Του Ηλία Ασπρούκου-Περιβαλλοντολόγου
Για όποιον ζει τις εκλογές αυτές από κοντά μόνο απελπισία μπορεί να νιώσει για όλους εκείνους που θέλουν την καθημερινή ζωή μας να κυβερνήσουν. Ποιους να πιάσω και ποιους να αφήσω; Αρχικά θα μιλήσω για τους γυρολόγους, αυτή η κατηγορία υποψήφιων κάθε τετραετία αλλάζει συνδυασμό, κάθε φορά που βγαίνει ένας νέος δήμαρχος καβατζώνει και μία θεσούλα , λίγο πριν τελειώσει η θητεία της δημοτικής αρχής, σηκώνει μπαϊράκι ανοίγει τον καυγά παίρνει τα μπογαλάκια της και πάει σε άλλη παραλία (δημοτικό συνδυασμό) όπου έχει σίγουρη την εκλογή.
Κάπως έτσι έχουμε δει την εκάστοτε δημοτική παράταξη να μετατρέπεται σε επιθεωρησιακό μπουλούκι κακοπαιγμένου θεατρικού έργου, που θυμίζει λίγο από Μολιέρο και κάτι από Ντάριο Φο. Θεέ μου τι ζώ; Θα αναλογιστεί ο εκάστοτε ψηφοφόρος που αμέριμνος θεωρεί πως ψηφίζει για το συμφέρον της Αιγιάλειας αμ δε ! Τον γελάσανε!…Ψηφίζει για την ματαιοδοξία των επίδοξων αρχόντων.
Σήμερα θα σας βάλω ένα κουίζ για δυνατούς λύτες, ή μάλλον θα σας πω μία ιστορία για έναν μπούφο που καμωνόταν την κουκουβάγια. Αυτό λοιπόν το συμπαθές πτηνό μέσα σε ένα βράδυ αποφάσισε να διαγράψει σχέσεις και φιλίες ζωής και να προσαρμοστεί σε ένα άρμα υποψηφίου που πριν λίγο καιρό ξεκατινιαζόταν μαζί του, αλλά βρε παιδί μου βλέπεις όταν το όραμα είναι κοινό τα πάντα διαγράφονται από την μνήμη. Πριν λίγες μέρες στην ερώτηση ενός καλού φίλου γιατί αυτή η ενέργεια; Η απάντηση ήρθε αβίαστα από τον μπούφο που καμωνόταν την κουκουβάγια. Ο συνδυασμός που είμαι θα είναι τρίτος, οπότε εγώ θα έρθω σε εσάς αφού θα έχω την πρωτιά σε σταυρούς για να πιάσω στασίδι.
Θα ήθελα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά αφήνω εδώ αυτή την ωμή – κυνική απάντηση και περιμένω τις εξελίξεις σε λίγους μήνες να την επιβεβαιώσουν.
Αλήθεια έχετε ποτέ αναρωτηθεί αυτό που λέει ο στίχος του τραγουδιού…
Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά!
Τελικά κάτι δεν κάνουμε καλά, εμείς οι ψηφοφόροι
