ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
Πριν από 48 χρόνια ο… χρόνος “σταμάτησε” για πάντα στην Κερύνεια της Κύπρου. Ο Αττίλας και οι Οθωμανοί, αδιαφόρησαν για την ιστορία και την ειρήνη, απαξίωσαν την “ευλογημένη” γη που πρώτοι οι κάτοικοι της Αρχαίας Κερύνειας Αιγιάλειας αγάπησαν και ανέδειξαν. Σήμερα, σε έναν πόλεμο που ήδη… αφήνει ακριβώς το ίδιο και απαράλλαχτο “στίγμα” στο μεγάλο βιβλίο της παγκόσμιας ιστορίας: Το “στίγμα” του ολέθρου που συγγενεύει. Είτε λέγεται Ρωσία, είτε λέγεται Γερμανία του Χίτλερ, είτε ονομάζονται Τούρκοι κατακτητές, ο πόλεμος είναι… πόλεμος.
Ανησυχία μήπως η Τουρκία ακολουθήσει το παράδειγμα της Ρωσίας
Αν κάποιος πάει μια βόλτα στους δρόμους της Κερύνειας Αιγιάλειας και παρατήσει γύρω του, θα δει σε πολλά σημεία κυπριακές σημαίες και έργα τα οποία “μεγάλοι” ή “μικροί” κάτοικοι της σημερινής βόρειας Κύπρου, έχουν πραγματοποιήσει. Η ιστορία της Κερύνειας της Κύπρου έχει βαφτεί με αίμα. Αίμα των Ελλήνων που αναπτύχθηκαν και δόξαζαν την Αιγιάλεια, που “γεννήθηκαν” το 1300 π.Χ. από το… μηδέν της ιστορίας τους.
Η ανησυχία του σύγχρονου κατοίκου του νησιού, είναι μήπως η Κύπρος εν μία νυκτί γίνει Ουκρανία! Ο φόβος της ακεραιότητας της περιοχής και της ευημερίας λόγω… Τουρκίας (οι οποίοι Τούρκοι είναι γνωστοί ότι καιροφυλακτούν στις αναμπουμπούλες) απασχολεί πιο πολύ από ποτέ τους ανθρώπους της. Στην καταγραφή της ιστορίας και της πορείας του τόπου, οι προπαγάνδες “χάνονται” και οι πολιτικοί αναλυτές σιωπούν, όταν η ωμή πραγματικότητα απειλεί εδάφη που υψώνουν και ριζώνουν τον ελληνισμό. Και η Κερύνεια είναι το πιο τρανό παράδειγμα ελληνισμού και εθνικής υπερηφάνειας που υπάρχει.
Τα “αδέλφια” της Κερύνειας που επένδυσαν στην… Κερύνεια
Ένα ξεχωριστό ηθικό “χρέος” αιώνων εκπλήρωσαν τα τελευταία χρόνια, κάποιοι ανώνυμοι και επώνυμοι κάτοικοι της Κερύνειας Κύπρου, στην όμορφη περιοχή της Αιγιάλειας. Μια “υποχρέωση” αναγνώρισης της πρώτης και πατρικής γης, που “γέννησε” και στήριξε στους αιώνες η καρδιά του Αιγιαλέα, σε όποιο μήκος και πλάτος του πλανήτη και αν έζησε.
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας Μιχάλης Λεπτός είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εθελοντικής προσφοράς, με τον Κύπριο εφοπλιστή να έχει δώσει μεγάλα κεφάλαια στο να χτιστεί η πλατεία του χωριού στην κοινότητα της Αιγιάλειας, δωρεές και χορηγίες για να γίνουν παρεμβάσεις στην εκκλησία και τα πεζοδρόμια και πολλές άλλες εξωτερικές παρεμβάσεις. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός, πολλές οικογένειες που ζουν και εργάζονται σήμερα στην Κερύνεια της Κύπρου, έχουν παραχωρήσει οικονομικές δωρεές και μικρά κονδύλια, προκειμένου να γίνουν έργα που θα αναδείξουν την περιοχή ως περισσότερο γίνεται.
Ιστορική αναφορά
Το νησί της Αφροδίτης ήταν από τα αρχαία χρόνια, ένας από τους τόπους που επισκέφθηκαν, αγάπησαν και κατοίκησαν οι Αρχαίοι Έλληνες. Η “Αχαιών Ακτή” όπως ονομάστηκε, είναι τα βόρεια παράλια της Κύπρου όπου οι Αχαιοί Κηφέας και Πράξανδρος, ίδρυσαν την Κερύνεια και τη Λάπηθο αλλά και άλλους οικισμούς στη βόρεια πλευρά του νησιού. Οι κάτοικοι της “Αχαιών Ακτής” με τον ιδρώτα και το αίμα τους, τις πόλεις και την ιστορία τους, αντιμετώπιζαν τις κατά καιρούς δυσκολίες. Η Κερύνεια βοήθησε τον Διγενή στα Αλώνια να νικήσει τον Χάροντα και συνόδευσε την Ρήγαινα στα κάστρα της, απολαμβάνοντας τα επιτεύγματα και τα προϊόντα του μόχθου, ανάμεσα στις μυρωδιές των λεμονόδεντρων και των χαρουπιών. Καράβια πηγαινοέρχονταν στη θάλασσα της Κερύνειας, κουβαλώντας πραμάτειες κάθε είδους. Οι Κερυνειώτες όπως και όλοι οι άλλοι Κύπριοι, με την πίστη στο Θεό και τη δύναμη της θέλησης τους, ξανακέρδιζαν την ελευθερία τους, έστω και μετά από αιώνες σκλαβιάς.
