ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΠΟΚΟΛΑ
Ο Γιώργος Ρούφας σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας, είναι απόφοιτος της ανωτέρας δραματικής σχολής «ΕΜΠΡΟΣ». Δραστηριοποιείται στον χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου από το 2000. Έχει κάνει μαθήματα σκηνοθεσίας με τον Robert Stouroua. Έχει σκηνοθετήσει στο Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και στο Ελεύθερο Θέατρο. Έχει πρωταγωνιστήσει σε κλασσικά και σύγχρονα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Διδάσκει υποκριτική και αυτοσχεδιασμό. Κάνει μαθήματα κρουστών, βυζαντινής μουσικής και ορθοφωνίας. Υπήρξε πανελλήνιος πρωταθλητής πυγμαχίας (Παίδων και Εφήβων). Επίσης φοίτησε στη σχολή «Διοικητικού Οικονομικού στην Πάτρα. Η πρώτη του σκηνοθεσία – διασκευή με χρήση video mapping και προτζέκτορα έγινε στο Κ.Θ.Β.Ε. Ήταν ο πρώτος σκηνοθέτης που ενέταξε σε ένα ψηφιακό περιβάλλον τρισδιάστατης απεικόνισης (3D) δραματουργία και ηθοποιούς. Όλες του οι παραστάσεις έχουν αυτήν την καινοτομία, προβολής και μεταμόρφωσης του σκηνικού χώρου μέσα από προτζέκτορες. Το πρώτο έργο σε συγγραφή και σκηνοθεσία του ίδιου σε σχέση με το διαδίκτυο, είναι το «ΟNLINE» που παρουσιάστηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας το 2014 και στην Αθήνα και είναι εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο με θέμα «Ψυχική υγεία και διαδίκτυο». Η υποκριτική γραμμή που ακολουθεί βασίζεται πάνω στον ρεαλισμό, στη ρωσική παράδοση του αυτοσχεδιασμού με αντικείμενο και στις αντίθετες δυνάμεις του Γκροτόφσκι.
Τι να πρωτοαναφέρει κανείς για την θεατρική – θεαματική πορεία του… «Εκπαιδεύοντας τον παππού στο διαδίκτυο: Σκηνοθεσία- Σύνθεση κειμένων θέατρο ΣΥΓΧΡΟΝΟ 2016-2017. ONLINE μια παράσταση για το Bullying
Σκηνοθεσία- Σύνθεση κειμένων. Θέατρο OLVIO 2015-2016. ONLINE PATRANORMAL ACTIVITY Σκηνοθεσία- Σύνθεση κειμένων. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας 2014, «Χάνσελ και Γκρέτελ στην πρίζα» σκηνοθεσία Π. Φαφούτη. Συμμετοχή στην Δραματουργική επεξεργασία των κειμένων. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας, θέατρο 2014, Πάτρα – Μπάρι στην Ε. Μποζά. Δραματουργική επεξεργασία -Ηθοποιός ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας, 2014. Συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα la bottega με παραστάσεις στην Ιταλία. «Η παράσταση συνεχίζεται» του Ρίκ Άμποτ Σκηνοθεσία και διασκευή. Θέατρο Πολυτεχνείο 2013, «Οι άγαμοι θύται στο Γουδί» σκηνοθεσία Ιεροκλή Μιχαηλίδη. Εκτός της ιδιότητας του ηθοποιού και του τραγουδιστή ήταν και βοηθός σκηνοθέτη στο Θέατρο Badminton Γενάρη του 2013, είναι λίγα μόνο από όσα έχει κάνει την τελευταία πενταετία, ενώ αξίζει να αναφερθεί κανείς στις συνεργασίες του με Θύμιο Καρακατσάνη, Νικήτα Τσακίρογλου, Γιάννη Σμαραγδή, Σταμάτη Κραουνάκη κ.ά.
