-Γράφει ο ΠΑΝ. ΒΑΓΙΑΣ, Φιλόλογος- Δημ/φος-
Όταν βλέπεις μπροστά σου την πρώτη χρυσή Ελληνίδα Ολυμπιονίκη και μάλιστα στην πόλη σου, δεν έχεις παρά να υποκλιθείς. Κι όταν τη γνωρίζεις και ως άνθρωπο και την ακούς να μιλάει με απλότητα, ειλικρίνεια αλλά και σοφία, τότε πια την εκτιμάς και την αγαπάς ακόμα περισσότερο. Αυτό συνέβη σ’ εμένα και σ’ όλους μας με τη Βούλα Πατουλίδου, το «χρυσό» κορίτσι του παγκόσμιου αθλητισμού. Ο «Αθηνόδωρος», ο αθλητικός μας σύλλογος που λειτουργεί πάντα σε υψηλότατο επίπεδο, την έφερε κοντά μας για να την τιμήσει όπως της αξίζει. Και το Δημοτικό Συμβούλιο Αιγιαλείας της απένειμε το Χρυσό Κλειδί της πόλης κι έτσι μια Ολυμπιονίκης έγινε συμπολίτισσά μας! Αληθινά μεγάλη τιμή για τον τόπο και για όλους μας.
Σταχυολογώ κάποιες από τις υπέροχες «ατάκες» που μοιράστηκε μαζί μας η Βούλα Πατουλίδου στην τελετή βράβευσης στο «Πολύκεντρο»:
Μέσα από τον αθλητισμό έμαθα να πειθαρχώ και να υπακούω σε κανόνες γιατί διαφορετικά δεν εκτιμάς την ελευθερία σου.
Το λέω για τα νέα παιδιά. Όπου και να είσαι, όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, τη διαδρομή αν θέλεις τη βρίσκεις.
Δεν απαγορεύεται να ονειρεύεσαι. Επιβάλλεται να ονειρεύεσαι και κανείς δεν θα σου κοντύνει τα όνειρα. Έτσι κέρδισα κι εγώ.
Επειδή αγαπάμε αυτόν τον τόπο όσο μπορούμε να αφήνουμε τα παιδιά μας να ονειρεύονται και να τα υποχρεώνουμε να επιλέγουν αυτούς που τα διοικούν. Κι αν αυτοί δεν τους αρέσουν, τότε ας μπουν οι ίδιοι σ’ αυτή τη μάχη.
Κράτησα και κάτι ακόμα από όσα μου είπε την επόμενη μέρα κατά τη διάρκεια των αγώνων. «Η ευδαιμονία της ψυχής είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό και αυτό κερδίζεται όταν επιλέγεις να κάνεις αυτό που αγαπάς και να το κάνεις πάρα πολύ καλά. Αν αυξήσουμε λίγο το αντίτιμο της εργασίας τότε η Ελλάδα μας νομίζω ότι θα προοδεύσει. Αν λοιπόν ακολουθούμε τα όνειρά μας και είναι και καλοπληρωμένα, γιατί τότε θα ανταποδίδουν στο κράτος, νομίζω τότε ότι έχουμε προοπτική».
Έμεινα να παρατηρώ και να χαζεύω τη συμπεριφορά αυτού του ξεχωριστού ανθρώπου. Φιλική με όλους, αγκάλιαζε και εμψύχωνε τους αθλητές, μοίραζε απλόχερα το χαμόγελο και την αισιοδοξία της, υπέγραφε με χαρά αυτόγραφα και έβγαζε δεκάδες φωτογραφίες. Η Βούλα Πατουλίδου ξεκλείδωσε όμορφα και απλά τις καρδιές μας και κέρδισε εκεί μια ξεχωριστή και παντοτινή θέση. Το ίδιο έγινε και με τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα Παναγιώτη Γιαννάκη πριν ένα μήνα στο Αίγιο. Σ’ αυτούς τους γκρίζους και σκυθρωπούς καιρούς δυο παγκόσμιοι αθλητές έφεραν στον τόπο μας το φως και την αισιοδοξία τους ότι τα πράγματα μπορούν και πρέπει να πάνε καλύτερα. Η τεράστια προσωπικότητά τους μας χάρισε περηφάνια, δύναμη και ελπίδα που τόσο ανάγκη τα έχουμε ως πολίτες και ως Αιγιαλείς. Γιατί όπως λέει και ο ποιητής «λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα…».
