ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΠΩ ΡΟΓΚΑΛΑ (ΣΕΡΓΟΥΛΙΩΤΙΣΣΑ)
Με αφορμή την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου και τον εορτασμό της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η Μέλπω Ρογκάλα (Σεργουλιώτισσα), παρέθεσε στην «Π» και τους αναγνώστες της, τρία ποιήματα, αφιερωμένα αντίστοιχα σε τρεις αγωνιστές του αγώνα των Ελλήνων ενάντια στην Τουρκοκρατία.
Ο Παπαδιαμαντόπουλος
ευλογεί τα καριοφίλια των
Λογγίσιων Σχινιτών
Ο Παπαδιαμαντόπουλος εφώναξε
Μεντζέλο, Βασιλόπουλο,
Κυριάκο, Θεοχάρη,
Αποστολόπουλο, Διαμαντή,
Διαμαντοδημητρό,
αδέρφια, πρωτοξάδερφα,
Λάμπρο Μούσχο,
Λαμπρόπουλοι το γένος,
τους Τσαμτσουραίους έκραξε
στης Κρυόβρυσης νερό.
Εκεί τα καριοφίλια ευλόγησε,
κοινώνησε με κρασί
ροδίτη και μουσχούδι.
Ξύλινο σταυρό τους δίνει,
αέρας να γενούν
τη Λευτεριά να φέρουν.
Και ο Παπαδιαμαντόπουλος έψελνε
Αναστάσιμη Ημέρα
«Φέξε Κύριε στον Λαό σου».
Οπλαρχηγός Διαμαντονικολός
Από τα χώματα της Ρούμελης
ήταν η γενιά του.
Βαρύ του Τούρκου το λεπίδι
χάνουν αδέρφια γονικά.
Τα βυζανιάρικα
στη σάρα τα πετάν.
Ο παπα-Αντώνης ορμήνεψε
στον Μοριά να περάσουν για να μη χαθεί
των Γραικών η γενιά.
Και πέρασαν στον Μοριά
και δω στου Λόγγου τη Γη
σχίνωσαν και η γενιά τους
έβγαλε παλληκάρια που αγωνίστηκαν
και διώξαν την Τουρκιά.
Ο οπλαρχηγός Τσόντρας-
Τσονόπουλος
Ο γερο-Τσέλιος ροβολά (γερο-Δήμος)
στου Τσόντρα το λημέρι.
Τσόντρα για αρματώσου,
για βάλε τα κουμπούρια σου,
του Λάμπρου ασκέρι πολεμά
με οχτρούς οχτώ-δέκα χιλιάδες.
Του Λάμπρου ο μαύρος αφήνιασε.
Δεν είναι για νερό,
μήτε για χλωρό χορτάρι.
Διψά για τούρκικα κεφάλια.
Ορμούν μέσα στη φωτιά
στα Σάλωνα να μπουν.
Πρωτοπαλίκαρο Μητρόπουλος
σημαία ορθώνει στα Σάλωνα στη βρύση
Εκεί ξεδίψασαν ο Λάμπρος
και ο μαύρος του
και ούλο του τ’ ασκέρι
και τον σταυρό τους κάνανε
στην Παναγιά και τον Χριστό.
Τα Σάλωνα λευτέρωσαν
ταχιά-ταχιά και ούλη την Ελλάδα.
