-Του Ηλία Ασπρούκου -Περιβαλλοντολόγου-
Ιούνιος 1995, το Αίγιο πλήττεται από καταστροφικό σεισμό, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ τάζει λαγούς με πετραχήλια, στους Αιγιαλείς καθώς είδαν μέσα σε μια νύχτα τη ζωή τους να γίνεται κουρνιαχτός. Μέσα στα άλλα έταξαν και την ίδρυση ενός ΤΕΙ. Κατά το γνωστό σε κάθε πόλη και ένας στρατώνας σε κάθε χωριό και ένα ΤΕΙ, για να αναπτύξουν και καλά την περιοχή. Βρήκαν τρόπο και αυτοί να φέρουν την ανάπτυξη καβάλα στη χελώνα από τον Νότιο πόλο, αποτέλεσμα όλου αυτού να πηγαινοέρχονται παράγοντες και παραγοντίσκοι πάνω κάτω Αθήνα και Αίγιο να ζητιανεύουν ένα έρμο ΤΕΙ που τους είχαν υποσχεθεί.
Η ουσία είναι μια, φθάνουμε στις εκλογές περιφερειακές και δημοτικές του 1998 όπου εκλέγεται δήμαρχος για τελευταία φορά ο Αλέκος Μέγαρης, στον τότε Καποδιστριακό δήμο Αιγίου. Ο Αλέκος Μέγαρης, με ευαισθησίες και με μαθηματικό μυαλό ζητούσε και επιδίωκε πάντα το καλύτερο για το Αίγιο και την Αιγιάλεια, άφησε την μαθηματική του και εκπαιδευτική του καριέρα για να αφοσιωθεί με περίσσιο πάθος στην μεγάλη του λατρεία την αυτοδιοίκηση. Αυτό σας το λέω εγώ , ένας άνθρωπος που ανήκε σε άλλον πολιτικό χώρο, πολλές φορές κοντραριζόμασταν αλλά πάντα βρίσκαμε κοινό σημείο επαφής, που δεν ήταν άλλο πέρα από την αγάπη μας για το Αίγιο.
Όταν προέκυψε ζήτημα για το ΤΕΙ, ο Αλέκος Μέγαρης έβαλε στοίχημα να το φέρει, έδωσε τον προσωπικό του αγώνα. Μόνο που ως τελειομανής πάντα διεκδικούσε το καλύτερο και ουσιαστικότερο για την περιοχή του, χτύπησε πόρτες, παρακάλεσε, διεκδίκησε με αξιοπρέπεια. Το μέλημά του ήταν να έρθει στο Αίγιο οπωσδήποτε μια βιώσιμη σχολή. Στις προσωπικές μας συζητήσεις έλεγε με περίσσια αξιοπρέπεια «Δεν θέλω να μου χρυσώσουν το χάπι με παραμύθια, θέλω η σχολή που θα έρθει στο Αίγιο να μείνει, όχι σε μερικά χρόνια να κλείσει». Πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του!
Εν τέλει, ο Αλέκος Μέγαρης, ο πραγματικά επιτυχημένος δήμαρχος δεν ήταν αρεστός στο Σημιτικό ΠΑΣΟΚ το οποίο είχε πάρει την εποχή εκείνη τα ηνία της εξουσίας. Όσο και αν προσπάθησε να συμπορευτεί μαζί τους, όλοι με τον δικό τους τρόπο του έσκαβαν το λάκκο. Εκείνος επέμενε «εγώ θα εργαστώ ως το τέλος» μέχρι το τέλος διεκδικούσε για την πόλη και την περιοχή ότι περισσότερο μπορούσε.
Πολλές φορές συγκρούστηκε με διάφορους υπουργούς του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ τους έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα, ανέβηκε επάνω παρότι η υγεία του ήταν βεβαρημένη και διεκδίκησε το λιμάνι , το ΤΕΙ, ζήτησε το αποχετευτικό να μην μείνει μόνο στο Αίγιο αλλά να φθάσει σε κάθε σημείο του διευρυμένου τότε δήμου. Πολλές αιτήσεις και τα ξεσπάσματα μαζί, όταν έβλεπε την αδιαφορία τους. Όλοι τον αντιμετώπιζαν ως το γέρο ενοχλητικό δήμαρχο, που συνεχώς ζητά για την περιοχή του. Κάποιοι τον είπαν «τρελό» και κάποιοι άλλοι «γραφικό». Αυτός δεν καταλάβαινε τίποτα, τους έλεγε τα τρωτά τους και σηκωνόταν και έφευγε.
