ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ- ΚΑΜΕΡΕΣ
Με ανοικτή επιστολή προς τους γονείς των μαθητών της Αιγιάλειας, η ΕΛΜΕ Β΄ Αχαΐας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το δημόσιο σχολείο. Αναλύει τις επιπτώσεις των όσων περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο και καλεί τους γονείς σε συστράτευση για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών Παιδείας και Υγείας.
Η Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης της περιοχής μεταφέρει στον γονιό την αγωνία της για τις «αντιδραστικές αλλαγές που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση και για τις αρνητικές συνέπειες που θα επιφέρουν στο δημόσιο σχολείο», όπως χαρακτηριστικά τονίζει, λέγοντας πως ΄΄η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας εν μέσω καραντίνας προωθεί αυτές τις αλλαγές με το λεγόμενο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, ένα από τα πολλά πολυνομοσχέδια που προώθησε και ψήφισε η κυβέρνηση όλο αυτόν τον καιρό του υποχρεωτικού εγκλεισμού μας΄΄.
Σύμφωνα με την ΕΛΜΕ, στις διατάξεις αυτού του πολυνομοσχεδίου ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνονται τα εξής:
Αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων
«Αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων και του μέσου όρου προαγωγής από 9,5 σε 10 ανά τάξη(Λύκειο) και σε 13 (Γυμνάσιο) εφόσον δεν κόβεται σε πάνω από 4 μαθήματα. Στο υπαρκτό πρόβλημα του λειτουργικού αναλφαβητισμού η κυβέρνηση νομοθετεί ως «αντίδοτο» τις εξετάσεις που θα αφήσουν πίσω στην κούρσα τους πιο αδύναμους μαθητές και τους πιο φτωχούς που δεν μπορούν να πληρώσουν φροντιστήρια και έξτρα μαθήματα. Αν το Υπουργείο ενδιαφερόταν για βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου των μαθητών, δεν θα αύξαινε τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη στο Δημοτικό από 22 σε 26, θα προσλάμβανε μόνιμους καθηγητές για να καλύψει τα 30.000 μόνιμα κενά, αντί να μετακινεί τους ήδη υπάρχοντες σε 3 και 4 σχολεία και θα προσλάμβανε τους αναπληρωτές το Σεπτέμβρη κι όχι Νοέμβριο ή και τον Δεκέμβριο. Θα στήριζε ουσιαστικά και από την αρχή της χρονιάς την ενισχυτική διδασκαλία-πάγιο αίτημα των εκπαιδευτικών- για όσους μαθητές το έχουν ανάγκη, θα βελτίωνε την υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, θα αναμόρφωνε βιβλία και αναλυτικά προγράμματα. Τώρα απλώς αντιμετωπίζει «μαθητές του τελευταίου θρανίου», αυτούς που χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη ως βαρίδι που πρέπει να φύγει από τη μέση με διαδικασίες που ρίχνουν την ευθύνη στους ίδιους χρεώνοντάς τους την αποτυχία.
Μίνι πανελλαδικές για κάθε τάξη του Λυκείου
Η τράπεζα θεμάτων, μια διαδικασία μίνι Πανελλαδικών για κάθε τάξη του Λυκείου. Οι μαθητές θα εξετάζονται στις προαγωγικές εξετάσεις σε θέματα τυχαία επιλεγμένα από μια δεξαμενή θεμάτων, διαφορετικά σε κάθε σχολείο και τα γραπτά θα διορθώνονται από τυχαία επιλεγμένους διορθωτές από άλλα σχολεία της Περιφέρειας. Στόχος του Υπουργείου η αντικειμενικότητα, όπως ισχυρίζεται. Έτσι, όμως, παραγκωνίζονται οι ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε τάξης και ο δάσκαλος χάνει κάθε παιδαγωγική ελευθερία να ασχοληθεί επισταμένα με τις δυσκολίες που έχουν οι μαθητές του κάθε φορά, καταλήγοντας απλά να εκπαιδεύει τους μαθητές του στην επίλυση τυποποιημένων ασκήσεων με φόντο τις εξετάσεις. Αποτέλεσμα: να δυσκολεύει κάθε χρονιά το πέρασμα στην επόμενη τάξη και όλο και λιγότεροι να παραμένουν στο σχολείο, να πολλαπλασιάζονται τα φροντιστήρια για όσους μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Χαρακτηριστικά το 2014, οπότε πρωτοεφαρμόστηκε, είχαμε εξαπλασιασμό των μετεξεταστέων και 15% αύξηση των φροντιστηρίων.
