-Του Ηλία Ασπρούκου Περιβαλλοντολόγου-
Δεν είχαν περάσει καλά -καλά οι εκλογές και οι συνεργασίες φάνηκαν. Απαντήσεις στις ερωτήσεις που όλοι κατά καιρούς θέσαμε, δόθηκαν μέσα από φωτογραφικό υλικό και συναντήσεις. Κάθομαι στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης απολαμβάνοντας έναν φρέσκο χυμό και αναπολώ το χαμένο Αίγιο, όπως ο Καβάφης την Αλεξάνδρεια. Τις ομορφιές, τα ταξίδια στον χρόνο, τα λόγια που πάντα μετρούσα και τα βήματα που έκανα όλα για την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Να ‘σου τώρα εδώ στην νύφη του Θερμαϊκού, με την αγαπημένη μου συνοδοιπόρο Δέσποινα, που πάντα με στήριζε σε κάθε δυσκολία και έβαζε το στήθος της μπροστά να υπερασπιστεί κάθε μου επιλογή με τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας αγκαλιά.
Εκείνο όμως το αγκάθι που πάντα θα πονά την ψυχή μου και δεν πρόκειται να σταματήσει να κάνει την καρδιά μου να χτυπά είναι το Αίγιο, η πόλη μου. Που για να γίνει μία σύγχρονη πόλη και να ανοίξει το μέτωπο προς την θάλασσα συνέβαλα σημαντικά μαζί με τον αείμνηστο Δήμαρχο Γ. Παναγόπουλο. Απέναντί μου ένα ολόκληρο σύστημα και εγώ εκεί όρθιος να φροντίζω τον τόπο να γίνει πιο όμορφος.
Αυτή την ομορφιά της θάλασσας μαζί με το βουνό, που μόνο το Αίγιο συνδυάζει καταφέραμε να αναδείξουμε. Πόση ομορφιά κρύβει Θεέ μου ο τόπος μου !!! Καθώς τα συλλογιζόμουν όλα αυτά, ακούω ειδοποίηση στο κινητό μου κοιτάω καλά… και πέφτω πάνω στην συνάντηση Κώστα Σπηλιόπουλου με τον εκ νέου Δήμαρχο Δημήτρη Καλογερόπουλο. Η αλήθεια είναι πως δεν μου φάνηκε και τόσο περίεργο, αν σκεφτεί κανείς την κοινή ΠΑΣΟΚογεννή αφετηρία που συνδέει τον πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και υφυπουργό με τον νυν Δήμαρχο. Αν και το 2019 ως υποψήφιος περιφερειάρχης έγινε η αιτία να εκλεγεί ο Νεκτάριος Φαρμάκης και η παράταξή του στον Περιφερειακό θώκο… Ποιος τα θυμάται τώρα αυτά πέρασαν στα ψιλά γράμματα; Σήμερα φέρνει τον Δημήτρη Καλογερόπουλο και πάλι Δήμαρχο στο Αίγιο. Για όσους γνωρίζουν ξέρουν καλά πως αυτό νομοτελειακά θα συνέβαινε. Ήξερε ο ένας τα τρωτά σημεία του άλλου, γνώριζαν τι θέλουν και κυρίως τι είναι εκείνο που δεν θέλουν μέσα στα πόδια τους. Οπότε όλα είχαν μία αιτία και η αφορμή δόθηκε.
Οι αυτοδιοικητικές αυτές εκλογές έγιναν η αιτία στην Αιγιάλεια τουλάχιστον, στο κάστρο της Νέας Δημοκρατίας παραδοσιακά, να ανδρωθεί και πάλι το ΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά γιατί η Νέα Δημοκρατία άφησε τα περιθώρια και χρόνο να δουλέψουν όλοι σαν μία γροθιά απέναντι στην τοπική Νέα Δημοκρατία, η οποία δεν έχανε ευκαιρία να φωτογραφηθεί χωρίς να ασκεί ουσιαστική αντιπολίτευση ακόμα και κατά την προεκλογική περίοδο. Ο φίλος Χρήστος Γούτος έκανε εντιμότατο αγώνα με την Βασιλική Ψυχράμη που επίσης δούλευε και δουλεύει ακατάπαυστα.
Όταν όλοι ψιθυρίζανε αντί να μιλήσουν δυνατά, εκείνη έβγαινε μπροστάρισσα και ασκούσε αντιπολιτευτικό λόγο επί της ουσίας. Αυτό άλλωστε είναι ένα στοιχείο που ενόχλησε τον ΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑ και την έβαλε απέναντί του. Τι να κάνουμε βρε λεβέντες δεν είναι όλοι οι άνθρωποι μουγκο-Θόδωροι ;
Οι συναντήσεις λοιπόν για το «καλό» της Αιγιάλειας συνεχίζονται ασταμάτητα… Το ζήτημα είναι τι θα δούμε μέσα από αυτές και τι θα ξημερώσει για τον τόπο;
Ως τότε, ατενίζω τον Θερμαϊκό και αναπολώ τις όμορφες στιγμές από τα πάτρια εδάφη της Αιγιάλειας!
