Ο ΑΙΓΙΩΤΗΣ ΒΟΗΘΟΣ ΤΟΥ ΜΙΛΤΟΥ ΓΚΟΦΑ ΑΝΑΛΥΕΙ ΣΤΟ PROTIONLINE.GR ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟ
Ο Αιγιώτης προπονητής Λεωνίδας Κατσαρέλιας, αποδέχτηκε με ευχαρίστηση την πρόταση – πρόκληση συνύπαρξης στον πάγκο του Παναιγιάλειου, σαν βοηθός του Μίλτου Γκόφα.
Σε ένα χρονικό σημείο που τα τοπικά πρωταθλήματα έχουν «παγώσει», ο προπονητής της Αβύθου βρίσκει μια σπουδαία ευκαιρία να συλλέξει προπονητικές εμπειρίες από την Γ΄ Εθνική, υπηρετώντας μάλιστα τον Παναιγιάλειο από τον πάγκο, με τον οποίο στο παρελθόν είχε συνεργαστεί σαν ποδοσφαιριστής την πενταετία 1996-2001.
Τις προσωπικές εντυπώσεις του και από την Γ΄ Εθνική, αναλύει στo protionline.gr ο Αιγιώτης προπονητής Λεωνίδας Κατσαρέλιας:
Πως αισθάνεσαι που ύστερα από την ποδοσφαιρική σου συνεργασία στον Παναιγιάλειο, επιστρέφεις και πάλι αυτή τη φορά από το πόστο της τεχνικής ηγεσίας;
Είναι ανατριχιαστικό να μπαίνεις στα ίδια αποδυτήρια στα οποία πρωτοενιωσες δέος, κ έκανες τα πρώτα σου όνειρα, 25 ολόκληρα χρόνια μετά. Και πιστέψτε με αν και τώρα είμαι 42 ετών, για λίγο ξεγελάστηκα πως είμαι …17!! Θέλω να ευχαριστήσω τον κοουτς που παρότι δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, με επέλεξε, με πρότεινε, και την διοίκηση που χωρίς δεύτερη σκέψη με δέχτηκε.
Ποτέ δεν εγκατέλειψες τον χώρο του ποδοσφαίρου, πλουτίζεις συνεχώς από εμπειρίες και ποδοσφαιρική …επιστήμη. Θεωρείς ότι το «οπλοστάσιό» σου είναι έτοιμο για τις απαιτήσεις του Παναιγιάλειου της Γ΄ Εθνικής;
Οι γνώσεις και οι εμπειρίες για το ποδόσφαιρο είναι σαν τους ωκεανούς, δεν τελειώνουν ποτέ κι εγώ ήμουν, είμαι και θα είμαι για πάντα ένας μαθητής του ποδοσφαίρου! σαφώς και πιστεύω ότι είμαι έτοιμος, διαφορετικά δεν θα το τολμούσα. Ξέρετε το γήπεδο είναι ανοιχτό βιβλίο και οι ποδοσφαιριστές συνέχεια “διαβάζουν”. Το πιο σημαντικό βήμα είναι να κερδίσεις με τις γνώσεις και την συμπεριφορά σου, την εμπιστοσύνη τους και την πίστη τους, στο ότι μπορείς να τους βοηθήσεις και να στηριχτούν πάνω σου! Μπορείς να κρυφτείς από τους δημοσιογράφους λέγοντας ψέματα, από την διοίκηση ρίχνοντας την ευθύνη για τα αποτελέσματα σε όλους τους άλλους, αλλά δεν μπορείς ποτέ να κρυφτείς από τους παίχτες σου που σε ζουν καθημερινά!
Το γεγονός ότι δεν συνεργάστηκες με την ομάδα του Παναιγιάλειου από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου, δεν περιέχει κάποια αρνητικά στοιχεία; Και ποια μπορεί να είναι αυτά κατά την άποψή σου;
Σαφώς και το χρονικό διάστημα είναι μικρό για να επηρεάσεις σημαντικά την ομάδα, όμως αν δουλεύεις σωστά και μεθοδικά κανένα λεπτό δεν είναι χαμένο στο ποδόσφαιρο. Άρα τώρα κοιτάμε μπροστά και μόνο πως θα μπορέσουμε υπό τις παρούσες συνθήκες να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν.
