Κάποια στιγμή θα συνέβαινε...

-Του Βαγγέλη Βουτσινάκη, Διδάκτορα Παντείου Πανεπιστημίου -Επ. Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Υποδομών & Μεταφορών-

…’Όπως και στο παρελθόν άλλωστε· χώματα, πέτρες και βράχοι βρίσκονταν εκεί από πάντα, τα δέντρα κι η θαμνώδης βλάστηση είναι που εξαφανίστηκαν, κατακάηκαν στη μεγάλη φωτιά του περασμένου Ιουλίου. Κατακαλόκαιρο και το Διακοφτό αισθανόταν για μια ακόμα φορά το πύρινο στεφάνι που άπλωναν απειλητικά στις παρυφές των γύρω βουνών οι φλόγες· από το Δερβενάκι μέσα απ’ το Φαράγγι του Βουραϊκού και πάνω από την Τράπεζα στην Κεράνη.

Η φωτιά, τελικά, έσβησε, το καλοκαίρι πέρασε, οι τουρίστες έφυγαν, κι η ζωή θα μπορούσε να συνεχίζει για τους ντόπιους με τη μονότονη μελαγχολική φθινοπωρινή καθημερινότητά της, αν με τις πρώτες έντονες βροχοπτώσεις, ήδη απ’ τα τέλη Σεπτέμβρη, φερτά υλικά από τα καμμένα βουνά, χώματα, βράχια κι ό,τι άλλο μπορεί στο διάβα της να παρασύρει η ορμητική δύναμη του νερού, δεν έφραζαν δρόμους και σιδηροδρομικές γραμμές· τα αυτοκίνητα ακινητοποιούνταν, τα τραίνα κι ο Οδοντωτός μαζί, διέκοπταν τα δρομολόγιά τους.

Μια, δυο, τρεις, έφτασε ο Απρίλης και το χαρακτηριστικό σφύριγμα του Οδοντωτού δεν ακούγεται από καιρό στην αγορά του Διακοφτού, τα τουριστικά πούλμαν εξαφανίστηκαν, οι εκδρομείς κι οι επισκέπτες του Σαββατοκύριακου, που έδιναν πνοή στο χωριό, άφαντοι. Η αρχική ανησυχία κι οι μουρμούρες, έδωσαν τη θέση τους στην αντίδραση και τις διαμαρτυρίες· συγκεντρώσεις, ψηφίσματα, επερωτήσεις, κινητοποίηση φορέων και συλλογικοτήτων κράτησαν ψηλά το θέμα, αλλά αυτά που θα πρέπει να γίνουν εκεί, ψηλά, στις πλαγιές του πληγωμένου Βουραϊκού είναι πολλά και -μάλλον- δύσκολα και χρονοβόρα.

«Η έλλειψη βλάστησης μετά τη φωτιά του καλοκαιριού έχει ως αποτέλεσμα η κίνηση του νερού να είναι ασυγκράτητη. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε ένα μέτωπο που ξεκινά από τη γέφυρα Τσαγρή προς τα Ζαχλωρίτικα ή κατά μήκος τη κοίτης του Βουραϊκού. Διαπιστώσαμε ότι στον Ελαιώνα υπάρχει ευρείας κλίμακας γεωλογικό φαινόμενο ενώ, την ίδια ώρα, στο φαράγγι έχουμε περιορισμένη κατολίσθηση. Είναι μια απόσταση 500 μ. με διαφορετικές κλιματικές και γεωλογικές συνθήκες. Εδώ δεν μας βοηθά το γεγονός ότι δεν έχουμε όργανα παρατήρησης. Δεν θα προσομοιώσουμε κλιματικές συνθήκες από τον Ελαιώνα ‘αποτυπώνοντας’ την εικόνα με το φαράγγι, ούτε μπορούμε να βασιστούμε σε Σταθμούς Μετεωρολογίας του Αιγίου ή των Καλαβρύτων. Πρέπει να υπάρξει τοπική καταγραφή, είναι μια πρόταση που έχω ήδη καταθέσει στον ΟΣΕ αλλά οι σταθμοί μέτρησης δεν μπαίνουν με το πάτημα ενός κουμπιού…», διαβάσαμε στην σελίδα της protionline.gr* την άποψη του Καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και μελετητή των αποκαταστάσεων -για λογαριασμό του ΟΣΕ- Ιωάννη Κουκούβελα.

