Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΓΕΝΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Μπορεί ο πόλεμος να μαίνεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα, οι εύθραυστες όμως διεθνείς συνθήκες δεν παύουν να… ξυπνούν φόβους, ιδίως δε μετά από κάποιες μεμονωμένες εκτιμήσεις για κίνδυνο γενίκευσης. Πόσο έτοιμη θα ήταν ωστόσο η περιοχή για τη δημιουργία προϋποθέσεων μιας κάποιας ασφάλειας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Οπωσδήποτε, το σενάριο ενός πολέμου φαντάζει μακρινό, είναι ωστόσο απορίας άξιο εάν οι αρμόδιες αρχές έχουν ένα συγκεκριμένο πλάνο διάσωσης του πληθυσμού, για την περίπτωση πολεμικής σύρραξης.
Οι εικόνες από τα καταφύγια της Ουκρανίας που καταφθάνουν στο διαδίκτυο και τους τηλεοπτικούς δέκτες, φανερώνουν το αίσθημα ασφαλείας αυτών των ανθρώπων που νιώθουν να προστατεύονται κάτω από τη γη, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες εντός αυτών είναι από εξαιρετικά δύσκολες έως άθλιες. Τα στοιβαγμένα παιδιά που κοιμούνται μακριά από τα σπίτια τους και ενδεχομένως και μακριά από τους γονείς τους, προκαλούν φρίκη και γεννούν τεράστια ανησυχία για την ανθρωπιστική κρίση και κυρίως για τα αποτελέσματά της… Μία έρευνα του protionline.gr σχετικά με την ύπαρξη καταφυγίων στο Αίγιο, στα οποία θα μπορούσαν να καταφύγουν οι κάτοικοι σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, φανερώνει πως από παλιά υπάρχουν κάποια υπόγεια όσο και κρυφά σημεία, τα οποία ωστόσο, ουδείς γνωρίζει πόσα χρόνια έχουν να ανοιχτούν…
Τα σημεία που είναι χώροι καταφυγής
Συγκεκριμένα, πληροφορίες αναφέρουν πως το τελευταίο καταφύγιο που ελέγχθηκε είναι αυτό που βρίσκεται κάτω από την πλατεία Υψηλών Αλωνίων, με είσοδο από μία πόρτα που βρίσκεται στο λεγόμενο Κιόσκι της Φιλαρμονικής.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως υπόγειος χώρος καταφυγής υπάρχει και κάτω από το κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας κάτι που καταμαρτυρά και μία πόρτα δίπλα στην είσοδο που δεν ανοίγει ποτέ. Το ενδεχόμενο να οδηγεί σε καταφύγιο, δεν αποκλείεται και για την πόρτα που βρίσκεται στο κάτω μέρος της οδού Μιχαλοπούλου (Τεμπελόραχη).
Πάντως οι ορισμένοι ως χώροι καταφυγής έκτακτης ανάγκης, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, είναι πολύ περισσότεροι, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι βρίσκονται κάτω από κεντρικά μεν, αλλά και πολύ παλαιά κτίρια.
Για παράδειγμα, καταφύγιο θεωρείται και ο υπόγειος χώρος του Δημαρχείου Αιγιαλείας, αλλά και του Παλαιού Νοσοκομείου (Πολιτιστικό Κέντρο) και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ενώ είναι άγνωστο εάν αυτός ο σχεδιασμός έχει επικαιροποιηθεί. Επίσης, χώροι καταφυγής θεωρούνται και κάτω από το Νοσοκομείο Αιγίου, το 1ο ΕΠΑΛ Αιγίου, καθώς επίσης και κάτω από τα ΕΑΣ (πρώην ΕΒΟ) Αιγίου… Επίσης, καταγεγραμμένα ως καταφύγια είναι και υπόγεια κτιρίων ιδιωτικών επιχειρήσεων όπως είναι οι επιχειρήσεις «Καλλιμάνη» και «Κουνινιώτη».
Είχαν καταφύγει σε σπηλιές για να σωθούν από τους Τούρκους
Για την… ιστορία πάντως, επί Τουρκοκρατίας και μετά την Επανάσταση του 1821 όπου η Βοστίτσα ήταν πεδίο μαχών, ως καταφύγια χρησιμοποιούνταν σπηλιές, στις οποίες είχε διασωθεί πολύς κόσμος. Για παράδειγμα, όπως αναφέρει στo protionline.gr η πρόεδρος της Ι.Λ.Ε.Α. Βάνα Μπεντεβή, όταν τον Απρίλιο του 1821 ο Μουσταφά Μπέης έκαψε τη Βοστίτσα πολλοί κάτοικοι έτρεξαν και κρύφτηκαν στις σπηλιές που βρίσκονται προς της Βόβοδα (σημερινό Μαυρίκι), κάτω από τον Αχλαδιά, εκεί όπου βρίσκεται η σπηλιά του Νταβέλη αλλά κι άλλες φυσικές σπηλιές. Ενδιαφέρον παρουσιάζει τέλος και η πληροφορία ότι η τελευταία αίθουσα του Δημοτικού Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου Αιγίου στο ισόγειο, παραμένει μπαζωμένη, με πηγές να αναφέρουν πως από εκείνο το σημείο ξεκινά τούνελ που συνέδεε το κτίριο με το απέναντι σπίτι που ανήκε στον Ι. Μεσσηνέζη, εκεί δηλαδή όπου μετέπειτα χτίστηκε η πολυκατοικία που κατέρρευσε το 1995 και σήμερα βρίσκεται το παρκάκι, χωρίς ωστόσο εκεί σήμερα να υπάρχει κάποια έξοδος.
