background img
banner
banner

Ένας χρόνος χωρίς φιλάθλους στα γήπεδα

Ο COVID 19 …AΔΕΙΑΣΕ ΤΙΣ ΕΞΕΔΡΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΒΕΒΑΙΟ

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί ένα χρόνο τώρα για τις συνέπειες της αγωνιστικής απραξίας στη συντριπτική πλειοψηφία των ομαδικών και ατομικών αθλημάτων. Για την κατάσταση που βιώνουν σωματεία, αθλητές και προπονητές και τα οικονομικά και όχι μόνο προβλήματα που τους έχει προκαλέσει η πανδημία. Χωρίς αμφιβολία είναι εκείνοι που πλήττονται περισσότερο στο κομμάτι «αθλητισμός», υπάρχει όμως και ένας «κλάδος» που χρονικά τουλάχιστον, έχει πληγεί περισσότερο από κάθε άλλον. Ο οποίος μάλιστα αποτελεί και τον «αιμοδότη» του αθλητισμού και χωρίς την παρουσία του στα γήπεδα τίποτα δεν είναι όπως πριν. Αναφερόμαστε φυσικά στον φίλαθλο κόσμο, στους οπαδούς των ομάδων που συμπλήρωσαν ακριβώς ένα χρόνο μακριά από τα γήπεδα και τις αθλητικές εκδηλώσεις και όπως όλα δείχνουν, θα κάνουν υπομονή για πολύ καιρό ακόμη μέχρι να πάρουν τη θέση τους στην εξέδρα για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Ακόμη και στο μικρό διάστημα που οι ομάδες επέστρεψαν στα γήπεδα, για λίγες έστω αγωνιστικές μέχρι την εκ νέου διακοπή, οι αγώνες διεξήχθησαν χωρίς την παρουσία φιλάθλων στις εξέδρες.

Οι αθλητικές αρχές σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να βρουν τρόπους ώστε να ανακτήσουν τα γήπεδα, έστω ένα μέρος από την εικόνα που είχαν προ κορωνοϊού. Δηλαδή ένα από τα βασικά συστατικά του αθλητισμού: τους φιλάθλους. Από τη στιγμή όμως που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια τον τρόπο και τον χρόνο που θα αφήσουμε οριστικά πίσω μας την πανδημία και όσο ο νέος κορωνοϊός αποδεικνύει τις αντοχές και τη διάρκειά του, θα συνεχίσουμε δυστυχώς να ζούμε αυτή την πολύ άσχημη κατάσταση…

Πως βιώνουν όμως την πανδημία οι φίλαθλοι; Πως αισθάνονται ένα χρόνο μακριά από τα γήπεδα και μακριά από την αγαπημένη τους ομάδα; Συμφωνούν ή διαφωνούν με τα μέτρα που έχουν παρθεί για τον αθλητισμό και ποια είναι η εκτίμησή τους για το άμεσο μέλλον; Ερωτήματα που θέσαμε σε φιλάθλους οι οποίοι δίνουν τις παρακάτω απαντήσεις.

ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΜΟΥΡΙΚΗΣ: «Σίγουρα είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους τους φιλάθλους, που περίμεναν πώς και πώς πότε θα φτάσει το Σαββατοκύριακο για να παρακολουθήσουν από κοντά τους αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας. Νιώθουν φυσικά άσχημα, γιατί αναγκάζονται να είναι αποκομμένοι από αυτή και ανυπομονούν να επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάσταση. Πολλοί δεν έχουν ασχοληθεί με το αν είναι ή όχι αποτελεσματικά τα μέτρα, όμως ακούν σίγουρα τις “φωνές “ των αθλητών και των προπονητών που κάνουν λόγο για αδιαφορία και για αναποτελεσματικότητα. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός και όλες οι κατηγορίες που βρίσκονται πίσω από τη βιτρίνα κινδυνεύουν άμεσα να εξαφανιστούν. Αθλητές και προπονητές, άνθρωποι που ζουν από αυτό βρίσκονται χωρίς πόρους εδώ κι έναν χρόνο. Το μέλλον προαιωνίζεται δύσκολο !»

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΚΟΒΙΤΣ: «Ελπίζω πραγματικά ότι από τη νέα σεζόν, οι υπεύθυνοι θα είναι σε θέση να επιτρέψουν την παρουσία κάποιων οπαδών στα στάδια. Πιστεύω ότι η επιστροφή των φιλάθλων μπορεί να γίνει πριν από το αντίστοιχο άνοιγμα των θεάτρων ή των εκδηλώσεων τέχνης που πραγματοποιούνται σε κλειστούς χώρους. Προφανώς, δεν θα γεμίσουμε τα στάδια όπως πριν ενώ ασφαλώς θα τηρηθεί και μια σειρά μέτρων. Προσωπικά μου λείπει πολύ το γήπεδο αλλά κάνω υπομονή αφού δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Όσο αφορά τα μέτρα που έχουν πάρει μέχρι σήμερα, σίγουρα έχουν γίνει και λάθη, υπάρχει διαχωρισμός των αθλημάτων και δικαιολογημένα παράπονα από σωματεία και αθλητές».