Εκτός ΕΠΑΛ το 1/3
Το ηλικιακό όριο των 17 ετών για την εγγραφή στα ΕΠΑΛ, που πετάει έξω από το σχολείο το 1/3 του σημερινού μαθητικού πληθυσμού των ΕΠΑΛ. Ενήλικες που αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία ή απόφοιτοι ΓΕΛ που επιθυμούν να αποκτήσουν και μια τεχνική ειδικότητα δεν γίνονται δεκτοί. Το ΕΠΑΛ, ένα σχολείο που αποτελεί επιλογή των πιο αδύναμων οικονομικά στρωμάτων κυριολεκτικά, στραγγαλίζεται, καθώς δεν θα μπορεί να προσφέρει λόγω μικρού αριθμού μαθητών αρκετές επιλογές σε ειδικότητες. Δεν ξεχνάμε: το 2013 κυβέρνηση επίσης την Νέας Δημοκρατίας κατάργησε 3 τομείς και 15 ειδικότητες αφήνοντας τους/τις μαθητές/τριες της Β’ τάξης ξεκρέμαστους και ανοίγοντας πεδίο επιχειρηματικότητας σε κάθε είδους ιδιωτικές σχολές.
Αποβολές και αναγραφή της διαγωγής!
Αυστηροποίηση των ποινών (5ήμερες αποβολές), επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής στο απολυτήριο χωρίς καν να αποδεικνύεται από έρευνες ότι αυστηρότερες ποινές οδηγούν σε ορθότερες συμπεριφορές εντός σχολείου. Εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων και με βάση τις επιδόσεις των μαθητών με στόχο την κατηγοριοποίηση των σχολείων και την χρηματοδότηση βάσει της κατάταξής τους».
Εκπαίδευση μέσω διαδικτύου και καμερών
Αναφορικά με την εκπαίδευση εν μέσω κορωνοϊού, επισημαίνει: ΄΄Αυτά και άλλα προβλέπει το Πολυνομοσχέδιο που κατατίθεται στη Βουλή, τα οποία, ως γνωστόν περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα του κυβερνώντος κόμματος. Αυτό που δεν είχε προβλεφθεί στο πρόγραμμα αυτό ήταν ο κορωνοϊός και οι επιπτώσεις του στη σχολική ζωή και πραγματικότητα. Μέσα στην υγειονομική κρίση και τον εγκλεισμό μας, η υπουργός Παιδείας κατά δήλωσή της, είδε μια ευκαιρία: να προχωρήσει το σχολείο ένα βήμα μπροστά, στην εποχή της τηλεκπαίδευσης. Το Υπουργείο καμάρωνε για το πλήθος ηλεκτρονικών τάξεων, εκπαιδευτικών και μαθητών που συμμετείχαν σε κάθε είδους πλατφόρμα σε ένα κρεσέντο επικοινωνιακής πολιτικής και αυτοδιαφήμισης περί αποτελεσματικότητας. Δε θα αναφερθούμε στα διάφορα τεχνικά προβλήματα, παρόλο που κι αυτά συνέβαλαν στην εξαίρεση μαθητών από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Το δικαίωμα κάθε παιδιού να έχει ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση ουσιαστικά κατέπεσε, παρά τις διαβεβαιώσεις της Υπουργού από τηλεοράσεως ότι θα εξασφαλιστεί τάμπλετ για όσα παιδιά δεν έχουν. Επισημαίνουμε, όμως, ότι στην πραγματικότητα διερράγη κάθε έννοια εκπαιδευτικού πλαισίου. Κανείς με βασική παιδαγωγική κατάρτιση δε μπορεί να υποστηρίξει με επιχειρήματα πως η τηλεκπαίδευση μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης. Για να δομηθεί μια στοιχειώδης εκπαιδευτική σχέση, απαιτείται η συνάντηση της προσωπικότητας του μαθητή και του εκπαιδευτικού, στην οποία η βλεμματική επαφή είναι απαραίτητη. Καμιά σχέση εμπιστοσύνης δε διαμεσολαβείται από μηχανήματα, πολύ περισσότερο από κάμερες. Απαιτείται, λοιπόν, η φυσική παρουσία τόσο του μαθητή στην τάξη όσο και του εκπαιδευτικού. Και από αυτήν ακριβώς την υποχρέωσή του (να εξασφαλίζει εκπαιδευτικό σε κάθε τάξη). προσπαθεί το υπουργείο να ξεφύγει. Και επιδιώκει να την αντικαταστήσει όσο μπορεί με την κάμερα΄΄.