Μέχρι που το 2002, ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που ενώ ήταν κολλητός του Γιώργου Παπανδρέου και αυτός τον είχε στηρίξει να εκλεγεί περιφερειακός σύμβουλος αρχικά μετά να γίνει Αντινομάρχης και μετά να γίνει βουλευτής. Αποφάσισε να ταχθεί στο Σημιτικό μπλοκ και να στήσει το δικό του καπετανάτο κόντρα στον Μέγαρη.Αυτό γιατί ο Μέγαρης ενοχλούσε, του φόρεσαν την ταμπέλα του Παπανδρεϊκού και τον άφησαν να κολυμπήσει μόνος του. Οι δήθεν προοδευτικοί, του Σημιτικού μπλοκ είχαν βρει τον δικό τους «Αχυράνθρωπο» πως όπως νόμιζαν μπορούσαν να κατευθύνουν. Στα πλαίσια αυτά και με την ανοχή της ΝΔ και τα μαγειρέματα που έστησαν με τον τότε αντάρτη της Ν.Δ. εξέλεξαν τον δικό τους δήμαρχο , για να μπορεί όπως νόμιζε ο τότε βουλευτής να παίζει το δικό του παιχνίδι. Για να μπορεί να συμβεί αυτό έκαναν δώρο στο Αίγιο ένα θνησιγενές ΤΕΙ, με την υπόσχεση ότι θα φέρουν και μια ακόμα σχολή να κάνει παρέα στην πρώτη.
Ο Αλέκος Μέγαρης αρκετά καταβεβλημένος στην τελευταία επικοινωνία που είχαμε λίγο πριν φύγει από τη ζωή, αφού μου είπε ότι σε λίγες μέρες ήταν σε ένα τραπέζι που θα έκαναν φίλοι του και στελέχη της παράταξής του για να τον τιμήσουν, μου εκμυστηρεύτηκε. Με δάκρυα στα μάτια «Φέρανε στο Αίγιο ΤΕΙ Φυσικοθεραπείας και το παρουσιάζουν σαν κατόρθωμα, λάφυρο στα χέρια της Πάτρας φέρανε». Εκείνη την στιγμή ίσως κάποιος θα έλεγε ότι εκφράζει αυτή την άποψη από λόγους πικρίας. Τελικά αυτή η φράση αποδείχθηκε προφητική.
Οι άνθρωποι αυτοί που σήμερα παρουσιάζονται ως σωτήρες της πόλης, ήταν οι ίδιοι οι άνθρωποι που πάντα λειτουργούσαν με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον.Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή που στήθηκε μόνο και μόνο για να φύγει ο Αλέκος Μέγαρης από την μέση, όχι μόνο δεν είχε διάρκεια ζωής , αλλά το χειρότερο σύντομα διαλύθηκε και από την ομάδα αυτή δημιουργήθηκαν τρεις παρατάξεις;
Τώρα θα μου πεις γιατί τα σκέπτεσαι όλα αυτά; Γιατί δεν είμαι ΠΑΣΟΚ άρα μπορώ να εκφράζω αντικειμενικά την αλήθεια και τέλος δεν μπορώ να βλέπω όλους αυτούς που οδήγησαν την πόλη στην απόλυτη καταστροφή και τον μαρασμό να μου κουνάνε το δάχτυλο και να δηλώνουν σωτήρες. Η υποκρισία έχει και αυτή ένα όριο.
Και ερχόμαστε τώρα στο δυστύχημα των Τεμπών, όπου έχασαν την ζωή τους νέα παιδιά στην πλειοψηφία τους φοιτητές. Τώρα κάποιοιγονείς κάθε μέρα θα αργοπεθαίνουν, γιατί κάποιοι διαχρονικά τους πέταξαν έξω από τις….ράγες της ΖΩΗΣ!
Μη μου πείτε ότι οι επικεφαλής του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν ήξεραν τίποτα εδώ και μια 10ετία. Δυστυχώς εκτός από αυτούς και δημοσιογράφοι ……. Εισαγγελείς και πολλοί άλλοι ήξεραν αλλά, έλειπε ο ΘΑΝΑΤΟΣ που ήλθε με πάταγο.
Μια πραγματική τραγωδία που διερωτάται κανείς ποιος ζήλεψε αυτά τα νιάτα, που στο άνθος της ηλικίας τους ΕΦΥΓΑΝ , μια νύχτα στις φλόγες της κόλασης, στο τρένο της μεγάλης… σφαγής, στην κοιλάδα που διψάει για αίμα.
Όταν ο ως άνω υποψήφιος Δήμαρχος ήταν στους Διοικούντες στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ζήτησα από το γραφείο του μέσω της ιδιαιτέρας του να επικοινωνήσω μαζί του όχι για ρουσφέτι αλλά για ένα διαδικαστικό θέμα, δεν καταδέχθηκε να επικοινωνήσει μαζί μου παρότι προσπάθησα 5 φορές. Ίσως θα ήταν απασχολημένος με τα αίτια της μη ασφάλειας στις σιδηροδρομικές γραμμές. Αυτά όλα για να ξέρουμε τι ψηφίζουμε στις προσεχείς εκλογές.
