ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Π. ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Στον στόχο της κτιριακής αναβάθμισης του μοναστηριού αφενός και αφετέρου στην ανάδειξη των θρησκευτικών κειμηλίων – θησαυρών που διαθέτει, εστιάζει ο νέος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ταξιαρχών, Αρχιμανδρίτης πατήρ Ιερόθεος Παπαθανασίου.
Εδώ και ενάμιση μήνα που έχει αναλάβει καθήκοντα ενημερώνεται για τα θέματα διοίκησής της, ενώ επιθυμεί να αφιερώσει τη ζωή του ώστε να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο την ιστορική μονή.
Ο π. Ιερόθεος ορίστηκε Ηγούμενος της μονής μόλις τον περασμένο Οκτώβριο από τον Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο, στη θέση του Αρχιμανδρίτη π. Καλλίνικου Πουλή που ήταν Ηγούμενος για πολλά έτη, ο οποίος είχε ζητήσει την απαλλαγή από τα καθήκοντά του. Ο νέος Ηγούμενος είχε ήδη ενεργό ρόλο στην μοναστηριακή ζωή, βρισκόμενος για δέκα χρόνια στη Μονή και ιερουργώντας κάθε Κυριακή στον ναό της.
O νέος Ηγούμενος και η πρόταση Αμβρόσιου
Είναι 52 ετών και κατάγεται από την Κόρινθο. ¨Μεγάλωσα στην Κόρινθο και είχα ήσυχα παιδικά χρόνια. Θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρό παιδί μέσα στην Εκκλησία να ακολουθώ τον λόγο του Θεού. Φοίτησα στην Αρχιερατική Σχολή στην Αθήνα. Τις Ιερές Μονές της Μητροπόλεώς μας τις γνώριζα και πριν, πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που η σύζυγος του αδελφού μου κατάγεται από τα Καλάβρυτα. Ήρθα στην Μονή πριν από δέκα χρόνια, ενώ λειτουργούσα κανονικά στον Ιερό Ναό μας και συνέβαλα στις καθημερινές εργασίες της μονής σε όλα τα επίπεδα, παρότι ζούσα με την μητέρα μου¨ αναφέρει ο ίδιος στο protionline.gr
Για την ανάληψη των νέων του καθηκόντων στο μοναστήρι, τονίζει: ¨Ανέλαβα στις αρχές του Δεκεμβρίου λίγο καιρό αφότου ανακοινώθηκε επισήμως. Την επιλογή στο πρόσωπό μου δεν την περίμενα καθόλου, η αλήθεια είναι ότι ήταν αιφνίδιο. Ειδοποιήθηκα στην κυριολεξία τελευταίος από όλους και βεβαίως αποδέχτηκα την επιλογή του Σεβασμιότατου γέροντα κ. Αμβροσίου αμέσως με μεγάλη χαρά καθώς είναι πολύ τιμητική για μένα και ελπίζω να φανώ αντάξιος των προσδοκιών του¨.
Σε πολλούς πάντως, το αίτημα για απαλλαγή του πατρός Καλλίνικου Πουλή προξένησε εντύπωση. Ερωτώμενος ο νέος Ηγούμενος γι’ αυτή του την επιθυμία, αρκέστηκε να πει τα εξής: ¨Για το θέμα της απαλλαγής του απερχόμενου Ηγουμένου δεν ξέρω και ούτε μπορώ να απαντήσω τι ακριβώς συνέβη. Γνωρίζω πως ο γέροντας ήταν 23 χρόνια εδώ στη μονή προτού αναλάβω μα δεν γνωρίζω καμία λεπτομέρεια για το τι συνέβη και δεν επιθυμώ να πάρω θέση για το θέμα αυτό εγώ προσωπικά. Αυτά είναι αποφάσεις και ενέργειες του Σεβασμιότατου¨.
