Tου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΑΓΙΑ, Φιλόλογου- Δημοσιογράφου
Η εικόνα είναι γνωστή σε όλους μας, ειδικά τώρα το καλοκαίρι. Δεκάδες παιδιά, μικρά και μεγάλα, γεμίζουν τις κλειδαμπαρωμένες αυλές των σχολείων της Αιγιάλειας για να κάνουν το πιο απλό και αυτονόητο πράγμα στον κόσμο. Να παίξουν!
Τα προαύλια λοιπόν γεμίζουν με χαρούμενες φωνές που διασκεδάζουν παίζοντας ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή ό, τι άλλο εφευρίσκει το κοφτερό μυαλουδάκι τους. Για να συμβεί όμως αυτό πηδάνε κάθε φορά τα κάγκελα των κλειδωμένων σχολείων και η διαδικασία επαναλαμβάνεται όταν συχνά η μπάλα τους βγαίνει στο δρόμο. Έχει αναλογιστεί κανείς πόσο επικίνδυνο είναι παιδιά Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου να αναγκάζονται σε… ζογκλερικές κινήσεις και άλματα ώστε να χαρούν το παιχνίδι τους;
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Σε ποιον ανήκουν οι αυλές των σχολείων μας αν όχι στους ίδιους τους μαθητές τους, στα παιδιά μας δηλαδή; Γιατί λοιπόν οι αυλές να μην μένουν ανοιχτές ώστε τα παιδιά να μπαίνουν και να βγαίνουν με ασφάλεια; Άλλωστε τα κάγκελα δεν αποτελούν εμπόδιο, όταν ο στόχος είναι το παιχνίδι. Κάποιοι… ευθυνόφοβοι αναρωτιούνται ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν συμβεί κάτι σε παιδί μέσα στην αυλή του σχολείου;
Δυστυχώς δε βλέπουν την πραγματικότητα ότι τα παιδιά είναι ήδη μέσα στις κλειδωμένες αυλές των σχολείων και ότι παιχνίδι χωρίς τραυματισμούς δε γίνεται. Το ξέρουμε όλοι καλά αυτό. Από την άλλοι οι προσφερόμενοι αθλητικοί χώροι στην περιοχή μας είναι περιορισμένοι και δεν φτάνουν. Τα προαύλια όπως και όλα τα σχολικά συγκροτήματα ανήκουν στο Δήμο Αιγιάλειας. Αυτός καλείται να αναζητήσει μια λύση ώστε τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια μέσα στα σχολεία τους. Όσο για ενδεχόμενες ζημιές στα σχολεία, αυτές δεν πρόκειται να συμβούν αν εμπιστευόμαστε τα παιδιά και τους επιτρέπουμε το παιχνίδι. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί τα παιδιά να εκδικηθούν την αναλγησία των μεγάλων. Λύσεις πάντως για μια στοιχειώδη φύλαξη των χώρων μπορούν να βρεθούν πολλές και ευέλικτες.
Ας ανοίξουμε λοιπόν τα προαύλια στα παιδιά. Ας μην τους στερούμε το δικαίωμα στο παιχνίδι και στους ανοιχτούς ελεύθερους χώρους. Ας βάλουμε τέλος στην επικινδυνότητα των κλειδωμένων αυλών. Μια απόφαση είναι. Τολμηρή και σπουδαία!
