-Του Ηλία Ασπρούκου Περιβαλλοντολόγου-
Κάθομαι στον ναυταθλητικό όμιλο Αιγίου και διαβάζω την εφημερίδα. Ξάφνου πέφτω πάνω στο νέο της ημέρας… ότι δηλαδή η παλιά χαρτοποιία – ξέρετε καλέ – εκείνη που ήταν κάποτε πανεπιστημιακή σχολή και για να μην φύγει, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, μετέτρεψαν την πόλη σε ένα απέραντο μπουζουξίδικο. Παρά τις κακοφωνίες δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Η σχολή έκλεισε και όλοι όσοι συνέβαλαν στο λουκέτο της σχολής εξελέγησαν πανηγυρικά από τους Αιγιαλείς και μάλιστα κατακτώντας υψηλά ποσοστά. Γι’ αυτούς λοιπόν γράφω αυτές εδώ τις σειρές, που τόσο πολύ επέλεξαν να μην κακοκαρδίσουν την Υπουργό Παιδείας και μέσα σε μια νύχτα τοποθέτησαν λουκέτο στην πόρτα της σχολής.
Τώρα λοιπόν σπάνε τα λουκέτα και τις αλυσίδες, για να υποδεχτούν τους επενδυτές, οι οποίοι έρχονται στην Αιγιάλεια καβάλα σε χελώνα από τον Νότιο Πόλο και μάλλον δεν θα φθάσουν ποτέ ή κι αν ακόμα φτάσουν, ας κρατάμε λίγο μικρό καλάθι γι’ αυτά που θα δούμε. Όταν είχε αρχίσει ο κόσμος να επαναστατεί για την μεταφορά της πανεπιστημιακής σχολής, είχα μιλήσει πως κάποιοι προσεύχονται να φύγει η σχολή, για να μπορούν πάνω στο κουφάρι της να βγάλουν λεφτά. Ένα δημοσίευμα και αρκετές πρόσφατες κουβέντες επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα μου. Σύντομα θέλουν να δουν εκείνο το όμορφο φιλέτο να μετατρέπεται σε μουράγιο ή ακόμα καλύτερα σε νεκροταφείο σαπιοκάραβων. Γιατί; Γιατί έτσι κάποιοι γουστάρουν να μας φέρουν την ανάπτυξη.
Αιγιώτης επιχειρηματίας σε συνεργασία με το λιμενικό ταμείο κλπ κλπ θέλει την μετατροπή κάποιων στρεμμάτων σε νεκροταφείο καραβιών και τούτο γιατί κάποιοι έτσι το αποφάσισαν. Γιατί φρόντισαν ορισμένοι ψευτοπαράγοντες, πριν ακόμα μπει το λουκέτο στην πανεπιστημιακή σχολή, να έρθουν σε επαφή με κάποιους επιχειρηματίες αναζητώντας τρόπους για το πώς αυτό το κομμάτι-φιλέτο του Αιγίου μπορεί να τους αποφέρει χρήματα. Κάποιοι μίλησαν για την μετατροπή αυτής της περιοχής σε ένα κέντρο ψυχικής ευεξίας και αποκατάστασης, κάποιοι μίλησαν για ξενοδοχειακή μονάδα, κάποιοι άλλοι για τη διαμόρφωση λιμανιού -μαρίνας. Τελικά, μαρίνα φτιάχνει η Ναύπακτος, γιατί η εκλογική πελατεία ευνοεί τον δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης στην Αχαΐα. ΄Οταν ζητάς να αξιοποιήσεις ένα χώρο και προβάλεις μπροστά άλλα θέλω… δεν μπορείς να οδηγηθείς σε αναβαθμισμένη αξιοποίηση και διατήρηση της ιστορικής αξίας του χώρου. Το Αίγιο έχει δύο-τρείς χώρους που το χαρακτηρίζουν. Το Παναγιωτοπουλέικο και την Χαρτοποιία κυρίως. Την παρούσα Δημαρχεία θα την κρίνει η Πλατεία της Αγίας Λαύρας, που τώρα σκοτώνονται, για να την τελειώσουν εγκαίρως.