Τα έσοδα της μονής και η ροδοζάχαρη
Σχετικά με το εάν η μονή μπορεί να συντηρηθεί με βάση τα έσοδά της, μέρος των οποίων απορρέει από την πώληση της γνωστής ροδοζάχαρης, ο νέος Ηγούμενος απαντά: ¨Η μονή, με βάση τα έσοδα που έχει ετούτη την στιγμή, μπορεί να διατηρηθεί και να είναι βιώσιμη, κυρίως από την ακίνητη περιουσία μα και την πώληση της ροδοζάχαρης. Υπάρχουν κάποια καταστήματα που λαμβάνεται το ενοίκιο τους, 8 καταστήματα το σύνολο, δύο εκ των οποίων είναι στην Αθήνα και τα υπόλοιπα στην περιοχή του Αιγίου. Όμως από κάποια από αυτά υπάρχουν καθυστερήσεις καταβολής των ενοικίων και αυτό δυσκολεύει την κατάσταση συχνά¨.
Να σημειωθεί ότι ο π. Ιερόθεος δεν έχει ακόμη πλήρη εικόνα για την παραγωγή και διακίνηση της ροδοζάχαρης, ωστόσο τονίζει τα ακόλουθα: ¨Η ροδοζάχαρη είναι η κύρια πηγή εσόδων. Επειδή είμαι νέος στα καθήκοντά μου, δεν γνωρίζω επ’ ακριβώς την διαδικασία που ισχύει τώρα για την παραγωγή και την προώθηση της ροδοζάχαρης. Υπάρχει εργατικό δυναμικό από κυρίως αλλοδαπούς εργάτες που φροντίζει την περισυλλογή του και την επεξεργασία, όμως ενδέχεται να γίνουν κάποιες αλλαγές’’.
Το ξακουστό γλυκό της μονής πάντως έχει την δική του ιστορία. ¨Τα παλιότερα χρόνια ο κάθε μοναχός είχε τα δικά του δέντρα τα οποία καλλιεργούσε, συντηρούσε και επεξεργαζόταν. Έπειτα έβγαζε τη ροδοζάχαρη και την πουλούσε. Αργότερα το μοναστήρι έγινε κοινόβιο αλλά το καθεστώς της ατομικής φροντίδας παρέμεινε έχοντας ο κάθε μοναχός τις δικές του τριανταφυλλιές. Ο προηγούμενος γέροντας φρόντιζε μέχρι πρότινος μαζί με το εργατικό δυναμικό τα δέντρα και την παραγωγή του γλυκού. Τώρα, ως νέος εγώ εξετάζω πώς θα συνεχιστεί ετούτη η διαδικασία. Τα έσοδα από τις πωλήσεις της ροδοζάχαρης καταλήγουν στην μονή όπως πάντα συνέβαινε, αλλά δεν έχω ακόμη την πλήρη εικόνα εσόδων – εξόδων από την ροδοζάχαρη. Όμως για τα υπόλοιπα έσοδα της μονής από άλλους πόρους έχω ενημερωθεί πλήρως¨, τονίζει.
Σκοπός η ανακαίνιση της πτέρυγας αλλά και η ανάδειξη των «Αχράντων Παθών»
Σημαντικό πλεονέκτημα του μοναστηριού είναι η ιστορικότητά του. Όπως κάνει γνωστό ο Ηγούμενος, ¨το πρώτο κτήριο στην μονή υπολογίζεται πως χτίστηκε περί το 1600μ.Χ. μα πολύ αργότερα κατά την εποχή των Ορλωφικών υπέστη σημαντικές καταστροφές. Κατασκευάστηκε εκ νέου επεκτάθηκε από τους τότε μοναχούς. Το παλιότερο κτήριο είναι ο ¨πύργος¨ που εκεί έζησαν μοναχοί της τότε εποχής, που το χρησιμοποιούσαν ως παρατηρητήριο και οχυρό από τους διάφορους πειρατές και βάνδαλους, το οποίο καλλιέργησαν και ανέπτυξαν στην περιοχή και φυσικά διατηρείται ακόμα σε πολύ καλή κατάσταση¨.
