-ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, Δικηγόρου – πρ. Αντιπροέδρου Ιστορικής Εταιρείας Αιγιαλείας-
Έβλεπα τη σημαία του γείτονα, την τεράστια, που την έχει μόνιμα στην ταράτσα το πρωϊνό του Αγ. Δημητρίου ν’ ανεμίζει …μεγαλοπρεπής και περήφανη στον μαΐστρο! Όλοι εμείς –σκέφθηκα- που θ’ αρχίσουμε από σήμερα να την βγάζουμε-βάζουμε στα μπαλκόνια μας (σ’ όλη την χώρα), αφού τριήμερος είναι ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου, ερχόμαστε …μετά τους πολλούς που τα τελευταία χρόνια βλέπω να την έχουν αφήσει μόνιμα (τη σημαία) στα μπαλκόνια! Δεν ξέρω αν σ’ αυτό έχει παίξει κάποιο ρόλο και ο Ερντογάν…
Πάντως η γαλανόλευκη πανέμορφη σημαία μας φέτος ειδικά θα πρέπει να «πλημμυρίσει» τα μπαλκόνια και τις …ψυχές μας βεβαίως. Για να πάρει, εκτός των άλλων, και ο Σουλτάνος ένα μήνυμα ακόμα. Μα θα μου πείτε, ο Ερντογάν δεν καταλαβαίνει από άλλα, αυτές θα τον …φοβίσουν. Ε ναι, κι αυτές, γιατί μας …βλέπει λιγάκι χαλαρούς!
– «Μα, επίσης –μου είπε ένας άλλος γείτονας που έτυχε να το …συζητήσουμε- εγώ δεν έχω σημαία…».
– Ε, αντί να πεις ένα ουίσκι σήμερα που ο κορωνοιός ούτως άλλως σε έχει ψιλοκλείσει μέσα, με 5 ευρώ αγοράζεις μια ωραιότατη και αρκετά ευμεγέθη σημαία.
Η σημαία δίνει διαχρονικά μηνύματα και μας θυμίζει όλες τις επετείους, και 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου και 26η Οκτωβρίου, αφού σήμερα εορτάζουμε την επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης μας. Στις 28 Οκτωβρίου δεν εορτάζουμε την έναρξη του πολέμου για μας, όπως λένε (γράφουν) μερικοί εσχάτως. Δεν επιτεθήκαμε εμείς για να γιορτάζουμε κάτι τέτοιο. Γιορτάζουμε, τιμάμε και θυμόμαστε το «ΟΧΙ», την απόφαση ν’ αμυνθούμε δηλαδή και πολύ ορθά το εορτάζουμε. Αυτό το περήφανο «ΟΧΙ», και ας μην …ακουσθεί φέτος το (άλλο) ψευτοδίλημμα. Ποιος είπε το «ΟΧΙ»!
Και ο Μεταξάς το είπε μέσα στην νύχτα –ο λαός άλλωστε εκείνη την ώρα κοιμόταν, και τον Μεταξά τον ξύπνησαν βεβαίως- και ο λαός όταν το έμαθε αργότερα το πρωί!
Αυτό το παλλαϊκό –ηγεσίας και λαού- «όχι» στους Ιταλούς, ας μην το ξεχνάμε, ήταν η αφετηρία της νίκης όλων των άλλων λαών εναντία στον «Αξονα». Ένας επιπλέον λόγος να το γιορτάζουμε!
Και η μαθητριούλα, γι’ αυτό σήμερα το πρωί με μία βροντερή και γλυκιά μαζί φωνούλα έκανε πρόβα, μαζί με τους συμμαθητές της, για την γιορτή τους, από το απέναντι στο σπίτι μου Δημοτικό, σ’ ένα τραγούδι για την επέτειο: Βγήκα στο μπαλκόνι, όλα τα παιδάκια, ακίνητα και με …δέος, κάτω από την σημαία, άκουγαν την συμμαθήτριά τους!
Τι ωραία σκηνή και τι όμορφο άκουσμα, είπα μέσα μου. Αυτά τα παιδιά (που ίσως μερικοί προέρχονται και από άλλες χώρες) δεν πρέπει να ξέρουν –όλα τα παιδιά- και να γιορτάζουν αυτό το μεγαλειώδες, ιστορικό «ΟΧΙ»;
Και τα Ελληνόπουλα, οι Έλληνες αν δεν …λέγαμε «ΟΧΙ», μπορεί, ίσως, δεν ξέρω «ακριβώς», να τρώγαμε αυθεντικές ιταλικές μακαρονάδες. Και στον άξονα της σημαίας, μπορεί να μην κυμάτιζε η … Ελληνική!!!
Γι’ αυτό ας βγάλουμε, ας …υψώσουμε όλοι την ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ. Ας πλημμυρίσουν τα μπαλκόνια από (ένδοξες)_ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΕΣ! Ειδικά φέτος που το μήνυμα προς τα …έξω δεν θα το δώσουν οι παρελάσεις…
