Γράφει η πολιτικός επιστήμονας & διεθνολόγος ΓΙΩΤΑ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτές τις μέρες έρχεται στο μυαλό μου ολοένα και περισσότερο η θεωρία του Αριστοτέλη περί του ότι ο άνθρωπος είναι ‘’φύσει πολιτικόν ζώον’’.
Η άποψη του στηρίζεται στο γεγονός ότι η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια, ώστε μόνο σε μια πόλη να μπορεί αυτός να επιτύχει την ολοκλήρωση του.
Επεκτείνοντας τον συλλογισμό του, υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος που ζει εκτός πολιτικής κοινωνίας είναι είτε θηρίο είτε θεός. Στην Αρχαία Ελλάδα αποτελούσε μεγάλη προσβολή ο όρος ‘’ιδιώτης’’, ο οποίος είναι σε άμεση συνάφεια με τον άνθρωπο που αδιαφορούσε για τα τεκταινόμενα στην πόλη του.
Στις μέρες μας παρατηρείται μια απαξίωση της πολιτικής και μια αδιαφορία προς τα κοινά δρώμενα.
Εάν αναλογιστούμε την κατίσχυση της ξύλινης γλώσσας των πολιτικών τότε εν μέρει δικαιολογείται η έλλειψη συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία.
Είναι όμως μόνο αυτό το αίτιο της αποχής; Θεωρώ ότι στη νεότερη Ελλάδα δεν υφίσταται πιο παρεξηγημένη και κακοποιημένη έννοια όσο αυτής της πολιτικής. Ο πιο εύκολος δρόμος παρόλα αυτά είναι εκείνος της περιφρόνησης του εκάστοτε πολιτικού σκηνικού. Αυτό που διαρκώς μας διαφεύγει είναι ο καίριος πολιτικός και κοινωνικός ρόλος μας στον κόσμο όπου ζούμε.
Είναι λήθη ή συνειδητή απόφαση η μη συμμετοχή στα κοινά;
Η πολιτική ως διαδικασία επιδιώκει το ‘’καθρέπτισμα’’ των επιλογών μας.
Η πολιτική έχει ως στόχο την ανάληψη ευθύνης της ψήφου μας. Η πολιτική διαμορφώνει χαρακτήρα και προσπαθεί να μας ωθήσει να υπερβούμε εαυτούς ως επίκεντρο όχι το άτομο αλλά την κοινωνία στο σύνολο της. Το συμπέρασμα από την θεωρία του Αριστοτέλη είναι πως η πόλη είναι αυτή που προέχει και υπερέχει, όχι ο πολίτης.
Είναι αληθές γεγονός πως το ενδιαφέρον των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων έχει μετατοπιστεί προς άλλες κατευθύνσεις. Όμως ας αναλογιστούμε πως η δημοκρατία γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη όσο αυξάνεται η απαξίωση στα κοινά.
Η Δημοκρατία απευθύνεται σε πολλούς και όχι σε λίγους!
Το πολιτικό σύστημα είναι ένας οργανισμός που ασθενεί και ο άνθρωπος τα ανοσοποιητικά του κύτταρα. Είναι αναγκαίο και απαραίτητο για την διατήρηση της υγείας του πολιτικού μας συστήματος η διεκδίκηση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Η ενασχόληση με την πολιτική πρέπει να έχει την έννοια του συνόλου. Οι ψηφοφόροι –εμείς- έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε το μέλλον της χώρα μας.
Η συμμετοχή των πολιτών καθορίζει και το βάθος της δημοκρατίας.
Στις 25 Ιουνίου, πάμε κάλπη!
