Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΙΕΡΑ
Πριν από λίγα χρόνια ο Παναιγιάλειος άρχισε να ρίχνει ιδιαίτερο βάρος στις υποδομές και μετά από αρκετές δεκαετίες, φάνηκε ότι κάτι καλό γίνεται στο “φυτώριο” της ομάδας. Δυστυχώς δεν κράτησε για πολύ, αλλά μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα των 3-4 χρόνων, από την Κ19, την επίβλεψη της οποίας είχε ο Αλέξης Σπυρόπουλος, ξεπήδησαν κάποιοι νεαροί που σε σύντομο χρονικό διάστημα υπέγραψαν επαγγελματικά συμβόλαια και αγωνίστηκαν στην πρώτη ομάδα.
Μάλιστα, τέσσερις εξ αυτών παίζουν σήμερα σε ομάδες εκτός Ελλάδας και ο ένας, ο επιθετικός Αρμάντο Γκούφα, πρόσφατα χρίστηκε διεθνής με την Εθνική ομάδα της Νικαράγουας! Οι υπόλοιποι τρεις είναι ο τερματοφύλακας Βασίλης Αθανασίου και οι αμυντικοί Λέλι Ντέμο και Απόστολος Στίκας. Τον τελευταίο φιλοξενούμε σήμερα στα αφιερώματα, καθώς ήταν ο πρώτος που προωθήθηκε στην επαγγελματική ομάδα του ΠΓΣ ανοίγοντας τον “δρόμο” και για τους υπόλοιπους.
Στο “Κλ. Βικελίδης” κόντρα στον Άρη πέτυχε το πρώτο του γκολ στην επαγγελματική του καριέρα
Ο 23χρονος σήμερα Απόστολος Στίκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα, στην περιοχή της Οβρυάς και έχει δύο μικρότερες αδελφές. Η ομάδα που έπαιξε για πρώτη φορά ποδόσφαιρο ήταν ο Αχαϊκός (σε πολύ μικρή ηλικία) και έμεινε εκεί για 11 χρόνια μέχρι που υπέγραψε στην ομάδα Νέων του Παναιγιαλείου, σε ηλικία 16 χρονών. Ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή και μέσα σε ένα χρόνο προωθήθηκε στην αντρική ομάδα χωρίς όμως να γίνει αμέσως επαγγελματίας. Για ένα χρόνο έπαιρνε μέρος κανονικά στις προπονήσεις, έπαιζε αγώνες με τη Νέων και την επόμενη σεζόν υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στον Παναιγιάλειο, με τον οποίο αγωνίστηκε για 2,5 χρόνια.
Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις κίνησαν το ενδιαφέρον συλλόγων του εξωτερικού και τον Ιανουάριο του 2018 υπέγραψε στην Ιταλική Φόντι (Γ΄ Εθνική), όπου κάθισε για 6 μήνες και το καλοκαίρι, όταν υποβιβάστηκε, μετακόμισε στην ιστορική Τσεζένα (Δ΄ Εθνική) με την οποία πανηγύρισε την άνοδο στη Γ΄ Εθνική. Μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια μπορεί να βρίσκεται στις μικρές εθνικές κατηγορίες αλλά μετράει αρκετές συμμετοχές στην Σέριε Α. Πρώτη συμμετοχή της ήταν το 1973. Από τότε συμμετείχε 11 φορές στην ανώτατη κατηγορίας Ιταλίας, με καλύτερη θέση την 6η την περίοδο 1975-76.
Τώρα είναι ελεύθερος να διαπραγματευτεί με τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, που ο ίδιος επιθυμεί να είναι εντός συνόρων. Αγωνίζεται κυρίως στο κέντρο της άμυνας αλλά και στη μεσαία γραμμή, θέση που έπαιζε όταν ήταν στην ομάδα Νέων του Παναιγιαλείου.
Με τον Μάριο Βαλαβάνη σε παρουσίαση της ομάδας
Απόστολε πως ήταν η ζωή στην Ιταλία; Προσαρμόστηκες γρήγορα;
Η ζωή στην Ιταλία δεν διαφέρει πολύ με τη ζωή στην Ελλάδα. Θα έλεγα ότι κυλάει στους ίδιους ρυθμούς και έχουμε πολλά κοινά σημεία με τους Ιταλούς, σαν λαοί και όχι στο ποδόσφαιρο που όλοι γνωρίζουν οτι είναι σε υψηλότερο επίπεδο στη γειτονική χώρα. Εμένα προσωπικά με βοήθησαν όταν πρωτοήρθα γιατί ήμουν αρκετά πίσω από τους άλλους, κυρίως σε θέματα τακτικής και ήθελα περισσότερο χρόνο. Κάθε μέρα και ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, μου έδιναν συμβουλές πάνω σε αυτό το κομμάτι και πιστεύω στο διάστημα που αγωνίστηκα εκεί βελτιώθηκα ως ποδοσφαιριστής. Η Γ΄ ακόμη και η Δ΄ Εθνική της Ιταλίας δεν έχουν καμία σχέση με τις αντίστοιχες κατηγορίες στην Ελλάδα. Και αγωνιστικά, γηπεδικά αλλά και σε όλα τα επίπεδα.