Ο χαμηλός μέσος όρος ηλικίας σου θυμίζει την εποχή που έπαιζες μπάλα στον Παναιγιάλειο; Τι σημαίνει για έναν προπονητή να έχει αρκετούς νεαρούς παίκτες στη διάθεσή του;
Καθολου. Την εποχή που έπαιζα εγώ ήταν ελάχιστοι οι νεαροί ποδοσφαιριστές κάτω των 20 ετών στο ροστερ. Εξαρτάται, όλα είναι σχετικά.. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελπιδοφόρο από το να δουλεύεις με νέα παιδιά, αρκεί φυσικά τα παιδιά αυτά να έχουν το ταλέντο, την διάθεση και την νοοτροπία να θυσιάσουν και να θυσιαστούν γι αυτό που κάνουν, και από την άλλη πλευρά να έχεις κι εσύ την ικανότητα και τον ανάλογο τρόπο δουλειάς να τους βοηθήσεις. Και φυσικά το κλαμπ γενικότερα να έχει την φιλοσοφία, την υπομονή και την αντοχή που χρειάζεται για να στηρίξει έναν τέτοιο ποδοσφαιρικό δρόμο.. Όπως σας είπα, όλα είναι σχετικά, σημασία έχει το ράστερ να συμβαδίζει με τον γενικότερο στόχο.
Συνεργάζεσαι με την ομάδα της Αβύθου, μια μεγαλύτερη κατηγορία μπορεί να αποτελέσει για σένα πρόκληση; Είσαι έτοιμος να αναλάβεις ανάλογες ευθύνες;
Στην Αβυθο έχουμε κάνει μια καταπληκτική δουλειά 5 χρόνια τώρα, ειδικά σε επίπεδο οργάνωσης και Ακαδημίας. Έχω ξαναπεί άλλωστε ότι τα παιδιά της διοίκησης στην Αβυθο είναι ότι καλύτερο έχω δει σε 30 χρόνια ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, σε ερασιτεχνικο επίπεδο!! Φυσικά και αποτελεί μια πρόκληση για μένα μια μεγαλύτερη κατηγορία, νιώθω έτοιμος και δεν έχω κρύψει ποτέ ότι είμαι ένας άνθρωπος με φιλοδοξίες και με μεγάλο μεράκι γι αυτό που κάνω.
Τι γεύση σου αφήνει η ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο; Πόσο σε έχει κερδίσει η δουλειά του προπονητή; Διαθέτεις την υπομονή και τον χρόνο να την εξασκείς για πολύ καιρό ακόμα;
Η ενασχόλησή μου με το πολύπαθο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι για μένα κάτι σαν το νερό για τον άνθρωπο. Είναι συστατικό απόλαυσης αλλά και επιβίωσης! Με χαρακτηρίζει, μου καθορίζει την ταυτότητα και κάνει την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα και δυνατά! Ελπίζω να έχω την πολυτέλεια την ευκαιρία και την ευλογία να γεράσω μέσα στο γήπεδο!
Τι είναι αυτό που μπορεί να «χαλάει» έναν προπονητή στη δουλειά του; Ποια είναι τα δικά σου ανάλογα βιώματα;
Πολλά πράγματα. Η έλλειψη σχεδίου ενός κλαμπ, η έλλειψη εγκαταστάσεων, η έλλειψη υπομονής. Αλλά νομίζω το κυριότερο είναι το να κρίνεται μόνο από τα αποτελέσματα και όχι από την καθημερινή δουλειά του. Ξέρετε το ποδόσφαιρο είναι δοκάρι και μέσα ή δοκάρι κι έξω, και πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούμε και να αφήσουμε τον απαιτούμενο χρόνο σε έναν προπονητή να δείξει έργο. Για ατελείωτα χρόνια αλλάζουμε 3-4-5 προπονητές μέσα στην χρονιά γιατί δεν έχουμε ούτε πλάνο και άρα ούτε άλλο κριτήριο για να κρίνουμε αν ένας προπονητής οδηγεί την ομάδα μας σε σωστό δρόμο, παρά μόνο το τελικό σκορ. Έχουμε φτάσει στις τελευταίες θέσεις βαθμολογικά στην Ευρώπη σαν χώρα κι αυτό γιατί επιμένουμε από την βάση ως την κορυφή να μην εξελισσόμαστε, να μην αλλάζουμε.
Ποιές ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από τον σημερινό Παναιγιάλειο;
Πάλι εξαρτάται με τι συγκρίνουμε. Όλοι αναπολούμε τις επαγγελματικές κατηγορίες με το γήπεδο γεμάτο και όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε τον εφιάλτη του τοπικού. Είμαστε πρώτοι, βελτιωνόμαστε και κοιτάμε μπροστά. Ο καθένας από τη θέση του, από τον φροντιστή, τον φίλαθλο, τον ποδοσφαιριστή, τον 1ο προπονητή και την διοίκηση πρέπει να συμπεριφερόμαστε στην ομάδα όπως της αρμόζει, γιατί είτε Α’ τοπικό είτε Α’ εθνική δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε ο ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟΣ!