Θα επιχειρήσω και μία πρόγνωση για τις Εθνικές εκλογές, όπου η Νέα Δημοκρατία θα έχει αύξηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ στα ίδια ή και χαμηλότερα, το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. Αποτέλεσμα από όλα αυτά ο Τσίπρας θα πάει σπίτι του και το κόμμα του θα καταλήξει στο 10%. Και έτσι θα εξαφανιστεί από κόμμα κυβερνητικό ή κύριας αντιπολίτευσης. Με αυτές τις προυποθέσεις ο Μητσοτάκης θα κερδίσει και τις επόμενες εκλογές. Συμπερασματικά ο Τσίπρας δεν παλεύει, για να μην γίνει παντοκράτωρας ο Μητσοτάκης, αλλά για να μην πάει σπίτι του εκείνος.
Στις Δημοτικές πρώτη θα έρθει η παράταξη του Χρήστου Γούτου, δεύτερη του Δημήτρη Καλογερόπουλου και τρίτη του Κώστα Σπηλιόπουλου. Το σοβαρό ζήτημα, που θα προκύψει, είναι τι θα γίνει στο δεύτερο γύρο και τι προετοιμασία ή προσυμφωνία έχει κάνει ο καθένας.
Το Αιγιάκι πάλι φτωχό και κατατρεγμένο μετατρέπεται σε Βασιλάκη Καΐλα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, μπαίνει στον κατάλογο των υπό ανάπτυξη περιοχών, με σχεδιασμό για υποδομές, οι οποίες μόνο κλάμα μπορούν να προκαλέσουν και το κυριότερο ό,τι γίνεται και αφορά στην πόλη αυτή είναι προς την πτώση… τίποτα προς την άνοδό της.
Προς πτώση είπα και θυμήθηκα την πλατεία Αγίας Λαύρας, η οποία έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο… Ναι-ναι, καλά διαβάσατε, εργοτάξιο γεμάτο τσιμεντένιες πλάκες. Όσοι από εσάς αναρωτιέστε γιατί τόσες πλάκες μαζεμένες εκεί, θα σας πω αυτό. Ο νυν Δήμαρχος και υποψήφιος δήμαρχος από αυτή την πλατεία θα βγάλει τον προεκλογικό του λόγο, κατακεραυνώνοντας τους πάντες, όπως θα πει στον εναρκτήριο λόγο του, που δεν επέτρεψαν να γίνει το έργο της πλατείας.
Δεν γίνομαι μάντης ειδήσεων, αλλά γνωρίζοντας όλα αυτά τα χρόνια πώς λειτουργεί η τοπική αυτοδιοίκηση, άσχετα πώς δουλεύει ένας δήμος ή τί ταμπέλες βάζουν κατά καιρούς, η ουσία παραμένει η ίδια. Τα ναυπηγεία, κύριε Δήμαρχε, θα τραβήξουν επισκέπτες ή τουρίστες; Τι εισήγηση έχετε γι΄ αυτό από το αρμόδιο τμήμα του τουρισμού, δεν μας είπατε ποτέ. Επιπλέον δεν αντιλαμβάνομαι τι να συζητήσετε στο Δ.Σ. Αυτό είναι ένα θέμα, που δεν πρέπει να περάσει ούτε έξω από το Δημαρχείο. Αυτός ο έρμος τόπος θα έρχεται πάντα δεύτερος, γιατί την πρωτοκαθεδρία διαχρονικά θα την έχουν οι ψευτοπαράγοντες, το ψευτοπαραγοντιλίκι και το απαίσιο εμείς τα κάνουμε όλα καλά. Κανένας δεν τα κάνει καλά. Αν πας να παράξεις έργο και δεις το λάθος σου, πρέπει να το διορθώσεις όχι να το αφήσεις να διαιωνίζεται.
Γιατί η ζωή και η πολιτική έχουν ένα καλό, σου επιστρέφουν συμπεριφορές.
Θα ήθελα να σημειώσω για την ιδέα των ναυπηγείων ότι « Ενάντια στην βλακεία και οι θεοί πολεμούν αδίκως. Πριν σβήσουν τα φώτα σαλπάρετε πρύμνα Κύριοι».
Τέλος για την παρούσα Δημοτική ομάδα, έχω να πω: Αρνάκι άσπρο και παχύ με πατάτες στο ταψί…. για δε τον Χ. Γούτο έχω να επισημάνω ότι η ποιότητα του βάθους είναι το κλειδί της σταθερότητας.