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ: «Οι αγώνες τώρα είναι σαν προπόνηση. Δεν έχουν ένταση, δεν έχουν πλάκα, δεν είναι το ίδιο ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ ή οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Είναι σαν τα παιχνίδια που παίζαμε μικροί στη γειτονιά. Μοιάζουν περισσότερο για φιλικά ματς παρά με επίσημα. Οι μόνες φωνές που ακούγονται είναι των παικτών, των προπονητών και κάποιων ανθρώπων των ομάδων. Είναι τραγικό. Εγώ διαφωνώ με πολλά από τα μέτρα που έχουν παρθεί. Και με την απουσία των φιλάθλων. Τι θα άλλαζε δηλαδή αν σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο 10.000 θέσεων επέτρεπαν την παρουσία π.χ. 2.000 ή 3.000 φιλάθλων οι οποίοι θα τηρούσαν τις μεταξύ των αποστάσεις; Προσωπικά είμαι απαισιόδοξος ακόμη και για τη νέα σεζόν».

TAΣΙΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ: «Μας κούρασε όλους αυτή η κατάσταση και δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμη. Μακάρι οι εξελίξεις στο επόμενο διάστημα να με διαψεύσουν. Η απουσία του κόσμου από το γήπεδο έχει αρνητικό αντίκτυπο και για τις ομάδες. Το ζήσαμε για μικρό διάστημα στην αρχή του πρωταθλήματος και πριν τη νέα διακοπή. Και η μεγαλύτερη απορία μου είναι, γιατί να παίζουν οι δύο μεγαλύτερες κατηγορίες και όχι οι υπόλοιπες που είναι επίσης Εθνικά πρωταθλήματα. Όπως και τα μικρότερα τμήματα και οι ακαδημίες, που η αποχή στερεί από τα παιδιά τη χαρά του παιχνιδιού. Αναφέρομαι στο μπάσκετ που είναι το άθλημα με το οποίο ασχολούμαι, αλλά έμμεσα και στο ποδόσφαιρο και γενικά σε όλα τα ομαδικά αθλήματα. Συνεχίζουμε με την ελπίδα ότι με το ξεκίνημα της νέας αγωνιστικής σεζόν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Μέχρι τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή».

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΛΑΡΑΚΗΣ: «Ο Βασιλιάς των Σπόρ… λαβώθηκε και εμείς μαζί του. Όπως όλα τα αθλήματα βέβαια. Απελπισία μας έχει πιάσει, ποιος θα το έλεγε ότι θα μας απαγόρευαν να πάμε στο γήπεδο να δούμε την αγαπημένη μας ομάδα. Το προγραμματίζαμε από νωρίς το πρωί με την αθλητική εφημερίδα μας, με φίλους και γνωστούς, το πρωινό μας καφεδάκι, ανάλυση τού παιχνιδιού και πολλά άλλα! Πέρασε ένας χρόνος και βλέπουμε να καταρρέουν και ομάδες πού χωρίς θεατές και οικονομική βοήθεια θα αφανιστούν. Προσωπικά πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή να αρχίζει ο κόσμος να πηγαίνει πάλι στο γήπεδο, να ανέβουμε ψυχολογικά και το κράτος ας πάρει τα κατάλληλα μέτρα και να μάς ανοίξει τίς πόρτες! Να ανασάνουν και οι ομάδες αλλά και οι ποδοσφαιριστές που οικονομικά περνάνε πολύ δύσκολα».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΡΤΕΝΤΖΙΟΣ: «Η πανδημία έχει επηρεάσει πολύ την καθημερινότητά μας, βιώνουμε κάτι πρωτόγνωρο που όμως θεωρώ ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί αρκεί να ακολουθούμε τις οδηγίες των ειδικών. Πολλές φορές όμως αυτές οι οδηγίες δείχνουν παράλογες. Δεν μπορεί για παράδειγμα να μεταδίδεται ο ιός στα γήπεδα και σε άλλους ανοικτούς χώρους και να μην μεταδίδεται σε χώρους όπως ΜΜΜ, τράπεζες, σούπερ μάρκετ κλπ. Όσο αφορά στο ποδόσφαιρο, θέλω τις Κυριακές μου πίσω, να μπορώ να πηγαίνω στο γήπεδο να βλέπω την αγαπημένη μου ομάδα και το παιδί μου να αγωνίζεται. Αυτό το «ξεκινάμε δεν ξεκινάμε» έχει κουράσει πολύ. Προσέχουμε και θέλουμε την καθημερινότητά μας πίσω».


Διαβάστε περισσότερα:
· · · · · · · · · ·
Κατηγορίες Άρθρου
ΑΘΛΗΤΙΚΑ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Your email address will not be published. Required fields are marked *

protionline.gr