ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
Το δικαίωμα του ανθρώπου να δουλεύει για να ζει και όχι να ζει για να δουλεύει, το 8ωρο και το δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο, το δικαίωμα για μόνιμη ,σταθερή, δημιουργική και αξιοπρεπώς αμειβόμενη δουλειά, οι συλλογικές συμβάσεις, το δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, η άδεια, η συνδικαλιστική ελευθερία στους χώρους δουλειάς, τίποτα απ όλα αυτά δεν χαρίστηκε.
Όλα όσα κατακτήθηκαν εδώ και ενάμιση αιώνα σήμερα τα παίρνουν πίσω με «τόκο». Αποθεώνοντας την «ατομική ευθύνη» για να κρύψουν τις μεγάλες κρατικές ελλείψεις κυρίως στα δημόσια συστήματα υγείας επιβάλλοντας σιωπητήριο στους εργαζόμενους με το πρόσχημα της πανδημίας και μιας ψευδεπίγραφης «εθνικής ομοψυχίας».
Επιστρατεύουν το παραμύθι της «Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης «για να κρύψουν ότι η Ε.Ε είναι από τη φύση της συμμαχία ανταγωνιζόμενων μεταξύ τους κρατών και οικονομιών, που ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης «δείχνουν τα δόντια τους» τόσο ανάμεσα τους όσο και κυρίως απέναντι στους λαούς.
Τίποτα δεν θα επιστραφεί από μόνο του. Ότι κερδήθηκε κι ότι χάθηκε ,ότι κλάπηκε κι ότι «επιστραφεί» θα έχει πάνω του τη σφραγίδα της θυσίας των εκατομμυρίων εργαζομένων.
Από το ΜΑΗ του 1886 στο Σικάγο από τη ματωμένη Κυριακή του 1905 στη Ρωσία, από το ΜΑΗ του 1936 στη Θεσσαλονίκη και τον επιτάφιο του Ρίτσου ,την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή, μέχρι σήμερα, μέχρι το μέλλον…..
Γιατί η ιστορία δεν τέλειωσε.
Γιατί η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ζει στη βαρβαρότητα.