Και το δημοσίευμα συνεχίζει: «Η μελέτη του Πανεπιστημίου Πατρών για τις αποκαταστάσεις και την ανάταξη του σιδηρόδρομου Διακοπτό Καλάβρυτα αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του μήνα. Σύμφωνα με τον κ. Κουκούβελα ο ΟΣΕ έχει ήδη στα χέρια του ένα περίγραμμα άμεσων παρεμβάσεων που μπορεί να γίνουν πάνω στη γραμμή, στο πεδίο δηλαδή, σε συνδυασμό με τον καθαρισμό της κοίτης και στην περιοχή που είναι αρμόδια η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος. “Υπάρχουν κάποιοι καθαρισμοί και διευθετήσεις στη γραμμή αλλά και σε ένα ορισμένο μήκος πέρα από τα όρια του ΟΣΕ, με την αναγκαία αποκατάσταση και ενίσχυση υφιστάμενων τεχνικών έργων που έχουν υποστεί φθορές. Ο ΟΣΕ έχει στα χέρια και του και προτάσεις που αφορούν κάποιες γεφυρώσεις που θα έχουν και κάποιο κόστος. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι ο ΟΣΕ κάνει ήδη ενέργειες και κανείς μας και από τους αρμόδιους φορείς, δεν εγκαταλείψει. Θα πρέπει να υπολογισθεί το κόστος που θα έχουν οι αναγκαίες παρεμβάσεις ευρείας κλίμακας, υπάρχει όμως και ένας μπούσουλας άμεσων ενεργειών προκειμένου να προχωρήσουμε και είναι ευχής έργο να βρεθεί και ανάδοχος για τα έργα της Δασικής άμεσα” καταλήγει ο καθηγητής του Παν. Πατρών».

Αυτό που, όπως φαίνεται, θα χρειαστεί το Διακοφτό κι οι κάτοικοί του είναι να οπλιστούν με υπομονή διατηρώντας την ενότητά τους με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον, το συμφέρον του χωριού και των οικογένειών τους, μένοντας μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες και γκρίνιες. Θα είναι κρίσιμο η Επιτροπή Αγώνα κι οι Φορείς του τόπου να παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, να παρέχουν υποστήριξη και πληροφορίες στους αρμόδιους και να ενημερώνουν επίσημα τους κατοίκους και κάθε ενδιαφερόμενο.

‘Ισως θα ήταν σκόπιμο με την υποστήριξη των Δήμων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων και -γιατί όχι- και του ΟΣΕ, να δημιουργηθεί μια ηλεκτρονική σελίδα επικοινωνίας και ενημέρωσης, που θα μπορούσε να φιλοξενείται στον καταξιωμένο κοινωνικά και θεσμικά «Σύλλογο Φίλων του Οδοντωτού» Σύλλογος Φίλων Οδοντωτού μέσα από την οποία θα δημιουργούνταν ένας δίαυλος αμφίδρομης επικοινωνίας, αλλά, προπαντός, θα παρέχονταν σ’ όποιον ενδιαφέρεται συγκεντρωμένες οι πληροφορίες που αφορούν ή σχετίζονται με το έργο και την εξέλιξή του.

Καλώς ή κακώς, είναι πολλοί οι φορείς που εμπλέκονται κι έχουν συνυπευθυνότητα, που καθιστούν δύσκολη την άντληση πληροφοριών κι ενημέρωσης για τον οποιονδήποτε. Ταυτόχρονα, με τον τρόπο αυτό περιορίζεται το ενδεχόμενο παραπληροφόρησης και δημιουργούνται και σε τοπικό επίπεδο συνθήκες διαφάνειας και έγκυρης πληροφόρησης, που είναι κρίσιμες για την ομαλή και ασφαλή εξέλιξη του έργου.

‘Εχει περάσει καιρός, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Κι όπως επισημάνθηκε απ’ τον Πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Οδοντωτού κ. Γιάννη Καραπαναγιώτη, στην πρόσφατη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, θα είναι αδιανόητο, ένα κατασκευαστικό επίτευγμα του 19ου αιώνα, η σιδηροδρομική γραμμή του Οδοντωτού Σιδηρόδρομου από το Διακοφτό στα Καλάβρυτα, ενός άρτιου τεχνικά έργου που αποφασίστηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη και συμπλήρωσε ήδη 128 χρόνια λειτουργίας, να μην μπορεί να υποστηριχτεί τεχνικά με αποτελεσματικότητα και συνέπεια τον 21ο αιώνα.

Διαβάστε περισσότερα: