(Μια πρώτη προσέγγιση)
-ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Δικηγόρου – πρ. Γ.Γ. Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου)-
Καταργούνται –εκτός κάποιων εξαιρέσεων τα Τριμελή Πλημμελειοδικεία! Κάποτε αποτελούσαν την κορωνίδα των Δικαστηρίων επί πλημμελάτων.
Στο «Τριμελές» παλιά γινόταν …χαμός. Ατέλειωτες υποθέσεις και πολλοί δικηγόροι, ενώ σήμερα …φθίνουν, για πολλούς λόγους: Μεταβιβάσεως αρμοδιοτήτων τους στα Μονομελή Πλημμελειοδικεία εδώ και αρκετά χρόνια, οικονομικής δυσπραξίας των πελατών,… αφαιρέσεως δικηγορικής «ύλης» κ.λ.π.
Τώρα όμως, περαιτέρω συρρίκνωση, σχεδόν κατάργηση των Τριμελών Πλημμελειοδικείων! Και όλα αυτά για λόγους «εξοικονομήσεως» Δικαστών! Ναι, αλλά όχι …όλα θυσία στον βωμό της επιτάχυνσης! Προηγείται η ορθότητα των αποφάσεων και η Τριμελής Σύνθεση αναμφίβολα αποτελεί εγγύηση προς τούτο. Η μεταρρύθμιση, έχει και θετικά και μερικά αρνητικά, μιλάω για το σύνολο του Νομοσχεδίου για την αλλαγή του Ποινικού μας Κώδικα και της Ποινικής μας Δικονομίας.
Σήμερα, επικεντρώνω στο «Τριμελές»: Δεν πρέπει ν’ … «εξοβελισθεί»! Θυμάμαι έναν παλιό αιγιώτη δικηγόρο: «Άλλο το Τριμελές», έλεγε «και άλλο ο …Μονομελής Δικαστής», μολονότι η διατύπωση δεν ήταν και τόσο …δόκιμη.
Αλλά επί της ουσίας είχε δίκιο… Κάτι ήξεραν και οι παλιοί νομοθέτες, οι …γίγαντες του Π.Κ. του 1951 που έβαλαν τις βάσεις, όπως μαθαίναμε αρχές της δεκαετίας του 1980 στη Νομική Αθηνών. Η Δικαιοσύνη δεν πρέπει ν’ αποδίδεται με όρους «Οικονομίας».
Εκτιμώ τον σημερινή Υπουργό Δικαιοσύνης, αλλά το θέμα της …περιθωριοποιήσεως των Τριμελών Πλημμελειοδικείων ίσως (κι αυτό το γράφω στο πλαίσιο της αρξαμένης διαβούλευσης) θα πρέπει να το επανεξετάσει.
Μάλιστα, αφού ο «Μονομελής Δικαστής» (του Μονομ. Πλημμ.), με βάση τις νέες ρυθμίσεις, θα έχει αποκλειστικά αυτός την ευθύνη να στέλνει πιο εύκολα ανθρώπους «μέσα» (η έκφραση του αγαπητού σε μένα κ. Φλωρίδη), χρειάζονται, ίσως κάποιες εγγυήσεις των Τριμελών Συνθέσεων. Απλώς επισημαίνω τους κινδύνους!…
