Πάμπολλες και ατέρμονες συζητήσεις για την δρομολόγηση σύγχρονης και ρεαλιστικής διαχείρισης στερεών αποβλήτων, σύμφωνα πάντα με το σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο που νομοθέτησε η κυβέρνηση και που ήδη εφαρμόζεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, αλλά δυστυχώς στο βάθος άχυρα.
Αξιοσημείωτο δε, ότι σήμερα σε κάποιες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής γίνεται πολύ σοβαρή προσπάθεια για την εφαρμογή αυτού του πλαισίου. Παραμένουν πανίσχυροι οι δεσμοί των κοτζαμπάσηδων με τους εθνικούς-τοπικούς εργολάβους, που από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους αποτελούσαν την γειτονιά πέριξ του Κυρηνάλιου.
Το απύθμενο θράσος, η διαρκής μυθοπλασία, ο ευτελής κουτσαβακισμός, η προσωπική επιβεβαίωση, ο άκρατος τραμπουκισμός, παρέα με το διαψευσμένο όνειρο περί αυτοκράτορα, λαβαίνοντας τα επίχειρα της προδοσίας προς τον πρώην δήμαρχο, με την διάλυση του Τάγματος των Πιστών του, ο δήμαρχος αποτελεί τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο Δημόσιο Κίνδυνο για την κοινωνία της Αιγιάλειας.
Η αναγκαιότητα του περάσματος σε άλλη εποχή πέρα και έξω από τα παρωχημένα πρότυπα διαχείρισης της εποχής των δεινοσαύρων της πολιτικής δεν τον αγγίζει. Ανίκανος να συλλάβει τα μηνύματα των σύγχρονων κοινωνιών εγκλωβισμένος σε υπερσυντηρητικές στρατηγικές αγκαλιά με το παρελθόν, αναζητά έξοδο διαφυγής από τα δικά του αναντίρρητα δημιουργημένα αδιέξοδα, ζητώντας χείρα βοηθείας από εκείνο το κλειστό και βρώμικο σύστημα αναφοράς του παρελθόντος που αν και πνέει τα λοίσθια είναι ακόμα ισχυρό.
Ο διαχωρισμός στην πηγή, η ανακύκλωση , τα πράσινα σημεία, η κομποστοποίηση, δηλαδή η ουσιαστική μείωση του όγκου των απορριμμάτων είναι ακόμα άγνωστες λέξεις για τον δήμαρχο και για τους πέριξ αυτού. Χωρίς ηθικές αναστολές παίρνοντας προσωπικά την ευθύνη δεν έκανε όσα συμφωνήθηκαν με το “εντέλλεστε” της κυβέρνησης.
Σε συνεργασία με τα παράκεντρα εξουσίας του δήμου και των συμβουλατόρων του έχοντας την αρωγή των κατάλληλων αναγκαίων προθύμων, προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά, πορευόμενος μέσα στα χαλάσματα και τα αποκαΐδια της καταστροφής που μεθόδευσε αδιαφορώντας για το μέγεθος της ζημιάς αλλά και για το τι μέλει γενέσθαι.
Η ακατάληπτες ανοησίες περί διαχείρισης και ευθυνών, οι νεοεισερχόμενη και μεθοδευμένοι στο στίβο της τοπικής “πολιτικής των σκουπιδιών”, η αναίσχυντη συμπεριφορά στους κατοίκους της ανατολικής Αιγιάλειας, ο άκρατος ενθουσιασμός με την απόφαση για τον εργολάβο της Παπανικολούς, που να σημειώσουμε διαπέρασε όλο το σώμα του παρωχημένου και αποτυχημένου παρελθόντος του δήμου μας, η τύχη που επιφύλαξε πέντε μήνες τώρα στις λαϊκές συνοικίες της πόλης αλλά και στις ορεινές και ημιορεινές κοινότητες προοιωνίζουν άσχημες εξελίξεις και ίσως χειρότερα από τα τωρινά κατορθώματά τους σε λίγους μήνες.
Πρέπει να γνωρίζει ότι ο καθένας που τον χειροκροτεί ως θαυμαστής για την εξέλιξη των μεθοδεύσεών του είναι και υποψήφιος Ιούδας. Το ήθος και η εντιμότητα κάθε σοβαρής δημοκρατικής εξουσίας δεν είναι καπέλο που το βάζουμε και το βγάζουμε ανάλογα των περιστάσεων. Ως και τούτου οι ευθύνες βαραίνουν όλη την πλειοψηφία αλλά και τις προηγούμενες δημοτικές αρχές, άλλους περισσότερο άλλους λιγότερο. Σε αυτή την επώδυνη πραγματικότητα των ανεκπλήρωτων δημαγωγικών υποσχέσεων, του παραδοσιακού δικτύου πατρωνίας – πελατείας χωρίς την πραγματική λειτουργία των θεσμών από τους επιβήτορες της τοπικής εξουσίας, αναδεικνύεται μια πρωταρχική κοινωνική και ίσως πολιτική αντίθεση, μια διαχωριστική γραμμή που από την μια πλευρά είναι οι ύποπτες δυνάμεις της συναλλαγής και των προνομίων του παρελθόντος και από την άλλη πλευρά οι δυνάμεις που διεκδικούν την κοινωνική και πολιτική συμμαχία όλων των κοινωνικών στρωμάτων και τάξεων για μια αξιοπρεπή, έντιμη, παραγωγική με αναπτυξιακό πρόσημο Δημοτική Αρχή.
Πιστεύω ότι δεν είναι πρόωρο να μιλάμε για τις μελλοντικές εξελίξεις από τώρα γιατί μπορεί να διακρίνει κανείς ότι παρά τις εντυπωσιακές ανακατατάξεις και μεταγραφές, το τοπικό πολιτικό παιχνίδι εξακολουθεί να παίζεται παραλλαγμένο με τους ίδιους κάλπικους κανόνες, και τα ίδια φθαρμένα υλικά.
Βλέποντας λοιπόν το βάθος του πολιτικού προβλήματος πιστεύω ακράδαντα ότι ήρθε η ώρα εκείνων των ρωμαλέων αποφάσεων, από αυτές που γράφουν την ιστορία για την ενότητα αυτών των δυνάμεων που είναι η μόνη δύναμη που θα ανατρέψει το τοπικό κατεστημένο δημιουργώντας την ψυχολογία της νίκης και ανοίγοντας τους κλειστούς δρόμους της τοπικής ανάπτυξης.
Το βάρος μεγάλο η ευθύνη μεγαλύτερη, απαιτείται αρετή και τόλμη. Εδώ θα μετρηθούν και θα κριθούν άπαντες.
ΜΟΥΡΙΚΗΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ.