Τα τελευταία χρόνια προωθείτε την ασφάλεια στο διαδίκτυο μέσα από την Τέχνη. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Μετά το Κρατικό Θέατρο και τις ελεύθερες σκηνές με τον Θύμιο Καρακατσάνη, τον Νικήτα Τσακίρογλου, τις παραστάσεις σε όλα τα αρχαία θέατρα της Ελλάδας, αλλά και στα χειμωνιάτικα και περιφερειακά, τα τελευταία χρόνια αποφάσισα να ασχοληθώ με πράγματα τα οποία έχουν και έναν λόγο κοινωνικό καθώς και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Έτσι, πριν από κάποια χρόνια έγραψα το πρώτο μου θεατρικό έργο, το «On Line» το οποίο ανέβηκε από το Περιφερειακό Θέατρο της Πάτρας σε σκηνοθεσία δική μου. Το έργο είχε να κάνει με πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα διαδικτυακού εκφοβισμού. Η σκέψη μου επικεντρώνεται στο πώς οι παραστάσεις θα έχουν και έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα και ο θεατής θα «κερδίζει» πράγματα μέσα από αυτές. Αυτή την παράσταση σε σχέση το διαδίκτυο, την εξελίσσω κάθε χρόνο. Πριν από δύο χρόνια έγραψα το «Εκπαιδεύοντας τον παππού» στο διαδίκτυο, παρουσιάζοντας έναν ηλικιωμένο να μπαίνει στις νέες τεχνολογίες με τη βοήθεια του εγγονού του και έναν εγγονό ο οποίος είναι εγκλωβισμένος στα βιντεοπαιχνίδια και με την βοήθεια του παππού του βρίσκει πάλι ένα πρόσημο στoν φυσικό κόσμο.
Που στοχεύετε;
Στοχεύω στον ψηφιακό αναλφαβητισμό και στο πώς οι μεγαλύτερες ηλικίες θα έχουν πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες, όπως επίσης και στο πώς οι νεότεροι θα λαμβάνουν μόνο τα θετικά μηνύματα του διαδικτύου. Έχω αντιληφθεί ότι η χρήση του ίντερνετ δεν εξαρτάται από την αντίληψη ή το επίπεδο των κατά τόπους κοινωνιών, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, έχει μπει στη ζωή μας, δεν το δαιμονοποιώ, δεν θέλουμε να το βγάλουμε από τη ζωή μας. Σε παραστάσεις που κάνω σε παιδιά Τετάρτης, Πέμπτης και Έκτης Δημοτικού, το 95% αυτών έχουν ήδη πρόσβαση σε social media, έχουν γεννηθεί μέσα σε αυτό.
Οι δήμοι πώς μπορούν να στηρίξουν την προώθηση αυτού του πρότζεκτ; Προσφάτως κάνατε μία ενημέρωση στον δήμο Αιγιαλείας. Έχει προχωρήσει σε άλλους δήμους ή φορείς;
Ο στόχος είναι μέσα από τις δράσεις αυτές να βρω συμμάχους, να μεγαλώσουμε αυτή την ενημέρωση γύρω από την ασφάλεια και τους κινδύνους στο διαδίκτυο και με αυτό το σκοπό ήρθα σε επαφή με τον αντιδήμαρχο Ανάπτυξης Αιγιαλείας κ. Χριστόπουλο. Ήταν μία πρώτη προσέγγιση περισσότερο για να αναπτύξω το σκεπτικό μου γύρω από το εκπαιδευτικό κομμάτι και στο πώς ένας δήμος πρέπει να προφυλάσσει τις νέες γενιές που έρχονται. Γνωρίζω ότι οι δυνατότητες είναι περιορισμένες στην τοπική αυτοδιοίκηση, ωστόσο είδα ένα ενδιαφέρον και έναν άνθρωπο που αντιλαμβάνεται τον ρόλο του διαδικτύου στη ζωή μας, συμφωνώντας στο ότι δεν μπορούμε να το αποφύγουμε αλλά να το διορθώσουμε.
