μου είναι αξιωματικός της Αστυνομίας και η μητέρα μου ξενοδοχοϋπάλληλος, έχω εικόνα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πόλης μας. Γνωρίζω σε μεγάλο βαθμό τις όποιες παθογένειες καθώς και τους παράγοντες που αποτρέπουν νέους ανθρώπους όπως εγώ να παραμείνουν στην πόλη της καταγωγής τους.
Η αδυναμία των νέων που μόλις βγαίνουν στον εργασιακό στίβο και δεν μπορούν να αποκατασταθούν επαγγελματικά, αποτελεί ένα πρόβλημα μέσα σε κάθε οικογένεια.
Αγαπώ τον τόπο μου και ήρθε η ώρα να δουλέψουμε πραγματικά γι’ αυτόν. Ήρθε η ώρα να αναδείξουμε τις προοπτικές και τα πλεονεκτήματα του με καθαρές λύσεις και προτάσεις, χωρίς συμβιβασμούς και δεύτερες σκέψεις. Όλοι μαζί πρέπει συνειδητά, επειδή αγαπάμε την πόλη μας να την στηρίξουμε στο μέγιστο βαθμό, με κάθε δυνατό τρόπο , κάτι που είμαι σίγουρη πώς θα συμβεί αν και οι αρμόδιοι επιληφθούν των σχετικών θεμάτων, θέτοντας ως μοναδικό σκοπό τους την ανάπτυξη της Αιγιάλειας, ώστε να καταστεί ένας δήμος οικονομικά, πολιτιστικά και κοινωνικά ζωντανός.
Έχοντας ως στόχο να δω την πόλη μου να στέκεται αντάξια της πλούσιας ιστορίας της, να αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού , έναν φημισμένο τουριστικό προορισμό, μία πόλη που θα σφύζει από ζωή και διασκέδαση, μία πόλη που θα δίνει ευκαιρίες επαγγελματικής και εν γένει δημιουργικής απασχόλησης στους κατοίκους της, αποφάσισα να συμμετέχω στις φετινές δημοτικές εκλογές δείχνοντας την εμπιστοσύνη μου, στην παράταξη «Αιγιάλεια Μαζί για το Αύριο» με υποψήφιο δήμαρχο τον κ. Χρήστο Γούτο, η οποία θα σταθεί άξια αυτών των προσδοκιών των κατοίκων της Αιγιάλειας!
Εμείς οι νέοι άνθρωποι έχουμε φωνή και όραμα και όλοι μαζί οι πολίτες αυτού του δήμου ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τον τόπο μας και λυπούμαστε όταν αυτός μαραζώνει και ερημώνει , γιατί κανένα μεγάλο αστικό κέντρο δεν μπορεί να συγκριθεί με την πόλη στην οποία μεγαλώσαμε , παίξαμε, δημιουργήσαμε τις αναμνήσεις μας και τώρα σιγά – σιγά παλεύουμε για να χτίσουμε και την υπόλοιπη ζωή μας σε αυτήν!
