ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΓΙΝΕ ΤΟ «ΣΤΟΛΙΔΙ» ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Η αναμόρφωση του κτιρίου του πρώην Δημοτικού Σχολείου Βαλιμιτίκων ήταν είναι μία ευχάριστη έκπληξη για πολλούς, όχι όμως για όσους γνωρίζουν την κ. Ελευθερία Λειβαδίτου, την γυναίκα που έχει βάλει στόχο να ομορφύνει και να δώσει ζωή σε ξεχασμένες αλλά διόλου ασήμαντες «γωνιές» του γραφικού παραλιακού χωριού τής Αιγιάλειας. Όπου κατά καιρούς δεν έφτασε η κρατική ή δημοτική μέριμνα, υπάρχει η ιδιωτική πρωτοβουλία, από ανθρώπους που επιθυμούν να βλέπουν τον τόπο να προοδεύει και τον Πολιτισμό να ανθεί.
Μία εξ αυτών των ολίγων εθελοντών, δωρητών, καλλιεργημένων ανθρώπων, η εν λόγω κυρία που, μπορεί η σχέση της με τα Βαλιμίτικα να «μετρά» μόλις μία δεκαετία, εντούτοις έχει… βαλθεί να μεταμορφώσει το χωριό, επωμιζόμενη αποκλειστικά το κόστος αλλά και το όραμα να βελτιώσει την εικόνα του, προσθέτοντας ποιοτικές «πινελιές» καλαισθησίας σε έναν καμβά χρωμάτων, κράμα φυσικής ομορφιάς και ιστορίας.
Όλα ξεκίνησαν μία φεγγαρόλουστη νύχτα
Η κ. Λειβαδίτου, διέμενε στην Αθήνα και συνήθιζε να παραθερίζει στα ορεινά του Αιγίου και συγκεκριμένα στην Φτέρη, όταν ένα απρόσμενο γεγονός την απομάκρυνε από εκεί. Ένα χρόνο μετά, μία φεγγαρόλουστη νύχτα, όπως η ίδια αναφέρει στην «Π», βρέθηκε τυχαία, με μία φίλη της στην παραλία Βαλιμιτίκων, στο Τουριστικό. Αυτό ήταν αρκετό για να την πείσει να επιλέξει αυτό το μέρος. Η ησυχία και η φυσική ομορφιά την γαληνεύουν. Αμέσως διακρίνει τα σημεία εκείνα που εάν μεταμορφωθούν, θα αναβαθμίσουν όλο το χωριό. Εξασφαλίζοντας τις απαιτούμενες άδειες και με σεβασμό στο περιβάλλον, ξεκινά…
Και αρχίζει από τον κοινόχρηστο χώρο δίπλα στο Τουριστικό Περίπτερο, εκεί όπου σήμερα, χάρη στην δική της πρωτοβουλία και τις ενέργειές της, έχει δημιουργηθεί ένα από τα πιο όμορφα παραλιακά σημεία της Αιγιάλειας. Το παραλιακό πάρκο Βαλιμιτίκων, έχει γκαζόν, άνθη, παγκάκια και στη μέση του δεσπόζει ένα καραβάκι, το οποίο όταν φωτίζεται, μοιάζει σαν πίνακας ζωγραφικής! Από πλευράς δήμου, εξασφαλίζεται το νερό για να ποτίζονται τα φυτά και ο φωτισμός. Και δεν είναι μόνο το ότι η κ. Λειβαδίτου αναλαμβάνει να διαμορφώσει τον χώρο και να τον κάνει αγνώριστο. Είναι ότι φροντίζει εδώ και πέντε χρόνια, με δικά της έξοδα, να τον συντηρεί και να τον βελτιώνει διαρκώς.
Βιβλιοθήκη και ανάδειξη τοπικής ιστορίας
Επόμενος… στόχος της, το Δημοτικό Σχολείο Βαλιμιτίκων, το κτίριο όπου κλείνει μέσα του τις αναμνήσεις δεκάδων «μαθητών», στα χρόνια που το χωριό μετρούσε μεγάλο αριθμό παιδιών και έσφυζε από ζωή. Μέσα σε πέντε μήνες, η κ. Λειβαδίτου, δεδομένης και της παραχώρησης μέρους του στον Πολιτιστικό Σύλλογο «Αίολος» Βαλιμιτίκων, θα αναμορφώσει το κτίριο. Θα το ανακαινίσει και θα διαμορφώσει την είσοδο, την μεγάλη κατά τα αριστερά στην είσοδο αίθουσα ως βιβλιοθήκη, καθώς και τον μικρό χώρο ως κυλικείο. Στα σχέδιά της επίσης, είναι και η διαμόρφωση της αίθουσας στα δεξιά, ως χώρος εκθεμάτων και αφήγησης τοπικής ιστορίας. Νέα έπιπλα ήρθαν να προστεθούν σε υπάρχοντα σχολικά υλικά, καινούρια βιβλία εμπλούτισαν τα παλιά σε ένα κτίριο – πνευματική γωνιά. Στους τοίχους, αναμνηστικά μιας άλλης εποχής όταν στο κτίριο ηχούσαν μόνο παιδικές φωνές. Όσο για τον εξωτερικό χώρο, έγινε πλακόστρωση και διαμόρφωση ενός ζηλευτού κήπου, εναρμονισμένου με την ισορροπία και καλαισθησία του κτιρίου.
