Κατ’ αρχάς να δώσω θερμά συγχαρητήρια στην Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου, στο σύνδεσμο Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, καθώς και στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας που συμπαραστάθηκε και βοήθησε στο μέτρο του δυνατού, προκειμένου να μπορέσει να γίνει το συνέδριο Ιστορίας στην περιοχή μας. Ως Πληροφορικός και Λογιστής αγαπάω την Ιστορία και χάρηκα που συμμετείχα.
Οι επιστήμονες με μόρφωση, επίπεδο και παιδεία έδειξαν, πώς μπορεί να γίνει σωστά μια ανάπτυξη θέματος και πώς μπορούμε να αναζητήσουμε πληροφορίες, σχετικά με ένα θέμα, μέσα από πηγές και να ψάχνουμε σε οθωμανικά αρχεία ή σε βενετικά αρχεία, ανάλογα το θέμα που μας ενδιαφέρει. Υπογραμμίζω ότι αναπτύχθηκε το θέμα του προσφυγικού ζητήματος (Μικρασιατική καταστροφή).
Οι πρόσφυγες ξέρουμε ότι έζησαν δύσκολες στιγμές και είχαν κατακλύσει την προκυμαία της Σμύρνης για να γλιτώσουν από τη φωτιά και τις σφαγές (1922). Επίσης, αναπτύχθηκε ως θέμα η προσωπικότητα του Βουλευτή και Υπουργού Ανδρέα Παναγιωτόπουλου, μέσα από το προσωπικό του αρχείο. Είδαμε για τις εφημερίδες, τι γράφουν για ένα θέμα και πώς το παρουσιάζουν.
Είχαμε την ανάπτυξη του θέματος για τον Διονύσιο Ρώμα, ο οποίος ήταν Νομικός, Διπλωμάτης, Γενικός Πρόξενος της Βενετίας στο Μοριά (Πελοπόννησος) και ακόμη ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και είδαμε να προσφέρει την περιουσία του για την οικονομική και πολιτική ενίσχυση του αγώνα και να πεθαίνει σχεδόν φτωχός. Επισκεφθήκαμε τα Μοναστήρια Μεγάλου Σπηλαίου (Το αρχαιότερο μοναστήρι στην Ελλάδα, κτίστηκε το 362 μ.Χ. από τους Θεσσαλονικείς αδερφούς μοναχούς, Συμεών και Θεόδωρο) και Παμμεγίστων Ταξιαρχών (Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1450, από τον Όσιο Λεόντιο Μονεμβασιώτη) και είδαμε την περγαμηνή, η οποία ήταν δέρμα προβάτου, μοσχαριού ή κατσίκας και συνεπώς μπορεί να διατηρείται, να βρίσκεται σε καλή κατάσταση παρά την πάροδο των χρόνων, σε αντίθεση με τον πάπυρο, που ήταν ένα φυτό που μοιάζει με το καλάμι.
Αυτό χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στην Αίγυπτο και οι Αιγύπτιοι έπαιρναν την πρώτη ύλη γραφής. Συγκεκριμένα οι πάπυροι είναι τις περισσότερες φορές κομματιασμένοι, ξεθωριασμένοι και δυσανάγνωστοι όπως και τα χειρόγραφα, που για να διαβαστούν απαιτούν ειδικές γνώσεις.
Τονίζω ότι η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου είχε πλούσιο αρχείο, το οποίο δυστυχώς καταστράφηκε από την πυρκαγιά που συνέβη το 1934.
Καθόσον αφορά το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου οι δύο αδελφοί μοναχοί, Συμεών και Θεόδωρος ενώ βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα, είδαν ο καθένας ξεχωριστά μια οπτασία με την εντολή να μεταβούν στην Αχαΐα και να βρουν την Ιερή Εικόνα της Παναγίας από μαστίχα και κερί, φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Επίσης, το Μέγα Σπήλαιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εξεγέρσεις κατά των Τούρκων. Κατά την Επανάσταση του 1821 η Μονή αποτέλεσε φάρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού αλλά και κέντρο αντίστασης κατά των κατακτητών και παρότι δέχτηκε πολλές επιθέσεις, ποτέ δεν κατακτήθηκε.
Το γεγονός που ξεχώρισε ήταν η απόκρουση της επέλασης του Ιμπραήμ Πασά τον Ιούνιο του 1827. Όσον αφορά το Μοναστήρι Παμμεγίστων Ταξιαρχών, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι η ίδρυση της μονής έγινε δυνατή με τη συνδρομή των Παλαιολόγων συγγενών του Οσίου Λεοντίου, οι οποίοι του δώρισαν και το σημαντικότερο πνευματικό πλούτο του μοναστηρίου, τα Άχραντα Πάθη (δηλαδή τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο, το ακάνθινο στεφάνι, τη χλαμύδα, τον κάλαμο, το σπόγγο και τα καρφιά, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα).
Η Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών καταστράφηκε από τους Τούρκους δύο φορές, το 1500 και το 1620. Φιλόλογοι ειδικευμένοι στην επιγραφική, στην παπυρολογία, στην παλαιογραφία και στην κριτική των κειμένων μας παρουσίασαν πώς μπορούμε να καταλάβουμε την αξία που έχει ένα βιβλίο, πότε έχει εκδοθεί και ποιος το έχει γράψει και επιπλέον είδαμε και οθωμανικό φιρμάνι ή φερμάνι, το οποίο ήταν διάταγμα του σουλτάνου που σήμαινε κάθε εντολή που προέρχεται άνωθεν (εκτελεστήριο έγγραφο) και προς την οποίαν δεν μπορεί να φέρει κανείς αντιρρήσεις. Κλείνοντας, πρέπει να μας απασχολήσει του Λουκιανού πώς δει ιστορίαν συγγράφειν που σημαίνει πώς πρέπει να γράφεται η ιστορία και δυστυχώς, συμβαίνει να έχουν κρύψει ιστορικά γεγονότα και ανάλογα ο Ιστορικός, πού ανήκει πολιτικά να γράφει Ιστορία (Παράδειγμα να δώσω την κυρία Ρεπούση που είναι Καθηγήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου και είπε: «Στο λιμάνι της Σμύρνης συνέβη συνωστισμός», σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα).
Εύχομαι να έχετε επιτυχίες, στις εκδηλώσεις που πραγματοποιείτε και να έπεται συνέχεια.
Με εκτίμηση,
Λαγγουρέτος Ιωάννης
Πτυχιούχος Πληροφορικής και Λογιστικής ΙΕΚ
