ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΑΣΗ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΡΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Ημέρα Πανελλαδικού Εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης η σημερινή 25η Νοέμβρη και η Αιγιάλεια έχει πολλούς λόγους να αισθάνεται υπερήφανη. Ένας εξ αυτών, ο ξεχασμένος ήρωας Λεωνίδας Ντρενάς, από τον Λόγγο, τον οποίο φέρνει στο… φως το Λαογραφικό Μουσείο Λόγγου, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του και την καθοριστική δράση του ενάντια στον φασισμό.
Ο Λεωνίδας Ντρενάς γεννήθηκε στον Λόγγο το 1907, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Σπούδασε στη Σχολή Αεροπορίας, απ’ όπου αποφοίτησε το 1928. Αναδείχθηκε ως ένας από τους καλύτερους Έλληνες εκπαιδευτές και εξελίχθηκε ως το βαθμό του αντισμήναρχου. Τον Μάρτη του 1935 αποτάχθηκε για τα δημοκρατικά του φρονήματα και διότι ο αδελφός του Νίκος Ντρενάς, αντισυνταγματάρχης της Χωροφυλακής, πήρε μέρος στον κίνημα. Το 1936 επαναστρατεύθηκε για να αποστρατευτεί και πάλι το 1938, επειδή πήρε μέρος στην αντιδικτατορική κίνηση των δημοκρατικών αξιωματικών.
Η δράση του…
Στον πόλεμου του 1940 επιστρατεύτηκε και πολέμησε με ηρωισμό στο αλβανικό μέτωπο. Στη συνέχεια, πήγε στη Μέση Ανατολή συνεχίζοντας τον αντιφασιστικό αγώνα. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και με το παράσημο διακεκριμένων πτήσεων στις αερομαχίες της Συμμαχικής Αεροπορίας κατά της χιτλερικής Λουφτβάφε. Εκεί οργανώθηκε στις ΑΣΟ (Αντιφασιστικές Στρατιωτικές Οργανώσεις) και το 1944, ως μέλους του Αμερικανικού Στρατηγείου, έπεσε με αλεξίπτωτο στην Πελοπόννησο, όπου και συνδέθηκε με το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ. Επικεφαλής της Αμερικανικής Αποστολής στην Πελοπόννησο, ο Ντρενάς στα τέλη του 1944 ή αρχές του 1945 εγκαταστάθηκε στο Αίγιο, στο σπίτι του Λιαρομμάτη (κοντά στη Δεξαμενή).
Το 1946 έγινε μέλος του ΚΚΕ, εντάχθηκε στις τάξεις του ΔΣΕ και πολέμησε με γενναιότητα. Στις μάχες του Γράμμου, τον Αύγουστο του 1948, πρόσφερε τις πολύτιμες στρατιωτικές του γνώσεις και ικανότητες, ως επιτελάρχης της 102 Ταξιαρχίας του ΔΣΕ, με διοικητή τον Νίκο Μπελογιάννη. Μετά το 1949, που τελείωσε ο εμφύλιος, πέρασε ως πολιτικός πρόσφυγας στη Λ.Δ. της Πολωνίας.
Τα βάσανα, οι δοκιμασίες και ο μεγάλος του καημός για τον επαναπατρισμό του, τον έριξαν βαριά άρρωστο. Πέθανε στην Βαρσοβία το 1966 και δεν απέδωσαν οι προσπάθειες των συγγενών του να τον φέρουν ετοιμοθάνατο στη χώρα του παρότι ήταν επιθυμία του να πεθάνει στα χώματά του. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και η ταφή του έγινε στη γενέτειρά του.