Τα δύο θεατρικά μου μπήκαν στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο πριν τρία χρόνια σε ένα εκπαιδευτικό μοριοδοτούμενο πρόγραμμα σαν βασικός άξονας εκπαίδευσης. Ουσιαστικά, εκπαιδεύει καθηγητές ανθρώπους που έχουν πρόσβαση σε παιδιά, στο ασφαλέστερο διαδίκτυο. Είναι μία βάση όπου έρχονται άνθρωποι στο πρόγραμμα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου με θέμα «Ψυχική Υγεία και Διαδίκτυο» και μέσα από την εκπαίδευσή τους «ανοίγουν» όλο αυτό και στο δικό τους περιβάλλον. Η κίνηση αυτή έρχεται με σκοπό να καταφέρω να ενεργοποιήσω τους μικρότερους στο πώς θα μπορούν να βάλουν τους μεγαλύτερους μέσα στις νέες τεχνολογίες. Δηλαδή να γίνουν οι ίδιοι πρεσβευτές για ένα ασφαλέστερο διαδίκτυο. Το εκπαιδευτικό είναι το ένα κομμάτι που συζητήσαμε. Γιατί όσο περισσότεροι άνθρωποι μπορούμε και ευαισθητοποιούμαστε επάνω σε αυτά τα πεδία, είναι ό,τι καλύτερο για το πώς θα διαμορφώσουμε το ίντερνετ τα επόμενα χρόνια. Είναι ήδη 20 χρόνια στη ζωή μας και ακόμη είναι σε εμβρυακό στάδιο. Σίγουρα θα δούμε πράγματα που δεν είχαμε φανταστεί καν.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε πέρυσι πιλοτικά, καινοτόμα στον δήμο Αγ. Παρασκευής αγκάλιασαν το πρότζεκτ με το εκπαιδευτικό κομμάτι του «On line» και δημιουργήσαμε ένα εφηβικό εργαστήριο με πρόσβαση στους σχολικούς χώρους όπου τα παιδιά εκπαιδεύονταν μέσα από την παράσταση. Έτσι έγινε μία αρχή μιας δράσης που θα συνεχιστεί και φέτος. Επίσης θα είμαστε και σε άλλους δύο δήμους, στον δήμο Μοσχάτου- Ταύρου και στον δήμο Ζωγράφου. Διαπιστώνουμε ότι σιγά – σιγά οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ανάγκη για να γίνει κάτι πιο ουσιαστικό πάνω σε αυτό το αντικείμενο.
Τι άλλο ετοιμάζετε για τον χειμώνα;
Θα σκηνοθετήσω στο Μέγαρο Μουσικής μία θεατροποιημένη παράσταση. Θα συνδυάζει κρουστά και διάφορους ήχους μαζί με τον Νίκο Τουλιάτο. Κάναμε μία συναυλία το καλοκαίρι στον δήμο Ζωγράφου με τον Σταμάτη Κραουνάκη, σκηνοθέτησα εκεί μία συναυλία με τους Λία Βίσση, Ανδριανού, Θωμαΐδη, Πασχαλίδη που πήγε πάρα πολύ καλά, οπότε ήταν και ένα έναυσμα για να συνεχίσουμε τέτοιες δουλειές. Μου αρέσει γιατί δραματοποιώ τα πράγματα, δημιουργώ θεατρικό χώρο είναι ένα πολύ δημιουργικό κομμάτι. Επίσης, θα παίξω στο «Κακογιάννη», «Αγαμέμνονα», σε μία παράσταση που θα γίνει τον Μάρτιο και θα είμαι και σε ακόμη μία παράσταση στο «Αλκμήνη» που ξεκίνησε πέρυσι το Μάιο, πήγε καλά, θα συνεχιστεί και φέτος, θα ανεβαίνει κάθε Σάββατο για όλη τη σεζόν.
Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν οι διαφημίσεις…
Πρέπει να είσαι σε διαφορετικά πεδία. Το χειμώνα η Τράπεζα Πειραιώς μού εμπιστεύθηκε το διαφημιστικό της κομμάτι. Η διαφήμιση έχει έναν υποκριτικό χαρακτήρα. Η επιχείρηση επενδύει στο πρόσωπό σου να μεταφέρεις ένα μήνυμα. Δεν είναι εύκολο να το υποστηρίξει κανείς.
