-Του ΜΟΥΡΙΚΗ ΙΕΡΟΘΕΟΥ, Συντονιστή ΟΜ ΑΙΓΙΟΥ του ΣΥΡΙΖΑ-
Ο Αννίβας προ των πυλών.
Το απεχθέστατο κακοφορμισμένο πυώδες πρόσωπο του κοινωνικού ρατσισμού, ο επίσημος διαχωρισμός σε πολίτες 1ης-2ης-3ης κατηγορίας, το παρακράτος της παραπληροφόρησης των fake news της προβοκατόρικης προπαγάνδας των καλοταϊσμένων αργυρώνητων «μεγαλοδημοσιογράφων», έγινε πλέον ανερυθρίαστα επίσημο κράτος.
Η διάθεση κυβερνητικών αξιωμάτων σε υμνητές της χούντας. Οι θεσμικές εκτροπές και οι ανατροπές σε νόμους που είχαν προοδευτικό αξιοκρατικό πρόσημο, (απλή αναλογική, επιλογή διοικητών, γραμματέων κλπ). Η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα των μνημονίων, το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους, προσιδιάζουν σε συνταγματικό πραξικόπημα μιας επιλεγμένης οικογενειοκρατίας πορφυρογέννητων εν είδη ιδιοκτησίας του κράτους.
Η απαλλαγή πολιτικών ενόχων και η σχεδιαζόμενη κατ’ επανάληψη πολιτική του απυρόβλητου των εχόντων και κατεχόντων προδιαγράφει μια ΥΠΕΡ του συντάγματος κάστα εξουσίας με στόχο τον αποκλεισμό των αριστερών, δημοκρατικών, προοδευτικών, δυνάμεων από την εξουσία που πατάει στο δόγμα του αμετανόητου θεωρητικού της ακροδεξιάς Βορίδη και εκφράζει ανοιχτά τον μετεμφυλιακό πολιτικό πολιτισμό της δεξιάς και την προσδοκία της αναγέννησης του νεοφασισμού στην χώρα μας.
Η θεοκρατική αντίληψη της παιδείας, η επιστροφή του ελέγχου -πράκτορα ρουφιάνου- σε όλα τα επίπεδα δράσης του κρατικού μηχανισμού, μέσω μιας σύγχρονης ΚΥΠ προοιωνίζει την ορμπανοποίηση της πολιτικής ζωής, και δηλώνει ότι ο Νεοφασισμός είναι ήδη παρών.
Η αποφυγή επανάληψης της θανάσιμα τραυματικής εμπειρίας των μνημονιακών πολιτικών, επιβάλει την πολιτικοποίηση με όρους πραγματικής συμμετοχής κάθε υπεύθυνου πολίτη με δημοκρατικά – προοδευτικά αντανακλαστικά.
Τα βαριά όπλα της δημοκρατίας και της προόδου, είναι η συμμετοχή, η άποψη, η κριτική, η αγωνιστική διάθεση, η κατάθεση ψυχής.
Η χάραξη πολιτικής πορείας από τα κάτω ,από το λαό, είναι θεμέλιος λίθος για την επιτυχία του όποιου πολιτικού σχεδίου διακυβέρνησης. Αυτό προϋποθέτει την αποβολή της απειλής της ιδεολογικοπολιτικής αλλοτρίωσης και του συγχρωτισμού με τον νεοφιλελευθερισμό εν είδη ΠΑΣΟΚ.
Η εκλογική βάση του 31,5% είναι εκ των ων ουκ άνευ συμπαγής. Η διεύρυνση προϋποθέτει επιμονή και εμμονή στις πολιτικές του κοινωνικού κράτους, στην ιδιαίτερη αντιμετώπιση των αδυνάτων (φτωχών, μικρομεσαίων, μεσαίων), που πλήρωσαν το μάρμαρο των χρυσοκάνθαρων αλλά παράλληλα και την προοπτική ενός προωθητικού αναπτυξιακού προγράμματος όπως εκφράστηκε με το σύνθημα για ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Το οικολογικό πρόσημο είναι ο καταλύτης που ξεκαθαρίζει τη σοβαρότητα και την εγκυρότητα του προγράμματος ως ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ. Προσεγγίζει δε, και ακουμπάει έναν κόσμο πέρα από το 31,5% που απαιτεί εγγυήσεις επ’ αυτού, δίχως δογματικές αγκυλώσεις, με ανοιχτούς ορίζοντες, που ψάχνει να ακουμπήσει τις προσδοκίες του, οι οποίες πολλές φορές διαψεύστηκαν από τις προσωποπαγείς πολιτικές του οικολογικού χώρου.
Ο θεσμικός κατήφορος, η ένταση της επίθεσης σε όποια δημοκρατική – προοδευτική κατάκτηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όχι απλά δεν μειώνεται, αλλά συνεχώς αυξάνεται, καθώς αυξάνεται η απαίτηση από πλευράς της νεοφιλελεύθερης ολιγαρχίας, αλλά και των εμπνευστών της αναγέννησης του νεοφασισμού, για περισσότερο μερίδιο στην κατάχρηση του δημόσιου πλεονασματικού ταμείου των 37 δις που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ανεξαρτήτως όμως της όποιας εξέλιξης σε κυβερνητικό επίπεδο, οι συντελούμενες επίμαχες πολιτικές αλλαγές σε όλα σχεδόν τα επίπεδα, και η προϊούσα κοινωνική κατάρρευση, δημιουργεί μια δυναμική, όπου λόγω πολιτικού και ηθικού χρέους, αλλά και νομικών και συνταγματικών επιταγών, κρίνεται ως αναγκαιότητα η ύπαρξη ενός ρεαλιστικού αναπτυξιακού σχεδιασμού.
Ο σχεδιασμός αυτός θα απαντά στις κοινωνικές απαιτήσεις που εγείρονται, αφ ενός μεν με δυνατή την ικανοποίηση αυτών βραχυπρόθεσμα, και αφ ετέρου με τέτοια θωράκιση, που να μη διατρέχει τον κίνδυνο να απορριφθεί με παραπομπή στο αβέβαιο μέλλον λόγω συμφωνιών και νομικών προηγούμενων.
Το αριστερό-προοδευτικό-οικολογικό πρόσημο είναι γενικώς και όχι αορίστως αποδεκτό από την συντριπτική πλειοψηφία του προοδευτικού χώρου και είναι το εφαλτήριο που θα πατήσουμε όλοι για το μεγάλο άλμα προς τα μπρος.
Για να πραγματοποιηθεί αυτό προϋποθέτει από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, ως κύριου εκφραστή του Δημοκρατικού-Προοδευτικού χώρου, να δοθεί βήμα έκφρασης σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας, να αγκαλιάσουμε όλους τους πολίτες που στέκονται απέναντι στην επέλαση του νεοφασισμού.
Από την κομμουνιστική αριστερά έως τους φιλελεύθερους δημοκράτες, χωρίς φόβο, αλλά με την αυτοπεποίθηση που δίνουν στην αριστερά οι περγαμηνές των αγώνων και των θυσιών διαχρονικά. Με το τιτάνιο έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με την έξοδο από τα μνημόνια, κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Με τα όποια λάθη και παραλήψεις που επιβάλλεται να διορθωθούν.
Μόνο έτσι είναι βέβαιο ότι θα καταφέρουμε να περιθωριοποιήσουμε, και να κλειδώσουμε πάλι στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τα νεοφασιστικά φαντάσματα που βγήκαν πάλι στο προσκήνιο.