Δούλευαν 54 αρχαιολόγοι να επανασυναρμολογήσουν το Κάστρο της Κερύνειας
Ένα εμπορικό καράβι ισπανικής κατασκευής, το 389 π.Χ. επισκεπτόταν τακτικά το λιμάνι της Κερύνειας από τα νησιά του Αιγαίου μέχρι τα παράλια της Συρίας και της Παλαιστίνης. Γύρω στο 288 π.Χ. το καράβι, μεταφέροντας 29 μυλόπετρες και 380 αμφορείς με φορτίο 10.000 αμύγδαλα. Κατά κακή του τύχη όμως, η θάλασσα τελικά το νίκησε και το βούλιαξε, τρία μόλις μίλια έξω από το λιμάνι.
Η κερυνειώτικη θάλασσα το κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά της για περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια, μέχρι το 1965 που ο αρχαιολόγος Ανδρέας Καριόλου το ανακάλυψε απέναντι από την ακτή της Χρυσοκάβας.
Τρία χρόνια δούλευαν 54 αρχαιολόγοι και άλλοι επιστήμονες για να το ανελκύσουν, να το επανασυναρμολογήσουν και να το τοποθετήσουν τελικά στο Κάστρο της Κερύνειας, ζωντανεύοντας την ιστορία και ενώνοντας το σχοινί της ιστορίας των χρόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Κύπρου του τότε, με την Κερύνεια του σήμερα.
Δεσμοί αγάπης και αδελφοσύνης
“Έχουμε έναν σύνδεσμο αδελφοσύνης. Με τους κατοίκους της Κερύνειας δεν μας συνδέουν μόνο οι δεσμοί αίματος, ούτε και οι αιώνες της κοινής πορείας μας. Μας συνδέει πάνω από όλα τα μεγαλύτερο ιδανικό που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος: Η αξιοπρέπεια της αγάπης. Τα αδέλφια μας στην κατεχόμενη Κύπρο και το χωριό μας, είναι και θα παραμείνουν δύο “ψυχές” άρρηκτα συνδεδεμένες. Αυτές τις μέρες τα… φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει στην τραγωδία που συμβαίνει στην Ουκρανία. Όμως δεν έχει γίνει καμία αναφορά από το επίσημο κράτος, από την κυβέρνηση, από το σύνολο του πολιτικού μηχανισμού για τα αδέλφια μας στην κατεχόμενη γη του νησιού. Έχουμε σύνδεσμο αγάπης, φιλίας και αδελφοσύνης, εμείς οι δύο Κερύνειες” ανέφερε ο πρόεδρος της Κερύνειας Μιλτιάδης Σκούρας.
«Η πατρίδα της ψυχής μας είναι η Κερύνεια»
“Κατανοώ τον δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας και πραγματικά, ο πόλεμος αυτός είναι το πιο άγριο συναίσθημα, είναι σαφώς το πιο “σκληρό πρόσωπο” της σύγχρονης ιστορίας. Όμως, πολλοί άνθρωποι ξεχνούν την κατεχόμενη Κύπρο. Έχουν λησμονήσει την πρόσφατη, γεμάτη αίμα βαμμένη γη της ηρωικής βόρειας πλευράς του νησιού.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε για συμπαράσταση του ουκρανικού λαού και δηλώνει την αμέριστη συμπαράσταση της Ελλάδας για τον πόλεμο που ξέσπασε, για την “δίνη” που επικρατεί εκεί. Δεν έκανε όμως ουδεμία αναφορά για την “πατρίδα” της ψυχής μας, την Κερύνεια.
Δεν ενδιαφέρεται η πολιτική ηγεσία της χώρας για εκείνους τους ξεχασμένους ακόμα ήρωες; Δεν αγγίζει κανέναν πλέον, η αναζήτηση των αδελφών μας εκεί προς την ειρήνη και την σταθερότητα; Παιδιά του Θεού δεν ζουν και στην Κερύνεια;” τόνισε στo protionline.gr ο πρόεδρος της Κερύνειας, γεμάτος συγκίνηση για τα “αδέλφια” του.
