Της Γεωργίας Ντάτσικα
πολιτικού στελέχους ΝΔ
Το 2015 η χώρα με την περήφανη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας. Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά τη μνημονιακή κωλοτούμπα και έξι μήνες από την τυπική ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος, η Ελλάδα κινδυνεύει να οδηγηθεί και πάλι στα βράχια. Τα μηνύματα που έρχονται από τις αγορές είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, δείχνοντας ότι το 2019 είναι ναρκοθετημένο για την ελληνική οικονομία. Παρά την υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια, η Ελλάδα παραμένει αποκλεισμένη από τις αγορές. Είναι η μοναδική χώρα που βγήκε από τα Μνημόνια και δεν μπορεί να επιστρέψει για δανεισμό σε αυτές. Οικονομικοί και τραπεζικοί κύκλοι , παρακολουθούν τις εξελίξεις και δεν κρύβουν την ανησυχία τους, παρατηρώντας ότι η άνοδος των spreads των ελληνικών ομολόγων σε αντίθεση με την καθοδική πορεία που ακολουθούν αυτά της Ιταλίας ή των άλλων χωρών που πέρασαν από Μνημόνιο , δείχνει ότι οι αγορές φοβούνται την Ελλάδα. Η εικόνα δεν θυμίζει σε τίποτα , εικόνα χώρας που ολοκλήρωσε τον κύκλο των Μνημονίων. Αγορές και επενδυτές δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα. Βλέπουν την κυβέρνηση να βρίσκεται σε προεκλογική περιδίνηση η οποία συνοδεύεται με μια άκρατη παροχολογία . Οι τρεις κακοί οιωνοί για την ελληνική οικονομία το 2019 αναλύονται στους εξής κινδύνους .
1. Κλειστές οι πόρτες των αγορών: Τα υψηλά spreads κρατούν κλειστές τις πόρτες των αγορών για την Ελλάδα και ανατρέπουν συνεχώς τα σχέδια της κυβέρνησης. Η χώρα έχει καθαρές δανειακές ανάγκες άνω των 9 δισ. ευρώ φέτος, και ο στόχος άντλησης 5 έως 7 δισ. ευρώ από τις αγορές είναι αρκετά δύσκολος να επιτευχθεί την ώρα που οι ξένοι επενδυτές αμφισβητούν την ορθότητα της οικονομικής πολιτικής και την παροχολογία στην οποία επιδίδεται η κυβέρνηση. Υπό τις συνθήκες αυτές η κυβέρνηση αναγκάζεται να αναθεωρεί διαρκώς το χρονοδιάγραμμα εξόδου για δανεισμό στις αγορές. Μια επιπλέον σοβαρή παρενέργεια αφορά τις τράπεζες: Όσο παραμένουν κλειστές οι αγορές για το ελληνικό Δημόσιο, τόσο οι ελληνικές τράπεζες αδυνατούν να δανειστούν με λογικό κόστος με αποτέλεσμα να προστίθεται ακόμη ένα πρόβλημα στο βουνό των κόκκινων δανείων που έχουν στους ισολογισμούς τους.
2. Δημοσιονομικός εκτροχιασμός. Οι δικαστικές αποφάσεις που ξηλώνουν μνημονιακούς νόμους και αφορούν τη διεκδίκηση αναδρομικών από τις περικοπές στις συντάξεις και την κατάργηση των δώρων και επιδομάτων στους συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους αποτελούν αυτή τη στιγμή τις μεγαλύτερες δημοσιονομικές νάρκες. Το συνολικό κόστος τους υπολογίζεται σε 10 με 15 δισ. Ευρώ. Το κόστος αυτό δεν μπορεί να το σηκώσει ο προϋπολογισμός με αποτέλεσμα να απειλείται η δημοσιονομική ευστάθεια της χώρας και ένα απότομο πισωγύρισμα της οικονομίας παρά τις θυσίες των τελευταίων ετών.
3. Αναιμική ανάπτυξη – υψηλά πλεονάσματα. Η πρόβλεψη για πλεόνασμα 3,6% του ΑΕΠ το 2019, οριακά πάνω από τον μνημονιακό στόχο του 3,5% του ΑΕΠ, διατηρεί την πίεση στα νοικοκυριά . Οι Ελληνικές τράπεζες πιέζονται λόγω του τεράστιου όγκου των μη εξυπηρετούμενων δανείων , όπου δάνεια ύψους 88,6 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν εξυπηρετούνται. Το ποσοστό αντιστοιχεί περίπου στο 48% του συνολικού δανεισμού ή στο 50% του ελληνικού ΑΕΠ. Η <<απροσεξία>> των ελληνικών τραπεζών στο να δανείζουν πρόσωπα, φυσικά ή νομικά με αμφίβολη φερεγγυότητα , φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης . Μόνη λύση οι εκλογές , όπου με Κυβέρνηση της ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη Πρωθυπουργό , θα ανατραπεί το σημερινό δυσοίωνο οικονομικό περιβάλλον , αλλάζοντας εντελώς το μίγμα της οικονομικής πολιτικής , ούτως ώστε η χώρα να επανέλθει σε βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης που θα σημάνει και την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των συμπολιτών μας.-