Η ίδια η κ. Λειβαδίτου αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση όχι μόνο για τους κατοίκους των Βαλιμιτίκων που αναγνωρίζουν την προσφορά της στον τόπο τους, αλλά για όλους, διδάσκοντας κυριολεκτικά τα νέα παιδιά και τους άλλους γύρω της, για την δύναμη της προσφοράς και του εθελοντισμού…
Η Ελευθερία Λειβαδίτου για το Δημοτικό Σχολείο
Το υπάρχον κτίριο υπήρξε έως το 2013 εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο.
Μέρος αυτού παραχωρήθηκε από τις Δημοτικές Αρχές στον Πολιτιστικό Σύλλογο «ΑΙΟΛΟΣ» για τη δημιουργία δανειστικής Βιβλιοθήκης και το υπόλοιπο λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος Αρχείων και ως εκλογικό τμήμα.
Στη συνέχεια, με τη σύμφωνη γνώμη και του σημερινού Προέδρου διαμερίσματος Βαλιμιτίκων κου Αργύρη Παπαχριστόπουλου και με τη συνεργασία του Διοικ. Συμβουλίου του εξωραϊστικού Συλλόγου «ΑΙΟΛΟΣ» αξιοποιήθηκε περαιτέρω αυτή η πολιτιστική κληρονομιά με την πρωτοβουλία και διάθεση της Ελευθερίας Λειβαδίτου, κάτοικου του τόπου. Στο πλευρό μας στάθηκε αφιλοκερδώς η Αδαμαντία Μπουγά, μια καθ’ όλα ενεργός πολίτης, την οποία ευχαριστώ ολόψυχα. Ο χώρος εμπλουτίστηκε και εξοπλίστηκε αισθητικά με φώτα, με έπιπλα, με αξιοποίηση υπαρχόντων σχολικών υλικών, με απόκτηση νέων αξιόλογων βιβλίων. Διαμορφώθηκε ο χώρος υποδοχής και ένα μικρό κυλικείο, προκειμένου να υπάρξει δυνατότητα φιλοξενίας.
Η αυλή με τις τόσες παιδικές αναμνήσεις απέκτησε την ομορφιά της ξανά. Ο μικρός κήπος με την πλακόστρωτη είσοδο θα υποδέχεται όσους τον έζησαν και όσους θα τον επισκεφτούν. Ο υπέροχος περιβάλλων χώρος του Αμφιθεάτρου δέχθηκε τη συνολική περιποίηση και φροντίδα μετά από πολλά χρόνια αδιαφορίας, προκειμένου να προβληθεί ένα από τα ωραιότερα αποκτήματα των Βαλιμιτίκων.
Επί την ευκαιρία πρέπει να εκφραστεί το παράπονο, πως η Υπηρεσία Πρασίνου που ανήκει στα καθήκοντα του Δήμου Αιγιαλείας δε φροντίζει σταθερά και συστηματικά το ωραία διαμορφωμένο Πράσινο της Κοινότητας.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία ξεκινά, προσφέρεται, αλλά επιβάλλεται να υπάρχει συντήρηση και συνέχεια από το Δήμο. Θερμή παράκληση όλων των κατοίκων να αντιμετωπιστεί αυτή η έλλειψη καθήκοντος και οργάνωσης.
Επιστρέφοντας στο πρώην Σχολείο υπάρχει η δεύτερη αίθουσα η οποία είναι στα σχέδια του Συλλόγου να αξιοποιηθεί ως αφηγηματικός Ιστορικός χώρος με αναμνηστικά προηγούμενων εποχών. Είθε να γίνει και αυτό ένα στολίδι!
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά και ξεκινώ από την εποχή Δημαρχίας κου Στάθη Θεοδωρακόπουλου και Προέδρου Βαλιμιτίκων και Μεϊντανά.
Συνεχίζω επί προεδρίας κου Αργύρη Παπαχριστόπουλου, στον οποίο εύχομαι νέους προσωπικούς δρόμους και οικογενειακή ευτυχία.
Στο σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου «ΑΙΟΛΟΣ» αναγνωρίζω όλες τις προσπάθειες και εύχομαι η Πρόεδρος κα Ρούλα Ανδρικοπούλου να ισορροπεί ανάμεσα στο Χθες και στο Αύριο.
Επί τη ευκαιρία θέλω να παροτρύνω όλα νέα παιδιά του τόπου μας να προσφέρουν μέρος του εαυτού τους. Η καθαριότητα, ο σεβασμός και η διατήρηση του περιβάλλοντος, ο εθελοντισμός, η προσφορά είναι δική μας ευαισθησία. Οφείλω προσωπικά να παραδεχθώ πως η Δημιουργία είναι Αγάπη, είναι Μεράκι, αλλά κρύβει και πόνο, πολλές φορές πολύ μεγάλο. Τον προσπερνάμε και τον δικαιολογούμε.
Τέλος εύχομαι στο ζεύγος Ανδρέα Τσιγκρή άπειρες ευχαριστίες για όλη την συμπαράσταση.
Το 2019 να φέρει Γνώση και Αλήθειες.
Χρόνια Πολλά
Υ.Γ. Την συμβολή μου την αφιερώνω στο πρώην μαγεμένο δάσος της Φτέρης και στην πρόοδο του βαφτιστικού μου Γιώργου Σπ. Ζαφειρακόπουλου.