Και μέσα σε έξι μήνες ακολούθησε μια πιο γνωστή και ιστορική ομάδα, η Τσεζένα.
Στην Φόντι δεν πήρα πολλά παιχνίδια στα πόδια μου, γιατί ήμουν σε περίοδο προσαρμογής και ήθελα τον χρόνο μου. Η ομάδα έπεσε, έμεινα ελεύθερος και η Τσεζένα ήταν μέσα στις επιλογές που είχα. Αποφάσισα να πάω χωρίς δεύτερη κουβέντα γιατί ήταν μια ιστορική ομάδα με χρόνια παρουσίας στην Serie A και στην Serie B. Σε κάθε αγώνα οι φίλαθλοι γεμίζουν το γήπεδο και δημιουργούν εκρηκτική ατμόσφαιρα και αμέσως κατάλαβα ότι έκανα πολύ καλή επιλογή. Αποφάσισα όμως μόλις έληξε το συμβόλαιό μου να αποχωρήσω, γιατί κακά τα ψέματα μου λείπει η Ελλάδα και θέλω να συνεχίσω εδώ την καριέρα μου.
Ποιοι προπονητές σε βοήθησαν περισσότερο μέχρι σήμερα;
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη είμαι στο ξεκίνημα ουσιαστικά της καριέρας μου και δεν έχω δουλέψει με πολλούς προπονητές. Από όλους έχω πάρει πράγματα, αν όμως θα πρέπει να ξεχωρίσω έναν ή δύο, θα πώ για τον Δημήτρη Σπανό και τον Παναγιώτη Γκουτζίδη. Και σε θέματα προπόνησης αλλά και νοοτροπίας, στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους ποδοσφαιριστές. Δεν είναι τυχαίο που οι παίκτες ήταν πολύ δεμένοι μεταξύ τους και η ομάδα είχε επιτυχίες ενώ παράλληλα έπαιξε και καλό ποδόσφαιρο.
Ποια είναι η θέση που σου αρέσει περισσότερο να αγωνίζεσαι;
Ξεκίνησα σαν μέσος, εκεί αγωνίστηκα στην ομάδα Νέων αλλά και για κάποια παιχνίδια στην αρχή, στην πρώτη ομάδα του Παναιγιαλείου. Μέχρι που τοποθετήθηκα στο κέντρο της άμυνας και καθιερώθηκα από τότε σε αυτή τη θέση. Μου αρέσει να παίζω κεντρικός αμυντικός, αυτή ειναι η θέση μου τα τελευταία 4 χρόνια, αν και στην Τσεζένα πέρυσι υπήρξαν ματς που αγωνιστικά και πλάγιος μπακ. Και δεξιά και αριστερά. Από τη μία, είναι πλεονέκτημα να μπορείς να αγωνίζεσαι σε αρκετές θέσεις γιατί έτσι δίνεις περισσότερες λύσεις στον προπονητή και την ομάδα. Από την άλλη όμως, πιστεύω ότι ο ποδοσφαιριστής εξελίσσεται περισσότερο όταν καθιερώνεται σε μία θέση.
Με την Κ19 του Παναιγιαλείου
Ο Παναιγιάλειος γνωρίζει τελευταία πολύ δύσκολες στιγμές. Ποια είναι η άποψή σου;
Ο Παναιγιάλειος είναι πάντα στην καρδιά μου και του χρωστάω πολλά. Καθημερινά, όσο ήμουν στην Ιταλία, φρόντιζα να ενημερώνομαι για ότι συμβαίνει στην ομάδα, αγωνιστικά και διοικητικά. Όταν ήμουν ακόμα στην Πάτρα, στις ακαδημίες του Αχαϊκού και ήρθε η στιγμή να κάνω το επόμενο βήμα, ο Παναιγιάλειος με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ σε έναν τόσο ιστορικό σύλλογο. Με στεναχωρεί αφάνταστα ο υποβιβασμός στο τοπικό και ήταν κάτι που ποτέ δεν περίμενα ότι μπορεί να συμβεί. Ξέρω ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη γιατί προς το παρόν δεν βρίσκεται λύση, όμως εγώ πιστεύω ότι ο Παναιγιάλειος θα βρει και πάλι κάποια στιγμή τον δρόμο του, έστω και δύσκολα.
Με τον Λέλι Ντέμο