Δεν είναι μόνο η κρίση που σε κάνει να κάνεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα και μπαίνεις σε διαφορετικά πεδία… Είναι και η ανάγκη μου να μην ιδρυματοποιηθώ, να μην βολευτώ σε μία θέση που με αφήνει στατικό. Να νιώθω ότι αυτό που κάνω με εξελίσσει ως άνθρωπο και προσφέρω κι εγώ πιο ουσιαστικά πράγματα μέσα σε αυτό. Έχω διακόψει συνεργασίες γιατί δεν μου άρεσε αυτό που θα έκανα την επόμενη σεζόν και μάλιστα μέσα στην κρίση. Το ότι κατάφερα να επιβιώσω μετά από αυτό, να φτιάξω δύο θεατρικά έργα και να μπω μέσα στο κομμάτι της εκπαίδευσης, να διδάσκω σε σχολή υποκριτικής, είναι για μένα ουσιώδες. Είναι ένα προχώρημα εσωτερικό το οποίο δεν ξέρω πού θα οδηγήσει αλλά με κάνει να έχω καινούριες ιδέες και να είμαι πιο δημιουργικός.
Η συγγραφή πώς προέκυψε;
Ξεκίνησα να γράφω διαλόγους. Επέστρεφα στο σπίτι μου και προσπαθούσα να θυμηθώ τις σκηνές που είχα ζήσει και να τις αποτυπώσω. Όταν τους διάβαζα συνειδητοποιούσα ότι μου έρχονταν τα ίδια συναισθήματα που είχα νιώσει κι όταν εξελίσσονταν. Το ανέπτυξα λοιπόν έτσι το κομμάτι της συγγραφής. Με βοήθησε βέβαια σε αυτό η Δραματική Σχολή στο πώς θα γράφω για να μπορώ να βοηθάω και τους ηθοποιούς από την γραφή, για να μπαίνει ο ηθοποιός πιο εύκολα σε αυτά που γράφω και να μπαίνει στην διαδικασία απόδοσης και ερμηνείας. Μπήκα ουσιαστικά σε μία αντίστροφη διαδικασία. Από την υποκριτική στην συγγραφή έτσι ώστε να μπορέσω να χρησιμοποιήσω τους κανόνες τις υποκριτικής μέσα στον τρόπο γραφής θεατρικού κειμένου.
Εκτός από τα κείμενα για την παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής, μου έχουν εμπιστευθεί ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τον πρώτο άνθρωπο που ανακάλυψε το ίντερνετ που ήταν στο πείραμα cern, αληθινή ιστορία που θα ήθελα να το κάνω θεατρικό. Θέλω να γράψω μία κινηματογραφική ταινία και ένα σήριαλ που να αφορά τους νέους και πάλι να σχετίζεται με τη χρήση του διαδικτύου. Ό,τι μου αρέσει το κυνηγάω και προσπαθώ να το κάνω όσο καλύτερα γίνεται.
Έχετε παίξει στο «El Greco» και σε άλλες τρεις κινηματογραφικές ταινίες, καθώς και σε πέντε σήριαλ, όμως φαίνεται πως το θέατρο και κυρίως η κωμωδία σας έχουν κερδίσει…
Αγαπώ το θέατρο. Επίσης, μάλλον μου εμπιστεύονται περισσότερο κωμωδίες. Εγώ τον εαυτό μου δεν τον έχω τοποθετήσει κάπου ούτε σκηνοθετήσει, όταν σκηνοθετώ δεν παίζω, προτιμώ να τα έχω διαχωρίσει αυτά. Δεν θεωρώ ότι θα με βοηθήσει. Όταν παίζω ξεχνώ το κομμάτι της σκηνοθεσίας γιατί αφήνομαι στο όραμα του εκάστοτε δημιουργού. Ο μόνος δραματικός ρόλος μου ήταν στο θέατρο με τον Νικήτα Τσακίρογλου ένα έργο του Καζαντζάκη «Ιουλιανός Παραβάτης», οι υπόλοιποι κωμικοί, αν και όλοι οι κωμικοί ρόλοι έχουν μία τραγικότητα.
