ΚΩΣΤΑΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥΡΑΣ: ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΣΩΘΗΚΕ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ- 14 ΩΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ “ΠΥΡΙΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ” ΜΕ ΚΑΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΟΔΙ, ΣΕ ΜΙΑ “ΚΙΝΗΣΗ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ”…
Ιδιαίτερη μαχητικότητα και αυτοθυσία έδειξε ένας κάτοικος του χωριού της Τράπεζας, εν μέσω της τρομερής πυρκαγιάς που κατέκαιγε μεγάλες εκτάσεις και καλλιέργειες την Δευτέρα 24 Ιουλίου στην περιοχή του Δ.Δ. Διακοπτού, προκειμένου να σώσει το αγαπημένο του μοναστήρι, έναν θρησκευτικό χώρο που στέκει αγέρωχος στην περιοχή, αιώνες τώρα. Η ιστορία του Κώστα Πλιατσικούρα, έχει κάνει ήδη τον “γύρο” του διαδικτύου και έχει γίνει αντικείμενο δεκάδων σχολίων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όχι μόνο για το αίσθημα αυτοθυσίας που έδειξε προκειμένου να “φτάσει” στο μοναστήρι της “Αρχαίας Βούρας” με όσα μέσα διέθετε, εντελώς μόνος του για να το σώσει, αλλά και γιατί ορισμένα ρεπορτάζ (ανεπιτυχώς) τον αποκάλεσαν “Μόναχο” του μοναστηριού και με σύζυγο (!) μάλιστα, δίχως να διασταυρώσουν πρωτίστως τις πληροφορίες τους…
Το απέκρυψε από τη γυναίκα του και διέσπασε τον “κλοιό” επιτήρησης για να φτάσει στο μοναστήρι
Όλα ξεκίνησαν το μεσημέρι της Δευτέρας 24 Ιουλίου, όταν οι απειλητικές φλόγες που είχαν απλωθεί σε ένα τεράστιο χιλιομετρικό μέτωπο, πλησίαζαν απειλητικά το χωριό της Τράπεζας και το συγκεκριμένο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας το οποίο στέκει αγέρωχο στην κοντινή, απέναντι πλαγιά του χωριού. Ο Κώστας Πλιατσικούρας, κατασκευαστής σκεπών στο επάγγελμα και κάτοικος του χωριού, λέγοντας… ψέματα στη γυναίκα του, ότι πηγαίνει εθελοντικά να συμμετάσχει στις διάφορες εστίες της φωτιάς που πλησίασαν το χωριό, έβαλε στο αυτοκίνητό του πυροσβεστήρες, εξαρτήματα, μηχανήματα και διάφορα είδη κατάσβεσης φωτιάς και “έσπασε” ως και τον… αστυνομικό κλοιό, προκειμένου να φτάσει στο μοναστήρι για να το σώσει, με όποια μέσα διέθετε και μπορούσε.
“Τρέφω μεγάλη αγάπη για αυτό το μοναστήρι και ειλικρινά δεν με ενδιέφερε αν θα χάσω και τη ζωή μου ακόμα, προκειμένου να μην καεί. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να το σώσω. Ήξερα ότι οι μανιασμένες φλόγες πλησίασαν πολύ απειλητικά και θεώρησα καθήκον μου να πάω άμεσα εκεί, να μπω και να παραμείνω μέσα στον ιερό χώρο μέχρι να αποτρέψω την πυρκαγιά να το πλησιάσει. Χρησιμοποίησα όποιον τρόπο μπορούσα…” αναφέρει στo Protionline.gr ο σχεδόν 55χρονος πατέρας δύο κοριτσιών, που με αυτοθυσία και… ένστικτο λειτούργησε κατά την διάρκεια της φωτιάς.
Ο κ. Πλιατσικούρας αφού… διέσπασε τα μπλόκα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας αλλά και της Αστυνομίας, κατάφερε με το ιδιωτικό του Ι.Χ. να φτάσει στο σημείο τη στιγμή ακριβώς που η Αστυνομία φυγάδευε τον Μόναχο του μοναστηριού της Αγίας Τριάδας, ο οποίος έχοντας αναπνευστικά προβλήματα, έδειχνε ανήμπορος να αυτοσυντηρηθεί και είχε ήδη έρθει σε πολύ δύσκολη κατάσταση.
“Όταν ήμουν 15 χρονών, δούλεψα πρώτη φορά σε αυτό το μοναστήρι κατασκευάζοντας τις σκεπές του μαζί με τον πατέρα μου. Δεν είναι μόνο συναισθηματικοί λόγοι που με “δένουν” με τον συγκεκριμένο χώρο αλλά και βαθύτατα θρησκευτικοί λόγοι. Έχω εργαστεί σχεδόν σε όλα τα μοναστήρια της περιοχής και για πάρα πολλά χρόνια, κοντά στον Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και προσφέροντας τις υπηρεσίες και τις γνώσεις μου, πάνω στην τεχνική της εργασίας μου…” τόνισε ο ντόπιος… “Δον Κιχώτης”, εξιστορώντας την ιδιαίτερη στιγμή που εξελίχθηκε εν μέσω της τραγικής κατάστασης που επικρατούσε στην ευρύτερη περιοχή.
15 ώρες άγρυπνος φρουρός
Ο κ. Πλιατσικούρας έμεινε από τις 6 το απόγευμα της Δευτέρας έως τις 8.30 το πρωί της επόμενης μέρας στο σημείο, εντελώς μόνος του, “ταμπουρωμένος” μέσα στον χώρο του μοναστηριού, με εγκαύματα στα χέρια από την “μάχη” του με τις φλόγες και με σπασμένο τον δεξί αστράγαλο (!) παλεύοντας ταυτόχρονα με τον χρόνο και τις συνθήκες, αλλά και την εσωτερική λατρεία του για τον ιερό χώρο και τις ανθρώπινες αντοχές.
Ο “επίμονος” κάτοικος της περιοχής, γεμάτος αυτοπεποίθηση και αυταπάρνηση για τον τελικό του στόχο, κατάφερε τελικά να κρατήσει μακριά τις μανιασμένες φλόγες από όλη την περίμετρο του μοναστηριού με την βοήθεια του Θεού όπως ανέφερε, διατηρώντας ανέπαφο και το μικρό ιστορικό εκκλησάκι που διαθέτει μέσα, ενώ δεν υπήρξε κανένας απολύτως κίνδυνος και για τις ιστορικές – βυζαντινές εικόνες που διαθέτει, οι οποίες (κάποιες από αυτές) μάλιστα χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα. “Δυστυχώς πρέπει να παραμείνω για ανάρρωση δύο μήνες και αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι ότι δεν μπορώ να επισκεφτώ τώρα το μοναστήρι. Δεν θέλω να θεωρηθώ ήρωας, ούτε επιδιώκω την συμπάθεια ή το χειροκρότημα κάποιου. Απλά έκανα αυτό που ήθελε η καρδιά μου, αυτό που πρόσταξε το μυαλό μου να πράξω. Ακολούθησα όπως και το 1998 το ένστικτο μου, ακολούθησα την αγάπη μου για τον συγκεκριμένο χώρο και την πίστη μου στον Θεό. Ήταν κάτι που αν χρειαζόταν θα το ξαναέκανα...” επισήμανε στo Protionline.gr ο κ. Πλιατσικούρας.