Η προοπτική της ζωντανής αναμετάδοσης του μαθήματος βρίσκει τους καθηγητές της περιοχής κάθετα αντίθετους. Όπως τονίζουν, ΄΄κάμερες στην κάθε τάξη προκειμένου ο κάθε μαθητής, που δεν μπορεί να έρθει στο σχολείο, προκειμένου να προστατέψει τους οικείους του, να έχει πρόσβαση στο μάθημα και μάλιστα live streaming πρότεινε η κα Υπουργός -και υπερψηφίστηκε- με μια τροπολογία ενταγμένη σ’ ένα άλλο άσχετο με την εκπαίδευση νομοσχέδιο. Δε θα αποδεχθούμε να γίνουν τα σχολεία τα σπίτια του Μεγάλου Αδελφού και η εκπαιδευτική διαδικασία reality show. Το σχολικό μάθημα δεν είναι ακαδημαϊκή ή δημόσια διάλεξη, δεν είναι ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο. Δεν παράγεται από μια επιστημονική αυθεντία, αλλά από όλη την τάξη. Ο/η εκπαιδευτικός απευθύνεται σε όλα τα παιδιά μαζί, αλλά και στο καθένα χωριστά, προτρέποντάς τα να συμμετάσχουν, να μιλήσουν, να τολμήσουν να κάνουν λάθη, να μάθουν. Και αυτό δεν γίνεται με κάμερες και μικρόφωνα και κρυμμένους ωτακουστές.
Ποιος δάσκαλος διαρκώς επιτηρούμενος, χειραγωγούμενος και φοβισμένος θα διαμορφώσει πολίτες με ελεύθερη κρίση, άποψη και θάρρος που θα διεκδικούν το δίκιο τους και θα παλεύουν γι’ αυτό; Πέραν τούτου τίθενται ζητήματα προστασίας των ίδιων των παιδιών. Δεν είναι δυνατόν μέχρι πριν δυο μήνες με οδηγία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων να απαγορεύονται τα κινητά με κάμερα και να τιμωρείται από το νόμο η χρήση τους (πόσα παιδιά δεν έχουν πάρει αποβολή για τέτοιο παράπτωμα;) και ξαφνικά να αναδεικνύονται σε «παιδαγωγικά εργαλεία»! Απαντάμε στο δήθεν «ενδιαφέρον» του Υπουργείου για τους μαθητές ότι είναι ευθύνη του Υπουργείου να τους παρέχει κατ’ οίκον εκπαίδευση, αντί να παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα των υπολοίπων συμμετεχόντων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Στους δε πάντα πρόθυμους κλακαδόρους που μας κατηγορούν ότι φοβόμαστε τον έλεγχο, απαντάμε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι διαρκώς υποκείμενοι στην κρίση των μαθητών τους και της κοινωνίας΄΄.
΄΄Αγαπητοί γονείς, Υγεία και παιδεία είναι δημόσια αγαθά. Σήμερα περισσότερο από ποτέ δέχονται επίθεση και είναι αναγκαίο να τα υπερασπιστούμε από κοινού΄΄, καταλήγει η ΕΛΜΕ Β΄ Αχαΐας.