Διανύετε μία άκρως δημιουργική φάση της ζωής σας. Ποια είναι η μεγαλύτερή σας επιτυχία;
Οτιδήποτε κι αν έχω επιτύχει μέχρι τώρα, δεν συγκρίνεται με αυτό που εισπράττω από τον 16 μηνών γιο μου. Είναι το πιο ανεκτίμητο δώρο. Ό,τι κι αν έχω δημιουργήσει πολιτιστικά και πνευματικά, δεν με έχει κάνει τόσο χαρούμενο. Το παιδί αλλάζει τις προτεραιότητές σου, τη ζωή σου και σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο.
Το Αίγιο ποιο ρόλο παίζει στη ζωή σας;
Έρχομαι στο Αίγιο πολύ συχνά και στην Πάτρα. Πέρυσι παίξαμε την παράσταση το Πειραματικό Λύκειο, συνεργάζομαι με διάφορους φορείς ευρωπαϊκούς όπως το safer internet που είναι ένας ευρωπαϊκός φορέας που έχει και γραμμή βοήθειας για κινδύνους στο διαδίκτυο. Υπάρχει στην Πάτρα το Edu Web που είναι στην ίδια στρατηγική με μας στο πώς θα εκπαιδεύσουμε τους μαθητές για να εκπαιδεύσουν τους μεγαλύτερους. Αυτό μπορεί να γίνει σε όλη την Ελλάδα, αλλά ιδιαίτερα στην περιοχή, ό,τι μπορώ να μεταλαμπαδεύω εκπαιδευτικά και θεατρικά, πολιτιστικά θέλω να το προσφέρω με τον καλύτερο τρόπο στον τόπο μου. Είναι κρίμα να μένουμε πίσω σε πράγματα που κάποιοι άλλοι δήμοι έχουν προχωρήσει και βλέπουν οφέλη. Σκέφτομαι ότι το Αίγιο έχει μία εξαιρετική παράδοση, μία κουλτούρα, λείπει όμως μία συνοχή. Για παράδειγμα, εγώ ήμουν υπέρ του Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου. Όμως πρέπει να γίνει κάτι για να αποκτήσει εξωστρέφεια. Είμαι υπέρ των Οινοξενείων, είναι ένας θεσμός που στην αρχή οι επιχειρηματίες δεν είχαν αγκαλιάσει με την ίδια θέρμη που έγινε φέτος. Αυτή η εξωστρέφεια δημιουργεί και μία διαφορετική αντίληψη στον πολίτη. Έχουμε ανάγκη σαν περιοχή να κάνουμε βήματα, να βγούμε από την μιζέρια και να κινηθούμε σε μία βάση που θα αναδείξει τα θετικά κομμάτια. Να εκλείψει η παλιά νοοτροπία προσωπικών συμφερόντων και του ανταγωνισμού. Εγώ πιστεύω πιο πολύ στον δήμο και στην περιφέρεια, παρά στις κυβερνήσεις. Όταν υπάρχει η προσωπική επαφή μπορείς να διαμορφώσεις καλύτερα την αντίληψη του άλλου όσο εύκολα βέβαια μπορείς και να τον απογοητεύσεις. Επίσης, δεν είμαι υπέρ των δεύτερων ευκαιριών. Όταν κάποιος αναλαμβάνει κάτι αν δεν το διεκπεραιώσει την πρώτη φορά, σημαίνει ότι δεν κάνει. Είναι πολύ βασικό να τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα και να υπάρχει συνέπεια σε ό,τι αναλαμβάνουμε…
Με τον αντιδήμαρχο Ανάπτυξης Βασίλη Χριστόπουλο
