ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΛΟΓΓΟΥ ΜΕΛΠΩΜΕΝΗ ΡΟΓΚΑΛΑ
Μπορεί τα θλιβερά γεγονότα του Σαββάτου με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, να προβληματίζουν και να… θυμώνουν, τα μηνύματα της εξέγερσης του ’73 ωστόσο, συνεχίζουν να εμπνέουν και να καθοδηγούν. Παραμένουν δε περισσότερο επίκαιρα από ποτέ…
Η πρόεδρος του Μουσείου Ιστορίας και Λαογραφίας Λόγγου, Μελπομένη Ρογκάλα εμπνεύστηκε και έγραψε το παρακάτω ποίημα, αφιερωμένο στα «Παιδιά του Πολυτεχνείου».
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1973
Ήρθε το φθινόπωρο,
άρχισε το κρύο,
ήρθε η βροχή.
Έρημη η γειτονιά από παιδιά.
Νοέμβρης μήνας, κρύο, βροχές και χιόνια.
Γεγονότα στην Αθήνα
για μια στάλα ελευθερία.
Μα ο φίλος αδελφός,
των Ελλήνων αρχηγός,
είχε άλλα στο μυαλό.
Άρχισε το κρύο, ήρθε η βροχή.
Ήρθαν τα παιδιά με
σημαίες και βιολιά,
να μιλήσουν στο μεγάλο αρχηγό,
για μια αλλιώτικη παιδεία
Πιο πολλή ελευθερία.
17 του Νοέμβρη μέρα.
Βουή, αντάρα, ουρλιαχτό
απ’ το τανκ το δυνατό.
Κι έγιναν όλα στο λεπτό.
Έπεφταν τα παλικάρια
από βόλι αδελφικό.
Και γελούσε ο αρχηγός,
των Ελλήνων ο σκληρός.
Μα το αίμα το ζεστό
που κυλούσε μες το χώμα το υγρό,
θέριεψε και γίνηκε
της αυγής λουλούδι
της λευτεριάς τραγούδι.