Στόχος του, όπως αναφέρει, είναι να αναπαλαιωθεί όλη η κάτω πτέρυγα της μονής η οποία κατά το παρελθόν ανακαινίστηκε κατά το ½ από το 2001 έως το 2010. Όπως τονίζει, ¨σκοπός μας είναι η ανακαίνιση στην πτέρυγα αυτή σαν πρώτη ενέργεια. Όμως ο πιο μεγάλος στόχος, είναι να αξιοποιηθούν και να διαδοθούν τα «Άχραντα Πάθη» του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού που φυλάσσονται εδώ στην μονή. Ευχή μου είναι να αυξηθεί η επισκεψιμότητα και να υπάρξει κόσμος που ως τώρα δεν έχει έρθει, να τα δει και να θαυμάσει αυτόν τον σπάνιο εκκλησιαστικό θησαυρό, να προσκυνήσει και να ενημερωθεί και να προσευχηθεί στον Θεό. Δυστυχώς πολλοί πιστοί δεν γνωρίζουν, τους «θησαυρούς» αυτούς. Χρειάζονται κάποια χρήματα για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε αυτές τις διαδικασίες. Τα «Άχραντα πάθη» είναι το μεγαλύτερο ¨κεφάλαιο¨ της μονής μας. Οφείλουμε να μεριμνήσουμε ώστε να διαδοθεί παντού η πληροφορία της ύπαρξής τους, πανελλαδικά, έτσι ώστε να μπορέσει να υπάρξει ζήτηση και άνοδος στην πρόθεση των πιστών για γνώση και επιθυμία να τα δουν από κοντά προς ενίσχυσην της πίστεώς μας. Σκεφτείτε πως οι Θωμάς και Δημήτριος Παλαιολόγος είχαν κάνει αυτή την δωρεά στην μονή, μέσω του Αγίου Λεοντίου!¨.
Ένας θησαυρός στην Μονή
Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο φυλάσσονται μεγάλα τεμάχια τίμιου ξύλου, ακάνθινου στεφάνου, χλαμύδας, λίθων από τον Πανάγιο τάφο. Επίσης, στην μονή υπάρχουν κιβώτια επιχρυσωμένα, ξύλινα έχοντας μέσα μικρότερες λειψανοθήκες, με λείψανα: Αγ. Ιωάννη του Ελεήμονος, του Αγ. Χαραλάμπους, μέρος της κάρας του Αγ. Ξενοφώντος, του Αγ. Γεωργίου, Παντελεήμονος, Βασιλείου, Μαρίνης, Αρτεμίου. Λείψανα Αγ. Ιωάννου Προδρόμου, μέρος της κάρας Αγ. Κυριακής, Αγ. Στεφάνου, μέρος της χείρας Αρέθα κ.λπ. Ολα αυτά τα ιερά λείψανα είναι προσφορά πλούσιων μεγάλων μονών σε λείψανα, όπου η κάθε μία εμπιστευόταν μικρό μέρος του θησαυρού της στη μονή των Ταξιαρχών, ιδιαίτερα μετά από κάθε καταστροφή της μονής. Ακόμη, μεγάλης αξίας είναι τα ιερά άμφια κληρικών όλων των βαθμών που φυλάσσονται στην έκθεση της μονής.
Σημειώνεται τέλος πως ο χώρος της μονής λειτουργεί κανονικά σε καθημερινή βάση ως επισκέψιμος για επιθυμούν να προσευχηθούν και να γαληνέψουν την ψυχή τους. Επίσης λειτουργεί κάθε Κυριακή, αργίες και εορτές καλώντας τους πιστούς σε στιγμές προσευχής και κατάνυξης. Ποιος δεν γνωρίζει άλλωστε τα θαύματα που έχουν λάβει χώρα στη μονή με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το ότι γλίτωσε στο… παρά ένα από τις φωτιές του 2007 όταν όλος ο περιβάλλων χώρος της είχε παραδοθεί στις φλόγες κι αυτή έμεινε ανέπαφη…
